بیماریهای تنفسی، علت اصلی مرگومیر در فیبروز کیستیک است. امید به زندگی افراد مبتلا به فیبروز کیستیک به طور چشمگیری در 40 سال گذشته افزایش یافته است. یکی از دلایل عمده این افزایش، استفاده از آنتیبیوتیکها و بالا رفتن استفاده از آنها برای درمان تشدید حملات قفسه سینه ناشی از عفونتهای باکتریایی است. مدت زمان بهینه درمان آنتیبیوتیک داخل وریدی به وضوح تعریف نشده است. افراد معمولا آنتیبیوتیک داخل وریدی را به مدت 14 روز دریافت میکنند، اما درمان ممکن است از 10 تا 21 روز متغیر باشد. مدت زمان کوتاهتر درمان با آنتیبیوتیک خطر پاکسازی ناکافی عفونت را افزایش میدهد که میتواند منجر به آسیب ریه شود. دورههای طولانیمدت استفاده از آنتیبیوتیک داخل وریدی گرانقیمت و ناخوشایند هستند و بروز واکنشهای آلرژیک به آنتیبیوتیکها نیز با دورههای طولانیمدت افزایش مییابد. استفاده از آنتیبیوتیکها یا آمینوگلیکوزیدها (aminoglycosides) برای جلوگیری از برخی از عوارض جانبی آنها نیاز به نظارت مکرر دارد. با این حال، نشان داده شده برخی ارگانیسمها که افراد مبتلا به فیبروز کیستیک را آلوده میکنند، به چندین آنتیبیوتیک مقاوم هستند و ممکن است نیاز به یک دوره طولانیتر درمان داشته باشند. این مطالعه مروری یک بهروزرسانی از مطالعات مروری منتشر شده قبلی است.
ارزیابی مدت زمان مطلوب درمان آنتیبیوتیک داخل وریدی برای درمان تشدید حملات قفسه سینه در افراد مبتلا به فیبروز کیستیک.
ما ثبت کارآزماییهای گروه فیبروز کیستیک و اختلالات ژنتیکی در کاکرین (Cochrane Cystic Fibrosis and Genetic Disorders Group Trials Register) را جستوجو کردیم که شامل مراجع شناساییشده از جستوجوهای جامع پایگاههای اطلاعاتی الکترونیکی، جستوجوهای دستی، مجلات و کتاب چکیده مقالات کنفرانسها بود.
تازهترین جستوجوی ثبت کارآزماییهای گروه فیبروز کیستیک: 5 می .2016
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده و شبهتصادفیسازی که به مقایسه زمانهای مختلف دورههای آنتیبیوتیک داخل وریدی برای موارد حاد تنفسی در افراد مبتلا به فیبروز کیستیک، با داروهای مشابه و با همان دوز، یا داروهای مشابه در تعداد دفعات یا دوزهای مختلف یا با آنتیبیوتیکهای مختلف با یکدیگر، از جمله مطالعات با عوامل درمانی اضافی، پرداخته باشد.
هیچ کارآزمایی واجد شرایطی شناسایی نشد.
هیچ کارآزمایی واجد شرایطی شناسایی نشد.
هیچ دستورالعمل روشنی درباره مدت زمان بهینه درمان با آنتیبیوتیک داخل وریدی وجود ندارد. طول مدت درمان در حال حاضر بر سیاستهای واحد و پاسخ به درمان است. مدت کوتاهتر درمان باید کیفیت زندگی و مقبولیت را بهبود بخشد؛ در نتیجه بروز واکنشهای دارویی و هزینه را کاهش دهد. با این حال، این کار ممکن است برای پاکسازی عفونت قفسه سینه کافی نباشد و ممکن است سبب عود زودهنگام و تشدید علائم شود. این مطالعه مروری نظاممند نشان داد که نیاز به یک مطالعه تصادفیسازی و کنترلشده چند مرکزی که به مقایسه زمانهای مختلف درمان با آنتیبیوتیک داخل وریدی بپردازد، وجود دارد، زیرا دارای پیامدهای مهم بالینی و مالی است.