طی چند دهه گذشته، از گونادوتروپین کوریونیک انسانی موجود در ادرار (uhCG) برای تحریک مرحله نهایی بلوغ تخمک در سیکلهای لقاح آزمایشگاهی (IVF) و تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI) استفاده شده است. فناوری نوترکیب امکان تولید دو دارو را مهیا ساخته است: یکی گونادوتروپین کوریونیک انسانی نوترکیب (rhCG) و دیگری هورمون لوتئونیزینگ نوترکیب (rLH) که میتوانند برای همان هدف به کار گرفته شود تا به این ترتیب، ترشح هورمون لوتئونیزینگ درونزا (LH) را تقلید کند. این امر سبب میشود تا تولیدکنندگان تجاری به تنظیم تولید با توجه به نیاز بازار بپردازند و تمام آلودگیهای ادراری را از میان بردارند و موجب تسهیل تزریق زیرجلدی امن یک ترکیب شوند و در نتیجه، رفتن به سراغ این بسته یا آن بسته دارو کمتر شود. با این حال، قبل از تغییر در روش، لازم است اثربخشی داروهای نوترکیب نسبت به گونادوتروپین کوریونیک انسانی موجود در ادرار (uhCG) که در حال حاضر مورد استفاده قرار میگیرد، مقایسه شود.
بررسی اثر rhCG زیرجلدی و rLH با دوز بالا در مقایسه با uhCG برای القای مرحله نهایی بلوغ تخمک در زنان نابارور تحت سیکل IVF و ICSI.
ما این موارد را جستوجو کردیم: ثبت کارآزماییهای گروه اختلالات قاعدگی و ناباروری در کاکرین (Cochrane Menstrual Disorders and Subfertility Group) (اپریل 2015)، پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trials)؛ (شماره 3؛ 2015)؛ MEDLINE (از 1946 تا اپریل 2015)، EMBASE (از 1980 تا اپریل 2015)، Psychinfo (از 1806 تا اپریل 2015) و همچنین ثبت کارآزماییهای سایت ClinicalTrials.gov در 13 می سال 2015 و پورتال جستوجوی متعلق به پلتفرم بینالمللی ثبت کارآزماییهای بالینی سازمان جهانی بهداشت (WHO ICTRP ؛World Health Organization International Clinical Trials Registry Platform) در 14 می .2015
دو نویسنده مطالعه مروری مستقلا به بررسی عناوین و چکیده مقالات پرداختند و آنهایی را انتخاب کردند که برای گردآوری مقاله کامل، مرتبط با موضوع به نظر میرسیدند. ما کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده را برگزیدیم که در آنها به مقایسه rhCG و rLHبا HCG موجود در ادرار برای تحریک مرحله نهایی بلوغ تخمک در سیکلهای IVF و ICSI جهت درمان ناباروری در زنان با نورموگنادوتروپیک normogonadotropic پرداخته شده بود.
دو نویسنده به طور مستقل، وظیفه گنجاندن یا حذف، ارزیابی کیفیت و استخراج دادهها را بر عهده گرفتند. ما هرگونه اختلاف را در حضور نویسنده سوم به رأی گذاشتیم تا به اجماع نظر برسیم. پیامدهای بررسی اولیه عبارت بودند از تداوم بارداری/تولد نوزاد زنده (ongoing pregnancy/live birth) و بروز سندرم تحریک بیش از حد تخمدان (OHSS). بارداری بالینی، میزان سقط جنین، تعداد تخمکهای بازیابیشده (retrieved) و عوارض جانبی نیز پیامدهای ثانویه را شامل میشدند. برای محاسبه OR ادغامشده (pooled odds ratios) و 95% فاصله اطمینان (CI) به ترکیب دادهها پرداختیم و ناهمگونی آماری را با استفاده از آماره I2 ارزیابی کردیم. ما کیفیت کلی شواهد را برای مقایسههای اصلی با استفاده از روش GRADE ارزیابی کردیم.
ما 18 RCT را با حضور 2952 شرکتکننده در نظر گرفتیم. تعداد 15 کارآزمایی به مقایسه rhCG با uhCG، و سه کارآزمایی نیز به مقایسه rhLH با uhCG اختصاص داشت. کیفیت شواهد برای مقایسههای مختلف، محدده بین بسیار پائین تا بالا را در بر میگرفت. محدودیتهای موجود عبارت بودند از گزارش ضعیف از روشهای مطالعه و عدم دقت. شرکتهای دارویی، تأمین بودجه 9 مطالعه را از 18 مطالعه برعهده داشتند و گزارش روشنی از منبع تأمین مالی 5 مطالعه دیگر مشاهده نشد.
تداوم بارداری/ زندهزایی
هیچ شاهد قطعی مبنی بر وجود تفاوت بین rhCG وuhCG (نسبت شانس (OR): 1.15؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.89 تا 1.49؛ 7 کارآزمایی؛ 1136 شرکتکننده؛ I2 = 0%؛ شواهد با کیفیت متوسط) یا بینrhLH و uhCG؛ (OR: 0.95؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.51 تا 1.78؛ دو کارآزمایی؛ 289 شرکتکننده؛ I2 = 0%؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) برای تداوم بارداری یا میزان زندهزایی مشاهده نشد.
OHSS
هیچ شاهدی مبنی بر وجود تفاوت بین rhCG وuhCG در بروز OHSS به این ترتیب مشاهده نشد: OHSS متوسط تا شدید (OR: 1.76؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.37 تا 8.45؛ سه کارآزمایی؛ 417 شرکتکننده؛ I2 = 0%؛ شواهد با کیفیت پائین)، OHSS متوسط (OR: 0.78؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.27 تا 2.27؛ یک کارآزمایی؛ 243 شرکتکننده؛ I2 = 0%؛ شواهد با کیفیت پائین)، OHSS خفیف تا متوسط (OR: 1.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.42 تا 2.38؛ دو کارآزمایی؛ 320 شرکتکننده؛ I2 = 0%؛ شواهد با کیفیت پائین) یا OHSS تعریفنشده (OR: 1.18؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.50 تا 2.78؛ سه کارآزمایی؛ 495 شرکتکننده؛ I2 = 0%؛ شواهد با کیفیت پائین). به همین ترتیب، هیچ شاهدی نیز در خصوص وجود تفاوت بین rhLH و uhCG در میزان OHSS برای OHSS متوسط مشاهده نشد (OR: 0.82؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.39 تا 1.69؛ دو کارآزمایی؛ 280 شرکتکننده؛ I2 = 5%؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین).
ما به این نتیجه رسیدیم که هیچ شاهدی دال بر وجود تفاوت بین rhCG یا rhLH و uhCG در میزان زندهزایی یا تداوم بارداری یا میزان OHSS وجود ندارد.