درمان کمکی تاموکسیفن خطر عود سرطان پستان را در زنان مبتلا به سرطان پستان با گیرنده مثبت استروژن، کاهش میدهد. تاموکسیفن همچنین خطر خونریزی پس از یائسگی، پولیپ آندومتر، هیپرپلازی و سرطان آندومتر را افزایش میدهد. سیستم آزادسازی درونرحمی لوونورژسترل باعث سرکوب عمیق آندومتر میشود.
این مطالعه مروری نظاممند شواهدی از آسیب پیشرفته آندومتریوم در زنان مبتلا به سرطان پستان را که از تاموکسیفن به عنوان درمان کمکی غدد درونریز استفاده میکنند، بررسی میکند.
تعیین اثربخشی و ایمنی سیستم درونرحمی لوونورژسترل (LNG-IUS) برای پیامدهای آندومتری و پاتولوژی رحم، از جمله خونریزی غیرطبیعی واژن یا لکهبینی و وقوع ثانویه سرطان پستان در زنان قبل و بعد از یائسگی که پس از تشخیص سرطان پستان تحت درمان کمکی تاموکسیفن قرار گرفتهاند.
ما پایگاههای اطلاعاتی زیر را جستوجو کردیم: مرکز ثبت تخصصی گروه اختلالات قاعدگی و کمباروری در کاکرین (MDSG؛ Cochrane Menstrual Disorders and Subfertility Group Specialised Register)، مرکز ثبت تخصصی گروه سرطان پستان در کاکرین (CBCG؛ Cochrane Breast Cancer Group Specialised Register)، پایگاه کارآزماییهای بالینی ثبت شده کاکرین (CENTRAL؛ Cochrane Central Register of Controlled Trials)، پایگاه اطلاعاتی خلاصههای مرور اثرات کاکرین (DARE؛ Cochrane Database of Abstracts of Reviews of Effect)، کتابخانه کاکرین (Cochrane Library)، سایت کارآزماییهای بالینی clinicaltrials.gov، مرکز ثبت کارآزماییهای بینالمللی سازمان جهانی بهداشت (World Health Organisation International Trials Registry)، پایاننامهها و تزهای پروکوئست (ProQuest Dissertations & Theses) و نیز MEDLINE، EMBASE، CINHAL، Psychinfo، Web of Science،OpenGrey ، LILACS، PubMed و گوگل. جستوجوی نهایی در اکتبر 2015 انجام شد.
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده (RCT) شامل زنان مبتلا به سرطان پستان تحت درمان کمکی تاموکسیفن، که نظارت تنها بر آندومتریوم (شرایط کنترل) را در برابر LNG-IUS همراه با نظارت بر آندومتریوم (شرایط تجربی) در بروز آسیبشناسی آندومتریوم مقایسه کرده بودند.
انتخاب مطالعه، ارزیابی خطر سوگیری (risk of bias) و استخراج دادهها به طور مستقل از هم با 2 نویسنده ناظر انجام شد. اندازهگیری پیامد اولیه پاتولوژی آندومتر بود که به کمک هیسترسکوپی یا بیوپسی آندومتر (از جمله پولیپ، هیپرپلازی آندومتر یا سرطان آندومتر) تشخیص داده شد. اندازهگیری پیامدهای ثانویه شامل فیبروئید، خونریزی غیرعادی واژن یا لکهبینی، عود سرطان پستان و مرگ ومیر ناشی از سرطان پستان بود. کیفیت کلی شواهد با استفاده از روش GRADE رتبهبندی شد.
چهار کارآزمایی تصادفیسازی و کنترل شده شامل 543 زن شناسایی و در این بررسی گنجانده شدند. در این مطالعات گروه درمان دریافتکننده 20 میکروگرم سیستم آزادسازی درونرحمی لوونورژسترول (LNG-IUS) همراه با نظارت بر آندومتریوم بود. گروه کنترل نیز تنها شامل نظارت بر آندومتریوم بود. در استفادهکنندگان تاموکسیفن، LNG-IUS منجر به کاهش بروز پولیپهای آندومتریوم در طول یک دوره 12 ماهه (نسبت شانس پتو (Peto OR): 0.22؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.08 تا 0.64؛ 2 مطالعه؛ 212 شرکتکننده؛ I² = 0%) و در طی یک دوره بلندمدت پیگیری شد (24 تا 60 ماه) (Peto OR: 0.22؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.13 تا 0.39؛ تعداد افراد: 417؛ %I² = 0). همچنین LNG-IUS منجر به کاهش بروز هیپرپلازی آندومتریوم طی یک دوره پیگیری طولانیمدت (24 تا 60 ماه) شد (Peto OR: 0.13؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.03 تا 0.67؛ 4 مطالعه؛ 417شرکت کننده؛ I² = 0%؛ شواهد با کیفیت متوسط). با این حال باید توجه داشت که تعداد وقوع هیپرپلازی آندومتریوم کم بود.
هیچیک از کارآزماییها توانایی تشخیص قطعی اینکه آیا LNG-IUS منجر به تغییرات قابل توجهی در بروز سرطان اندومتریوم در استفادهکنندگان تاموکسیفن میشود یا خیر، نداشتند. در 12 ماه پیگیری، خونریزی غیرعادی واژینال یا لکهبینی در گروه تحت درمان LNG-IUS شایع بود. تا دوره 24 ماهه پیگیری، خونریزی غیرعادی واژن یا لکهبینی در مقایسه با 12 ماه پیگیری در گروه تحت درمان با LNG-IUS کمتر اتفاق افتاد، اما هنوز شایعتر از گروه کنترل بود. تا 60 ماه پیگیری، هیچ موردی از خونریزی غیرطبیعی واژن یا لکهبینی در هر یک از دو گروه گزارش نشد. تعداد وقوع پیامدهای زیر پایین بود: فیبروئید (13 = تعداد)، عود مجدد سرطان پستان (18 = تعداد)، مرگ ناشی از سرطان پستان (16 = تعداد). شواهدی از تفاوت بین گروه تحت درمان با LNG-IUS و گروه کنترل از نظر این پیامدها وجود نداشت. کیفیت شواهد با توجه به اندازه حجم نمونه کم و میزان وقوع پایین برای مقایسه پیامدها در حد متوسط تشخیص داده شد.
LNG-IUS بروز پولیپهای اندومتریال خوشخیم و هایپرپلازی اندومتریال را در زنان مبتلا به سرطان پستان تحت درمان با تاموکسیفن کاهش میدهد. در طول 12 و 24 ماه پیگیری، LNG-IUS خونریزی غیرعادی واژینال و لکهبینی را در میان زنان گروه تحت درمان در مقایسه با گروه کنترل افزایش داد. در RCTهای موجود هیچ شواهد روشنی مبنی بر اینکه LNG-IUS از بروز سرطان اندومتریال در این زنان پیشگیری میکند، وجود ندارد. در RCTهای موجود شواهد روشنی مبنی بر اینکه LNG-IUS بر خطر عود سرطان پستان یا مرگهای مرتبط با سرطان پستان اثرگذار است، وجود ندارد. مطالعات بزرگتر جهت بررسی آثار LNG-IUS بر بروز سرطان اندومتریال و تعیین اینکه آیا LNG-IUS اثری بر خطر وقوع سرطان پستان دارد یا خیر، مورد نیاز است.