شیوع رو به افزایش اختلال طیف اوتیسم (ASD ؛autism spectrum disorder)، نیاز به درمانهای مبتنی بر شواهد را برای کاهش اثرات علائم افزایش داده است. در حال حاضر، هیچ درمانی که بهطور موثر افرادی را با تمام علائم این اختلال درمان کند، وجود ندارد. به نظر میرسد اکسیژن درمانی هیپرباریک (hyperbaric oxygen therapy) بتواند اختلال عملکرد بیوشیمیایی و علائم بالینی اختلال طیف اوتیسم را کاهش دهد.
تعیین اینکه آیا اکسیژن درمانی هیپرباریک:
.1 علائم مرکزی اختلال طیف اوتیسم را، از جمله مشکلات ارتباطی اجتماعی و رفتارهای کلیشهای و تکراری بهبود میبخشد؛
.2 علائم غیرمرکزی اختلال طیف اوتیسم را از جمله رفتارهای چالشبرانگیز بهبود میبخشد؛
.3 علائم همراه مانند افسردگی و اضطراب را بهبود میبخشد؛
.4 منجر به عوارض جانبی میشود.
در 10 دسامبر 2015، ما CENTRAL؛ Ovid MEDLINE؛ Embase و 15 پایگاه اطلاعاتی دیگر را، که از بین آنها چهار پایگاه اطلاعاتی به زبان چینی بود، جستوجو کردیم. ما همچنین کارآزمایی چندگانه و ثبت پژوهشها را جستوجو کردیم.
ما کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (RCT) و شبهRCT را که هرگونه دوز، مدت و فراوانی اکسیژندرمانی هیپرباریک را با عدم درمان یا درمان ساختگی در کودکان و بزرگسالان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم مقایسه کرده بودند، انتخاب کردیم.
ما از روشهای استاندارد روششناسی مورد انتظار همکاری کاکرین (The Cochrane Collaboration) استفاده کردیم، که در آن سه نویسنده مطالعه مروری بهطور جداگانه مطالعات را انتخاب، آنها را از نظر خطر سوگیری (Bias) ارزیابی، و دادههای مرتبط را استخراج کردند. ما همچنین کیفیت شواهد را با استفاده از روش GRADE ارزیابی کردیم.
ما یک کارآزمایی را با مجموع 60 کودک با تشخیص اختلال طیف اوتیسم که بهطور تصادفی اکسیژندرمانی هیپرباریک یا درمان ساختگی دریافت کرده بودند، انتخاب کردیم. با استفاده از معیارهایGRADE ، ما کیفیت شواهد را به دلیل اندازه کوچک نمونه و فاصله اطمینان گسترده (CIS) پائین درجهبندی کردیم. مشکلات دیگر شامل سوگیری انتخاب و مدت زمان یا پیگیری کوتاه بودند.
بهطور کلی، نویسندگان این مطالعه هیچ بهبودی در تعامل اجتماعی و ارتباطات، مشکلات رفتاری، تواناییهای ارتباطی و زبانی، یا عملکرد شناختی را گزارش نکردند. از نظر ایمنی اکسیژندرمانی هیپرباریک (عوارض جانبی)، آنها عوارض باروتروما (barotrauma) جزئی گوش را گزارش کردند. محققان تفاوت معنیداری را بین گروهها از نظر تعداد کل عوارض جانبی (نسبت شانس پتو (Peto odds ratio )؛ (OR): 3.87؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.53 تا 9.82) و تعداد کودکانی که عوارض جانبی را تجربه کردند (OR پتو: 4.40؛ 95% CI: 1.33 تا 14.48) یافتند.
تا به امروز، هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد اکسیژندرمانی هیپرباریک، علائم مرکزی و نشانههای مربوط را به اختلال طیف اوتیسم بهبود میبخشد. توجه به این نکته دارای اهمیت است که عوارض جانبی (عارضه باروترومای گوش جزئی) میتوانند رخ دهند. با توجه به عدم وجود شواهد مبنی بر اثربخشی و امکانپذیری بیولوژیکی محدود و عوارض جانبی ممکن، باید نیاز به انجام RCTهایی را در آینده درباره اکسیژندرمانی هیپرباریک در نظر گرفت.