آسم همچنان از علل مهم قابل پیشگیری موربیدیتی و مرگومیر است. معاینه منظم با یک کادر درمان متخصص برای نظارت بر علائم و تنظیم داروها ضروری است.
سازمانهای سلامت در سراسر جهان از فنآوریهای تلفن و اینترنت به عنوان یک راه مدیریت افزایش تعداد مبتلایان به آسم و سایر بیماریهای طولانیمدت استفاده میکنند. این کار ممکن است باعث سلامت بیشتر و کاهش بار روی خدمات اورژانس و بستری شود. معاینه از راه دور ممکن است یک راه ساده و کارآمد برای برقراری ارتباط با بیماران باشد، اما مشخص نیست که آیا انجام معاینه در این راه موثر است یا اینکه ممکن است همراه عواقب منفی غیرمنتظرهای باشد.
بررسی ایمنی و اثربخشی معاینه از راه دور آسم در مقابل مشاورههای معمول چهرهبهچهره.
ما کارآزماییهایی را از ثبت تخصصی گروه مرور راههای هوایی در کاکرین (CAGR ؛Cochrane Airways Review Group Specialised Register) تا 24 نوامبر 2015 مشخص کردیم. ما همچنین www.clinicaltrials.gov، پورتال کارآزماییهای سازمان جهانی بهداشت (World Health Organization trials portal)، فهرست منابع سایر مطالعات مروری را جستوجو و با نویسندگان کارآزماییها برای اطلاعات اضافی تماس گرفتیم.
ما کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده (RCT) موازی را در بررسی گنجاندیم که در آنها بزرگسالان یا کودکان مبتلا به آسم را که از راه دور با استفاده از هر نوع تکنولوژی معاینه شده بودند، در مقابل مشاورههای استاندارد چهرهبهچهره، مقایسه کرده بودند. ما مطالعاتی را حذف کردیم که شامل مداخلات خودکار تلههلث بدون تماس شخصی با کادر درمان حرفهای بودند. ما مطالعاتی را در مطالعه مروری گنجاندیم که متن کامل مقالات، فقط خلاصه مقاله و دادههای منتشر نشده را گزارش کرده بودند.
دو نویسنده مطالعه مروری نتایج جستوجوی متون را ارزیابی کرده و به طور مستقل خطر سوگیری (Bias) و دادههای عددی استخراج شده را استخراج کردند. هرگونه اختلاف نظر را با اجماع حل و فصل کردیم، و ما با نویسندگان مطالعات برای اطلاعات گم شده تماس گرفتیم.
ما دادههای دوتایی را به عنوان نسبت شانس (OR) با استفاده از شرکت کنندگان در مطالعه به عنوان واحد تجزیه و تحلیل، و دادههای پیوسته را به عنوان میانگین تفاوت با استفاده از مدل اثرات تصادفی مورد تجزیه و تحلیل قرار دادیم. ما تمام پیآمدها را با استفاده از سیستم درجهبندی توصیهها، ارزیابی، ارتقا و بررسی (GRADE ؛Grading of Recommendations Assessment, Development and Evaluation) درجهبندی کردیم.
شش مطالعه با مجموع 2100 شرکت کننده دارای معیارهای انتخاب بودند: ما چهار مطالعه را شامل 792 نفر تجمیع کردیم، و نتایج حاصل از یک مطالعه اجرا شده به شکل خوشهای (1213 شرکت کننده) و یک مطالعه کم کردن تدریجی استروئید خوراکی (95 شرکت کننده)را بهطور جداگانه معرفی کردیم. خصوصیات پایه مربوط به شدت وخامت آسم بسیار متغیر بود، اما مطالعات عموما افراد مبتلا به آسم را که درمانهای مشخصی دریافت میکردند، گنجانده و آنهایی را که بیماریهای انسدادی ریه یا آسم شدید داشتند، کنار گذاشته بودند. در یک مطالعه دو نوع معاینه برای کم کردن تدریجی استروئید خوراکی در موارد شدید آسم مقاوم به درمان مقایسه شده بود و ما آن را به عنوان یک سوال جداگانه ارزیابی کردیم. مطالعات کور نشده بودند و در چهار مطالعه از شش مطالعه میزان انصرافدهندگان بالا بود، که ممکن بود احتمال سوگیری را در نتایج بالا ببرد.
ما به دلیل اینکه 95% فاصله اطمینان (CI) مطالعات بسیار گسترده بود (OR: 1.74؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.41 تا 7.44؛ 278 شرکت کننده؛ یک مطالعه؛ کیفیت شواهد پائین) نمیتوانیم بگوییم که آیا تعداد بیشتری از افرادی که از راه دور معاینه شده بودند، در مقایسه با کسانی که معاینه چهرهبهچهره شده بودند، به کورتیکواستروئیدهای خوراکی برای تشدید آسم نیاز پیدا کرده بودند. در گروه معاینه چهرهبهچهره، 21 مورد از 1000 نفر در سه ماه تشدید حملات آسم داشتند که به استروئیدهای خوراکی نیاز پیدا کرده بود، در مقایسه با 36 نفر ( 95% فاصله اطمینان (CI): 9 تا 139) از 1000 نفر در گروه معاینه از راه دور. تشدیدی که نیاز به درمان در بخش اورژانس (ED)، بستری در بیمارستان یا یک بازدید از مراقبت کننده بهداشتی برنامهریزی نشده داشته باشد، همگی آنقدر به ندرت رخ داده بودند که مشخص نمیکردند آیا معاینه از راه دور یک جایگزین امن برای معاینه چهرهبهچهره است. عوارض جانبی جدی بهطور جداگانهای از تشدید بیماری گزارش نشده بود.
هیچ تفاوتی در کنترل آسم اندازهگیری شده توسط پرسشنامه کنترل آسم (ACQ) یا در کیفیت زندگی اندازهگیری شده توسط پرسشنامه کیفیت زندگی با آسم (AQLQ) در معاینه از راه دور و چهرهبهچهره وجود نداشت. ما میتوانستیم آسیب قابل توجه ناشی از معاینه از راه دور را برای این نتایج حذف کنیم اما اطمینان کمتری داشتیم، چرا که این نتایج بیشتر مستعد ابتلا به سوگیری ناشی از عدم کور کردن هستند. مطالعه انجام شده بزرگتر که دو جمعیت عمومی را مقایسه کرده بود، نشان داد که ارائه معاینه تلفنی و تلفن زدن مرتب به شرکت کنندگان، تعداد افراد مبتلا به آسم را که یک بررسی دریافت کردهاند، میافزاید. با این حال، ما نمیدانیم که آیا شرکت کنندگان اضافی که یک معاینه تلفنی داشتند متعاقب آن در نتایج آسم سودی بردهاند.
شواهد تصادفی کنونی هیچ تفاوت مهمی بین معاینه چهرهبهچهره و از راه دور برای معاینه آسم در مقاطع عود، کنترل آسم یا بهبود کیفیت زندگی نشان ندادند. اطلاعات برای رد کردن تفاوت در اثربخشی، یا برای اینکه بگوییم معاینه از راه دور یک جایگزین ایمن برای ملاقات چهرهبهچهره است، ناکافی هستند.