ارزیابی مزایا و مضرات رادیکس سوفورا فلاوسنتیس در مقابل دارونما یا عدم مداخله در افراد مبتلا به هپاتیت مزمن B.
ما 35 کارآزمایی بالینی تصادفیسازی شده را با 3556 شرکتکننده وارد کردیم. یک کارآزمایی رادیکس سوفورا فلاوسنتیس را با دارونما (placebo) و 34 کارآزمایی باقیمانده، اثرات رادیکس سوفورا فلاوسنتیس را همراه با یک مداخله همزمان با همان مداخله همزمان مقایسه کردند. کارآزماییهای وارد شده اشکال همگون و راههای تجویز رادیکس سوفورا فلاوسنتیس (مثلا، کپسولهای خوراکی، قرصهای خوراکی، تزریق داخل وریدی، تزریق داخل عضلانی، تزریق acupoint (یک مکان خاص انتخاب شده از طب سوزنی)) را با دوره درمانی 1 تا 24 ماه ارزیابی کردند. دو کارآزمایی کودکان را تا 14 سالگی وارد کردند. شرکتکنندگان در دو کارآزمایی، مبتلا به سیروز همراه با هپاتیت مزمن B بودند. همه کارآزماییها خطر بالای سوگیری (bias) داشتند و قطعیت شواهد برای همه پیامدها بسیار پائین بود.
فقط یکی از 35 کارآزمایی مرگومیر را ارزیابی کرد؛ هیچ موردی از مرگومیر رخ نداده بود. ده کارآزمایی عوارض جانبی جدی را بررسی کردند؛ هیچ موردی از عارضه جانبی جدی رخ نداد. هیچ یک از کارآزماییها کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، مرگومیر یا موربیدیتی مرتبط با هپاتیت B را گزارش نکردند. عوارض جانبی غیر‐جدی، یک پیامد در 19 کارآزمایی بود؛ نه مورد از آنها در هر دو گروه صفر مورد عارضه داشتند. رادیکس سوفورا فلاوسنتیس در مقابل دارونما یا عدم مداخله تفاوتی را در اثرات بر عوارض جانبی غیر‐جدی نشان نداد (RR: 1.10؛ 95% CI؛ 0.76 تا 1.59؛ I² = 49%؛ 10 کارآزمایی؛ 1050 شرکتکننده). رادیکس سوفورا فلاوسنتیس کاهشی را در نسبت شرکتکنندگان دارای HBV‐DNA قابل تشخیص (RR: 0.61؛ 95% CI؛ 0.55 تا 0.68؛ I² = 56%؛ 29 کارآزمایی؛ 2914 شرکتکننده) و در نسبت شرکتکنندگان با HBeAg (آنتیژن‐e هپاتیت B) قابل تشخیص (RR: 0.71؛ 95% CI؛ 0.66 تا 0.76؛ I² = 19%؛ 20 کارآزمایی؛ 2129 شرکتکننده) نشان داد.
هفت مورد از 35 کارآزمایی بالینی تصادفیسازی شده، حمایت مالی آکادمیک را از دولت یا بیمارستان دریافت کردند. چهار کارآزمایی حمایت مالی نداشتند. 24 کارآزمایی باقی مانده هیچ اطلاعاتی را در مورد نحوه تامین بودجه خود ارائه نکردند.
به علاوه، 432 کارآزمایی فاقد اطلاعات روششناسی مورد نیاز برای تضمین ورود این کارآزماییها به مرور ما بودند.
سوال مطالعه مروری
ارزیابی مزایا و مضرات رادیکس سوفورا فلاوسنتیس در مقابل دارونما یا عدم مداخله در افراد مبتلا به هپاتیت مزمن B.
پیشینه
عفونت ویروس هپاتیت مزمن B؛ (HBV) یک بیماری شایع کبدی است که با موربیدیتی و مرگومیر بالایی همراه است. این بیماری موجب استرس روانی میشود و باری است بر دوش افراد مبتلا به هپاتیت مزمن B و خانوادههای آنها. رادیکس سوفورا فلاوسنتیس در درمان افراد مبتلا به هپاتیت مزمن B مورد استفاده قرار گرفته؛ اعتقاد بر این است که این دارو ناراحتی را کاهش میدهد و مانع تکثیر ویروس در افراد مبتلا به هپاتیت مزمن B میشود. با این حال، فواید و مضرات آن هنوز مشخص نیست.
تاریخ جستوجو
دسامبر 2018 تاریخ آخرین جستوجو بود.
