سوال مطالعه مروری: نویسندگان کاکرین شواهدی را در مورد تاثیرات نمونههای گردآوری شده در خانه توسط خود افراد در مقایسه با نمونههای گردآوری شده در کلینیک در مدیریت بالینی عفونتهای کلامیدیا (chlamydia) و گونوره (gonorrhoea) مرور کردند.
پیشینه: کلامیدیا و گونوره، عفونتهای شایع منتقل شونده جنسی (sexually transmitted infections: STI) هستند. اگر افراد بتوانند به جای رفتن به کلینیک، نمونهها را در خانه جمع کنند، ارسال کنند یا آنها را به آزمایشگاه ببرند، دستیابی به مدیریت این عفونتها میتواند آسانتر باشد.
تاریخ جستوجو: این شواهد تا می 2015 بهروز است.
ویژگیهای مطالعه: ما منابع علمی موجود را برای یافتن کارآزماییهایی که در آنها افراد یا به گروه گردآوری نمونه در خانه یا به گروه گردآوری نمونه در کلینیک دعوت شدند، جستوجو کردیم. در کل 10 کارآزمایی مرتبط را پیدا کردیم. سه کارآزمایی (شامل 1566 نفر) دادهها را برای ارزیابی نسبت افرادی که تست، تشخیص و درمان را کامل کردند، فراهم آوردند. تمام کارآزماییها اطلاعاتی در مورد درصد افرادی که نمونههای گردآوری شده خود را برای تشخیص عفونتهای کلامیدیا و گونوره در خانه جمع کردند و کسانی که تست را در یک کلینیک انجام دادند، ارائه کردند. نه مطالعه درصدهای مربوط به نتایج مثبت تست را گزارش کردند.
منابع مالی: کارآزماییها در این مرور از نظر مالی توسط سازمانهای دولتی یا غیر‐دولتی تامین شدند.
نتایج کلیدی: شواهدی مبنی بر تفاوت بین گردآوری نمونه در خانه و در کلینیک در نسبت افرادی که تست، تشخیص و درمان را کامل کردند، وجود ندارد. در گروه مبتنی بر خانه از مجموع 778 نفری که دعوت شد تا گردآوری نمونه در خانه را انجام دهند، 45 نوع عفونت شناسایی و درمان شد. در گروه مبتنی بر کلینیک از مجموع 788 نفری که به حضور در کلینیک دعوت شدند، 51 عفونت شناسایی و درمان شد. به دلیل اینکه نسبتها به طورگستردهای متفاوت بود، نمیتوانستیم دادههای به دست آمده را از مطالعات مجزا که روی تعدادی از شرکتکنندگان تست شد، ترکیب کنیم. تعداد کمتری از شرکتکنندگان تشخیص داده شده در گروه مبتنی بر خانه در مقایسه با گروه مبتنی بر کلینیک، ثبت شدند. مضرات بالقوه تست با نمونههای گردآوری شده در خانه در هیچ یک از کارآزماییها ارزیابی نشده بود.
کیفیت شواهد: درجهبندی شواهد با استفاده از روش درجهبندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) برای پیامدهای اصلی در حد متوسط (مدیریت موارد شاخص، شیوع تست مثبت) یا پائین (نسبت افراد تست شده) بود. کیفیت شواهد به دلیل محدودیتهای روششناسی در مطالعات کاهش یافت.
نتیجهگیریها: گردآوری نمونهها در خانه در مقایسه با گردآوری نمونه در کلینیک برای عفونتهای کلامیدیا تراکوماتیس یا نایسریا گونوره میتواند در سطوح مشابهی از مدیریت موارد شاخص باشد. بیخطری گردآوری نمونه مبتنی بر خانه در مقایسه با گردآوری نمونه مبتنی بر کلینیک ارزیابی نشده است.