پیشینه
کانولای بینی با جریان بالا (high flow nasal cannula; HFNC) لوله‌ای کوچک و مخروطی‌شکل و باریک است، که برای رساندن اکسیژن یا مخلوط هوا و اکسیژن با جریان بالاتر از 1 لیتر در دقیقه، در دو سمت بینی قرار داده می‌شود. با گذشت زمان HFNC به عنوان یک روش غیر‐تهاجمی حمایت تنفسی در نوزادان نارس کاربرد بیشتری پیدا کرده است.
اهداف
مقایسه بی‌خطری (safety) و اثربخشی HFNC با دیگر روش‌های غیر‐تهاجمی حمایت تنفسی در نوزادان نارس.
روش های جستجو
از استراتژی استاندارد جست‌وجوی گروه مرور نوزادان در کاکرین برای جست‌وجو در پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL؛ 2016، شماره 1)، MEDLINE از طریق PubMed (1966 تا 1 ژانویه 2016)، EMBASE (1980 تا 1 ژانویه 2016) و CINAHL (1982 تا 1 ژانویه 2016) استفاده کردیم. هم‌چنین بانک‌های اطلاعاتی کارآزمایی‌های بالینی، خلاصه مقالات کنفرانس‌ها، و فهرست منابع مقالات بازیابی شده را برای یافتن کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) و کارآزمایی‌های شبه‐تصادفی‌سازی شده جست‌وجو کردیم.
معیارهای انتخاب
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده یا شبه‐تصادفی‌سازی شده که به مقایسه HFNC با دیگر روش‌های غیر‐تهاجمی حمایت تنفسی در نوزادان نارس، بلافاصله پس از تولد یا پس از خارج کردن لوله تراشه (extubation) پرداختند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
نویسندگان، داده‌ها را استخراج و آنالیز کرده، و خطر نسبی (RR)، تفاوت خطر (RD) و تعداد افراد مورد نیاز برای درمان برای حصول یک پیامد مفید بیشتر را برای آن‌ها محاسبه کردند.
نتایج اصلی
تعداد 15 مطالعه برای ورود در این مطالعه مروری شناسایی شدند. مطالعات از نظر نوع مداخله تحت مقایسه متفاوت بودند (فشار مثبت مداوم راه هوایی (continuous positive airway pressure; CPAP) از راه بینی، تهویه با فشار مثبت متناوب از راه بینی (nasal intermittent positive pressure ventilation; NIPPV)، HNFC بدون رطوبت، مدل‌های ارائه HFNC)، جریان گاز مورد استفاده و اندیکاسیون دریافت حمایت تنفسی (حمایت اولیه بلافاصله پس از تولد، حمایت تنفسی پس از خارج کردن لوله تراشه، پس از جدا شدن از CPAP). هنگامی که HFNC به عنوان حمایت اولیه تنفسی پس از تولد در مقایسه با CPAP (4 مطالعه، 439 نوزاد) استفاده شد، هیچ تفاوتی در پیامدهای اولیه مرگ‌ومیر (خطر نسبی (RR) معمول (typical): 0.36؛ 95% CI؛ 0.01 تا 8.73؛ 4 مطالعه، 439 نوزاد ) یا بیماری مزمن ریوی (chronic lung disease; CLD) (RR معمول: 2.07؛ 95% CI؛ 0.64 تا 6.64؛ 4 مطالعه، 439 نوزاد) وجود نداشت. استفاده از HFNC منجر به زمان طولانی‌تر دریافت حمایت تنفسی شد اما تفاوتی بین دیگر پیامدهای ثانویه دیده نشد. در یک مطالعه (75 نوزاد) تفاوتی بین HNFC با NIPPV به عنوان حمایت اولیه تنفسی به دست نیامد. به دنبال خارج کردن لوله تراشه (6 مطالعه؛ 934 نوزاد)، تفاوتی بین HNFC و CPAP در پیامدهای اولیه مرگ‌ومیر (RR معمول: 0.77؛ 95% CI؛ 0.43 تا 1.36؛ 5 مطالعه؛ 896 نوزاد) یا CLD (RR معمول: 0.96؛ 95% CI؛ 0.78 تا 1.18؛ 5 مطالعه؛ 893 نوزاد) دیده نشد. هم‌چنین تفاوتی در نرخ شکست درمان (RR معمول: 1.21؛ 95% CI؛ 0.95 تا 1.55؛ 5 مطالعه؛ 786 نوزاد) و نیاز به لوله‌گذاری مجدد (RR معمول: 0.91؛ 95% CI؛ 