سوال مطالعه مروری: ما شواهد مربوط به تجویز آهندرمانی را برای افراد مبتلا به تعداد پایین سلولهای قرمز خون (کمخونی) پیش از عمل جراحی ماژور، برای بررسی این موضوع مرور کردیم که آهندرمانی نیاز افراد را به انتقالهای خون در حولوحوش زمان نزدیک به جراحی کاهش میدهد یا خیر. ما شش مطالعه را پیدا کردیم که این سوال را بررسی کردند.
پیشینه: کمخونی یک مشکل شایع در افرادی است که تحت عمل جراحی قرار میگیرند. کمخونی میتواند باعث سرگیجه، تنگی نفس و کمبود انرژی و همچنین افزایش خطرات جراحی و انتقال خون شود. کمخونی معمولا به دلیل کمبود آهن رخ میدهد و نشان داده شده که آهندرمانی ‐ با قرصها یا تزریق آهن ‐ در شرایط دیگر برای درمان کمخونی موثر است. تحقیقات معدودی به بررسی این موضوع پرداختند که آیا آهندرمانی پیش از جراحی به خوبی عمل میکند یا خیر.
تاریخ جستوجو: در 30 جولای 2018 ما جستوجوی گستردهای را در منابع علمی پزشکی برای شناسایی مطالعات پزشکی مرتبط انجام دادیم.
ویژگیهای مطالعه: ما بزرگسالان مبتلا به کمخونی را که قرار بود تحت جراحی قرار بگیرند، و آهندرمانی یا مراقبت معمول، یا آهندرمانی «ظاهری» (دارونما (placebo)) را قبل از جراحی خود دریافت کردند، بررسی کردیم. ما همچنین انواع مختلف آهندرمانی را با یکدیگر مقایسه کردیم. ما شش مطالعه و در کل 372 شرکتکننده را وارد کردیم.
نتایج کلیدی: آهندرمانی خطر انتقال خون را کاهش نداد. در حال حاضر برای گفتن اینکه آهندرمانی پیش از جراحی از ترانسفیوژنها پیشگیری میکند، شواهد ناکافی وجود دارد. تا کنون، مطالعات بسیار اندکی انجام شده که شامل شرکتکنندگان کمی بودند، و لذا به دست آوردن یک نتیجه قابل اعتماد برای اثرات این درمان هنوز امکانپذیر نیست.
کیفیت شواهد: محدودیت عمده در طراحی مطالعه برای همه کارآزماییها، حجم نمونه کوچک گروهها بود. قبل از پاسخ قطعی به این سوال که آهندرمانی پیش از جراحی مفید است یا خیر، انجام تحقیقات بیشتر به شکل کارآزماییهای بزرگتر و با طراحی خوب، میتوانند مفید باشند. نویسندگان مرور کاکرین پنج مورد از شش مطالعه وارد شده را در این مرور با خطر پایین سوگیری (bias) قضاوت کردند (و بنابراین نتایج آنها به احتمال زیاد قابل اعتماد خواهد بود). این در حالی بود که کورسازی شرکتکنندگان در پنج کارآزمایی انجام نشد (که معمولا منجر به کاهش اعتبار شواهد شد)، زیرا معیارهای مورد استفاده برای ارزیابی چگونگی عملکرد درمان (سطح هموگلوبین خون) بعید است که تحت تاثیر آگاهی شرکتکننده یا محقق از نوع درمان دریافتی قرار بگیرد. نتایج یک مطالعه در معرض خطر بالای سوگیری است زیرا شرکتکنندگانی که 80% از درمان تخصیص داده شده خود را مصرف نکردند، در تجزیهوتحلیل وارد نشدند.
به طور کلی، کیفیت شواهد (مطابق با معیارهای درجهبندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE)) پایین است. زمانی که تحقیقات بیشتر در آینده در دسترس قرار گیرند، احتمالا نتایج به دست آمده را در این مرور تغییر خواهند داد.