در فیبروز سیستیک (CF)، انسداد مجرای تنفسی و عفونت تنفسی مکرر منجر به التهاب، آسیب طولانیمدت ریه، نارسایی تنفسی و مرگ میشود. در این بیماری از عوامل ضدالتهابی، مانند کورتیکواستروئیدهای خوراکی استفاده میشود. این مطالعه، بهروز رسانی یک مطالعه منتشر شده قبلی است.
این مطالعه برای ارزیابی اثربخشی کورتیکواستروئیدهای خوراکی در کاهش عوارض تنفسی ناشی از فیبروز سیستیک، به ویژه عملکرد ریه و عوارض جانبی آن صورت گرفته است. لازم به ذکر است که در این مطالعه تنها استفاده طولانیمدت این دارو (بیش از 30 روز) بررسی شده است.
در این مطالعه مروری، مرکز ثبت کارآزماییهای گروه فیبروز سیستیک و اختلالات ژنتیکی در کاکرین (Cochrane CF and Genetic Disorders Group Trials Register)، متشکل از منابع شناسایی شده در جستوجوهای انجام شده در پایگاههای اطلاعاتی جامع الکترونیکی و همچنین جستوجوی دستی انجام شده در مجلات مربوطه و چکیده مقالات کنفرانسها، مطالعه و جستوجو شدند.
جستوجوهای اخیر مربوط به 28 آگوست 2015 هستند.
این مطالعه براساس کارآزماییهای تصادفیسازی شده صورت گرفته که در آنها کورتیکواستروئیدهای خوراکی برای مصرف بیش از 30 روز با دارونما یا بدون درمان اضافی در افراد مبتلا به فیبروز سیستیک مقایسه شده است.
دو نویسنده به طور مستقل از هم، مناسب بودن مطالعهها و کیفیت آنها را بررسی کردند.
در این مطالعه مروری، از بین 11 مطالعه شناسایی شده، سه مطالعه (354 نفر شرکتکننده) در نظر گرفته شد که شامل 2 مطالعه با 4 سال پیگیری و 1 مطالعه با 12 هفته پیگیری بود. دادهها فاقد پیامد از پیش تعریف شده بود. پیامدهای مشترک در زمانهای مختلف آزمایش شده و به طور متفاوت نمایش داده شد. انجام متاآنالیز (meta-analysis) نتایج نیز امکانپذیر نبود.
در یکی از مطالعات، مصرف کورتیکواستروئیدهای خوراکی با دوز 1mg/kg معادل پردنیزولون در روز، پیشرفت بیماری ریوی را کندتر کرد، در 2 و 4 سال، درصد پیشبینی شده FEV1 در گروه 1mg/kg بهطور قابلتوجهی (معنیداری) بیشتر از گروه مصرف کننده دارونما بود (0.02 > P). در طول دو سال اول، گروه مصرف کننده دوز 2mg/kg، تفاوت قابلتوجهی با گروه مصرف کننده دارونما نداشت. تأخیر در رشد خطی از ماه ششم در گروه مصرف پردنیزولون با دوزمصرفی 2mg/kg در روز و از ماه 24 در گروه مصرف پردنیزولون با دوزمصرفی 1mg/kg در روزمشاهده شد.
عوارض جانبی باعث متوقف شدن زودهنگام یک مطالعه چهار ساله شد. سال دهم پیگیری نشان داد که رشد مجدد، دو سال پس از توقف درمان شروع شده است. درمان جایگزین در روز با کورتیکواسترویید خوراکی ممکن است باعث بروز اختلال در دوران بلوغ در بین پسران شود.
کورتیکواستروییدهای خوراکی پردنیزولون در دوز 1mg/kg تا 2 بار در روز، ظاهرا پیشرفت بیماری ریوی را در فیبروز سیستیک کند میکند. منفعت آن باید با رخداد عوارض جانبی مقایسه شود. تجزیه و تحلیل خطر و منفعت مصرف کورتیکواستروئیدها با دوز پایین دارای اهمیت بسیار است. هیچ کارآزمایی دیگری از این مداخله برای انجام پیشبینی نشده است، از این رو، این مطالعه به طور منظم بهروز رسانی نخواهد شد. با این حال، هرگونه اطلاعات جدیدی که منتشر شود، در دسترس همگان قرار خواهد گرفت.