ویژگیهای مطالعه
ما 35 کارآزمایی بالینی تصادفیسازی شده را با 3556 شرکتکننده وارد کردیم. یک کارآزمایی رادیکس سوفورا فلاوسنتیس را با دارونما (placebo) و 34 کارآزمایی باقیمانده، اثرات رادیکس سوفورا فلاوسنتیس را همراه با یک مداخله همزمان با همان مداخله همزمان مقایسه کردند. کارآزماییهای وارد شده اشکال همگون و راههای تجویز رادیکس سوفورا فلاوسنتیس (مثلا، کپسولهای خوراکی، قرصهای خوراکی، تزریق داخل وریدی، تزریق داخل عضلانی، تزریق acupoint (یک مکان خاص انتخاب شده از طب سوزنی)) را با دوره درمانی 1 تا 24 ماه ارزیابی کردند. دو کارآزمایی کودکان را تا 14 سالگی بررسی کردند. شرکتکنندگان در دو کارآزمایی، مبتلا به سیروز در زمینه هپاتیت مزمن B (اسکار مرحله آخر کبدی) بودند.
منابع مالی مطالعه
هفت مورد از 35 کارآزمایی بالینی تصادفیسازی شده، حمایت مالی آکادمیک را از دولت یا بیمارستان دریافت کردند. چهار کارآزمایی حمایت مالی نداشتند. 24 کارآزمایی باقی مانده هیچ اطلاعاتی را در مورد نحوه تامین بودجه خود ارائه نکردند. منبع ناشناخته بودجه مطالعه ممکن است بر نتایج کارآزمایی تاثیرگذار بوده و منتهی به طراحی ضعیف کارآزمایی شود.
نتایج کلیدی
فقط یکی از 35 کارآزمایی مرگومیر را ارزیابی کرد؛ هیچ موردی از مرگومیر رخ نداده بود. ده کارآزمایی عوارض جانبی جدی را بررسی کردند؛ هیچ موردی از عارضه جانبی جدی رخ نداد. هیچ یک از کارآزماییها کیفیت زندگی مرتبط با سلامت را گزارش نکردند و هیچ کارآزماییای افرادی را که در اثر هپاتیت B فوت کردند یا در معرض خطر بالای مرگ ناشی از هپاتیت B بودند، پیگیری نکردند. عوارض جانبی که «غیر‐جدی» در نظر گرفته شدند، یک پیامد در 19 کارآزمایی بودند. ما نمیتوانیم بگوئیم که رادیکس سوفورا فلاوسنتیس در مقابل دارونما یا عدم مداخله بهتر است یا بدتر، چرا که وقوع عوارض جانبی غیر‐جدی در نظر گرفته شدند. رادیکس سوفورا فلاوسنتیس نسبت افرادی را که HBV‐DNA قابل تشخیص داشتند و همچنین نسبت افرادی را با HBeAg قابل تشخیص، کاهش داد. با این حال، برای درک این یافتههای مفید باید احتیاط کرد، چرا که این کارآزماییها در معرض خطر بالای سوگیری (bias) قرار داشتند، و این پیامدها هنوز در مورد بیماران به اثبات نرسیدهاند. به دلیل فقدان اطلاعات مورد نیاز برای انجام این مرور، آن 432 کارآزمایی شناسایی شده نتوانستند در این مرور گنجانده شوند. براین اساس، قبل از اینکه فردی بتواند مزایا یا مضرات رادیکس سوفورا فلاوسنتیس را برای افراد مبتلا به هپاتیت مزمن B تعیین کند، اطلاعات بیشتری از کارآزماییهایی بالینی که به درستی طراحی شده باشند، مورد نیاز است.
قطعیت شواهد
«قطعیت شواهد» به معنی «میزان اعتماد فرد است که آیا نتایج مرور در حمایت یا رد کردن یک یافته درست هستند.» قطعیت شواهد را در مورد استفاده از رادیکس سوفورا فلاوسنتیس برای افراد مبتلا به HBV مزمن از نظر اثرات سودمند یا مضر آن بر مرگ، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، خطر مرگ ناشی از عفونت HBV و عوارض جانبی جدی نمیتوان تعیین کرد، زیرا فقط چند کارآزمایی با هدف کشف پیامدهای مربوط به بیمار انجام شدهاند. قطعیت ما در شواهدی که رادیکس سوفورا فلاوسنتیس، در مقایسه با دارونما یا عدم مداخله، عوارض جانبی غیر‐جدی را در افراد مبتلا به هپاتیت مزمن B کاهش میدهد یا افزایش، خیلی پائین است. قطعیت ما در شواهدی که رادیکس سوفورا فلاوسنتیس نسبت افراد را با HBV‐DNA قابل تشخیص و همچنین نسبت افراد را با HBeAg قابل تشخیص کاهش میدهد هم بسیار پائین است. این ارزیابیها از قطعیت شواهد، مربوط به طراحی و گزارشدهی ضعیف کارآزماییهای وارد شده است.