0.68 تا 1.20؛ 6 مطالعه؛ 934 نوزاد) مشاهده نشد. ترومای وارد شده به بینی در نوزادان گروه HFNC کمتر بود (RR معمول: 0.64؛ 95% CI؛ 0.51 تا 0.79؛ تفاوت خطر معمول (RD): 0.14‐؛ 95% CI؛ 0.20‐ تا 0.08‐؛ 4 مطالعه؛ 645 نوزاد). نرخ پنوموتوراکس (pneumothorax) نیز در این گروه از نوزادان کاهش اندکی را نشان داد (RR معمول: 0.35؛ 95% CI؛ 0.11 تا 1.06؛ RD: ‐0.02؛ 95% CI؛ 0.03‐ تا 0.00‐؛ 5 مطالعه؛ 896 نوزاد). تجزیه‌وتحلیل زیر‐گروه تفاوتی را در نرخ پیامدهای اولیه بین HFNC و CPAP در نوزادان نارس در زیر‐گروه‌های مختلف سن بارداری پیدا نکرد، اگرچه فقط تعداد کمی از نوزادان بسیار نارس و دیررس وجود داشت. یک کارآزمایی (28 نوزاد) نرخ‌های مشابهی را از لوله‌گذاری مجدد برای HFNC مرطوب‌شده و غیر‐مرطوب‌شده نشان داد، و دو کارآزمایی دیگر (100 نوزاد) تفاوتی را بین مدل‌های مختلف تجهیزات مورد استفاده برای ارائه HFNC مرطوب‌شده مشاهده نکردند. برای نوزادانی که از حمایت تنفسی غیر‐تهاجمی (CPAP) گرفته شده بودند، دو مطالعه (149 نوزاد) نشان دادند که نوزادان نارس در گروه HFNC در مقایسه با نوزادانی که در گروه CPAP باقی ماندند، مدت زمان کمتری را در بیمارستان سپری کردند.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
HFNC نرخ اثربخشی مشابهی با دیگر اشکال حمایت تنفسی غیر‐تهاجمی در نوزادان نارس برای پیشگیری از شکست درمان، مرگ و CLD دارد. بیشتر شواهد برای استفاده از HFNC به عنوان پشتیبانی پس از خارج‌سازی لوله داخل تراشه در دسترس قرار دارند. پس از خروج لوله، HFNC در مقایسه با CPAP بینی با ترومای کمتر بینی همراه بوده، و ممکن است با کاهش پنوموتوراکس همراه باشد. کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده بیشتری با قدرت کافی باید در نوزادان نارس انجام شوند که HFNC را با دیگر اشکال حمایت غیر‐تهاجمی اولیه پس از تولد و برای جدا کردن نوزاد از حمایت غیر‐تهاجمی مقایسه کنند. هم‌چنین شواهد بیشتری برای ارزیابی بی‌خطری و اثربخشی HFNC در زیر‐گروه‌های بسیار نارس و نارس خفیف، و برای مقایسه دستگاه‌های مختلف HFNC مورد نیاز است.
خلاصه به زبان ساده
استفاده از کانولای بینی برای حمایت تنفسی در نوزادان نارس
سوال مطالعه مروری: آیا استفاده از کانولای بینی با جریان بالا (HFNC) در نوزادان نارس، به اندازه دیگر روش‌های غیر‐تهاجمی حمایت تنفسی، در پیشگیری از مرگ‌ومیر و آسیب مزمن ریوی موثر است؟
پیشینه: روش‌های متنوعی برای ارائه حمایت تنفسی غیر‐تهاجمی به نوزادان نارس مبتلا به تنفس نامنظم (apnea) یا بیماری ریوی وجود دارند. این روش‌ها شامل اکسیژن کمکی است که به داخل انکوباتور، از طریق جعبه سر یا از طریق کانولای بینی داده می شود؛ فشار مثبت مداوم راه هوایی (continuous positive airway pressure; CPAP) که از طریق پرونگ‌های بینی یا ماسک داده می‌شود؛ و تهویه با فشار مثبت متناوب از راه بینی (nasal intermittent positive pressure ventilation; NIPPV) که در آن، علاوه بر CPAP، توده‌های فشار بالاتر به‌طور متناوب داده می شود. کانولای بینی با جریان بالا (HFNC)،اکسیژن یا مخلوطی از اکسیژن و هوا را از طریق لوله‌های کوچک و نازکی که درست داخل سوراخ‌های بینی قرار می‌گیرند، به نوزاد می‌رسانند. HFNC اخیرا به عنوان شکل بالقوه دیگری از پشتیبانی غیر‐تهاجمی معرفی شده است.
