ما 5 کارآزمایی را شامل 639 زن مبتلا به PCOS مقاوم به کلومیفن وارد کردیم. یک مطالعه UTND را با LOD، و دو مطالعه UTND را در ترکیب با گنادوتروپینها با گنادوتروپینها بهتنهایی مقایسه کردند. کیفیت شواهد از پائین تا بسیار پائین متغیر بود. محدودیتهای اصلی، عبارت بودند از خطر سوگیری جدی ناشی از گزارشدهی ضعیف روشها، ناهمگونی ناشی از ناسازگاری مطالعات، عدم دقت ناشی از حجم نمونه محدود، و عدم گزارش پیامدهای کلینیکی مرتبط از جمله تولد زنده و عوارض جراحی.
UTND در مقابل LOD
هیچ یک از مطالعات در مورد پیامد اصلی تولد زنده گزارشی ارائه نکرد. یک مطالعه در مورد عوارض جراحی گزارش داد؛ با این حال، شواهد برای این پیامد کیفیت بسیار پائینی داشت، زیرا بر اساس یک مطالعه با حجم نمونه کوچک بوده و هیچ حادثهای در هر دو بازوی آن رخ نداد. بنابراین، ما مطمئن نیستیم که تفاوتی در عوارض جراحی بین UTND و LOD وجود دارد یا خیر.
هنگام مقایسه UTND با LOD، ما در مورد وجود هرگونه اختلاف در نرخ بارداری (OR: 0.66؛ 95% CI؛ 0.24 تا 1.86؛ 60 زن؛ یک RCT) یا میزان تخمکگذاری (OR: 0.66؛ 95% CI؛ 0.18 تا 2.36؛ 60 زن؛ یک RCT) نیز مطمئن نبودیم.
هیچ مطالعهای در مورد نتایج OHSS و بارداری چندقلویی گزارش نداد. همچنین شواهد کافی برای نتیجهگیری در مورد سقط جنین وجود نداشت، زیرا فقط یک مطالعه با کیفیت بسیار پائین وجود داشت.
UTND در ترکیب با گنادوتروپینها در مقابل گنادوتروپینها بهتنهایی
هیچ مطالعهای در مورد پیامدهای اصلی تولد زنده و بروز عوارض جراحی گزارشی نداد. شواهد برای پیامدهای OHSS، بارداری، تخمکگذاری، سقط جنین و بارداری چندقلویی در این مقایسه از کیفیت بسیار پائینی برخوردار بودند. بنابراین، ما مطمئن نیستیم که تفاوتی در این پیامدها برای زنان مبتلا به PCOS مقاوم به کلومیفن با استفاده از UTND در ترکیب با گنادوتروپینها در مقایسه با گنادوتروپینها وجود دارد یا خیر.
سوال مطالعه مروری
ما بررسی کردیم که زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلیکیستیک (PCOS) مقاوم به کلومیفن، از انجام دریل کردن (drilling) تخمدان با سوزن به صورت ترانسواژینال تحت هدایت اولتراسوند (UTND) برای القای تخمکگذاری بهرهمند میشوند یا خیر.
پیشینه
کلومیفن سیترات یکی از درمانهای خط اول در القای تخمکگذاری (رها کردن یک تخمک از تخمدان) در زنان مبتلا به PCOS است. با این حال، 15 تا 40 درصد از زنان بعد از تجویز کلومیفن تخمکگذاری ندارند (چیزی که ما آن را مقاوم به کلومیفن مینامیم). UTND، که ایجاد سوراخ در تخمدان تحت هدایت اولتراسوند است، برای زنان مبتلا به PCOS مقاوم به کلومیفن، به منظور کمک به آزادسازی یک فولیکول غالب (تخمکگذاری) استفاده میشود. همچنین، گنادوتروپینها، که داروهای هورمونی تزریقی هستند، میتوانند به عنوان یک گزینه درمانی برای القای تخمکگذاری در زنان مبتلا به PCOS مقاوم به کلومیفن ارائه شوند.
پیشنهاد شده که در مقایسه با دریل کردن لاپاروسکوپیک تخمدان (LOD)، UTND ممکن است خطر عوارض جراحی را کاهش دهد. با این وجود، بیشتر مطالعات UTND در متدولوژی مطالعه محدودیتهایی دارند. ایمنی و کارآیی UTND هنوز قطعی نیست.
تاریخ جستوجو
ما برای یافتن مطالعات منتشر شده تا نوامبر 2018 به جستوجو پرداختیم.
ویژگیهای مطالعه
سه کارآزمایی تصادفیسازی و کنترل شده (مطالعات بالینی که در آنها افراد بهصورت تصادفی در یکی از دو یا چند گروه درمانی قرار داده میشوند) وارد این مرور شدند. یک مطالعه UTND را با LOD، و دو مطالعه UTND را در ترکیب با گنادوتروپینها با گنادوتروپینها مقایسه کردند.
نتایج کلیدی
UTND در مقابل LOD
کیفیت این سه مطالعه از پائین تا بسیار پائین بود. هیچ یک از مطالعات در مورد پیامد اصلی تولد زنده گزارشی ارائه نکرد. بر اساس شواهد موجود، ما مطمئن نیستیم که نرخ بارداری یا میزان تخمکگذاری در زنان با استفاده از UTND متفاوت از LOD باشد. شواهد کافی برای نتیجهگیری در مورد عوارض جراحی و سقط جنین وجود ندارد، زیرا فقط یک مطالعه را با کیفیت بسیار پائین پیدا کردیم. هیچ یک از مطالعات میزان OHSS یا بارداری چندقلویی را گزارش نکردند.
UTND در ترکیب با گنادوتروپینها در مقابل گنادوتروپینها بهتنهایی
ما نتوانستیم فواید و مضرات استفاده از UTND را در ترکیب با گنادوتروپینها برای زنان مبتلا به PCOS مقاوم به کلومیفن ارزیابی کنیم، زیرا فقط دو کارآزمایی را با کیفیت بسیار پائین شناسایی کردیم که از دوزهای مختلف گنادوتروپینها استفاده کردند.
کیفیت شواهد
به دلیل توضیحات ضعیف در مورد متدولوژی مطالعه و تعداد محدود کارآزماییهای وارد شده، کیفیت شواهد را پائین تا بسیار پائین ارزیابی کردیم. همچنین، گزارشهایی در مورد مسائل بالینی مرتبط، مانند تولد زنده، که برای زوجهای نابارور مهم است، وجود نداشت.