ویژگی‌های مطالعه: این مطالعه مروری، 15 مطالعه تصادفی‌سازی شده را یافت که در آن‌ها HNFC با دیگر روش‌های غیر‐تهاجمی حمایت تنفسی نوزادان مقایسه شدند. این مطالعات از منظر نوع مداخله تحت بررسی، جریان هوا و دلیل دریافت حمایت تنفسی تفاوت داشتند.
نتایج: هنگامی که HFNC به عنوان پشتیبان تنفسی خط‐اول پس از تولد در مقایسه با CPAP (4 مطالعه، 439 نوزاد) استفاده شد، هیچ تفاوتی در میزان مرگ‌ومیر یا بیماری مزمن ریوی (CLD) وجود نداشت. استفاده از HFNC منجر به مدت طولانی‌تر استفاده از حمایت تنفسی شد، اما هیچ تفاوتی در دیگر پیامدها دیده نشد. یک مطالعه (75 نوزاد) هیچ تفاوتی را بین HFNC و NIPPV به عنوان پشتیبانی تنفسی پس از تولد نشان نداد. هنگامی که HFNC پس از یک دوره ونتیلاسیون مکانیکی استفاده شد (در مجموع 6 مطالعه، 934 نوزاد)، هیچ تفاوتی بین HFNC و CPAP در نرخ مرگ‌ومیر یا CLD وجود نداشت. تفاوتی در نرخ شکست درمان یا لوله‌گذاری مجدد مشاهده نشد. در کودکانی که به شیوه تصادفی‌سازی شده تحت HNFC قرار گرفتند، ترومای وارد شده به بینی کمتر بود. کاهش اندکی در نرخ پنوموتوراکس در نوزادان تحت درمان با HFNC دیده شد. تفاوتی را بین تاثیر HFNC در مقایسه با CPAP در نوزادان نارس در زیر‐گروه‌های مختلف سن بارداری پیدا نکردیم، اگرچه فقط تعداد کمی از نوزادان بسیار نارس و دیررس وجود داشت. یک کارآزمایی (28 نوزاد) نرخ‌های مشابهی را از لوله‌گذاری مجدد برای HFNC مرطوب‌شده و غیر‐مرطوب‌شده نشان داد، و دو کارآزمایی دیگر (100 نوزاد) تفاوتی را بین مدل‌های مختلف تجهیزات مورد استفاده برای ارائه HFNC مرطوب‌شده مشاهده نکردند. برای نوزادانی که از حمایت تنفسی غیر‐تهاجمی (CPAP) گرفته شده بودند، دو مطالعه (149 نوزاد) نشان دادند که نوزادان نارس در گروه HFNC در مقایسه با نوزادانی که در گروه CPAP باقی ماندند، مدت زمان کمتری را در بیمارستان سپری کردند.
نتیجه‌گیری‌ها: استفاده از HFNC نسبت به دیگر اشکال حمایت تنفسی غیر‐تهاجمی در نوزادان نارس برای پیشگیری از شکست درمان، مرگ‌ومیر و CLD، کارایی مشابهی دارد. بیشتر شواهد برای استفاده از HFNC به عنوان پشتیبانی پس از خارج‌سازی لوله داخل تراشه در دسترس قرار دارند. پس از خروج لوله، استفاده از HFNC در مقایسه با CPAP بینی با ترومای کمتر بینی همراه بوده، و ممکن است با کاهش پنوموتوراکس همراه باشد. کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده بیشتری با قدرت کافی باید در نوزادان نارس انجام شوند که HFNC را با دیگر اشکال حمایت غیر‐تهاجمی اولیه پس از تولد و برای جدا کردن نوزاد از حمایت غیر‐تهاجمی مقایسه کنند. هم‌چنین شواهد بیشتری برای ارزیابی بی‌خطری و اثربخشی HFNC در زیر‐گروه‌های بسیار نارس و نارس خفیف، و برای مقایسه دستگاه‌های مختلف HFNC مورد نیاز است.
