شواهد برای این سوال تا 26 فوریه 2015 به روز است
تعداد کارآزماییها: 42
تعداد شرکتکنندگان: 4577
پیامهای کلیدی:
این مرور کاکرین نشان داد که شواهد کافی برای نشان دادن اینکه مسیر درناژ مثانه برای کاهش عفونت مجاری ادراری (UTI) بر بقیه ارجحیت دارد، در دسترس نیست. شواهد نشان دهنده این هستند که شرکتکنندگان با کاتترهای سوپراپوبیک در مقایسه با کاتترهای ثابت اورترال احتمال کمتری دارد که دچار درد به دلیل کاتتر شوند. کیفیت شواهد در این مرور، پائین بود و بسیاری از کارآزماییها، پیامدهای مهم مانند کیفیت زندگی مرتبط با کاتتر و سهولت استفاده از آن را گزارش نکرده بودند. کارآزماییهای وارد شده، عوارض جانبی معدودی را گزارش کرده بودند، اما مشخص نیست که این امر به خاطر این بوده که عوارض جانبی رخ نداده یا به سادگی گزارش نشده بود. به دلیل شواهد محدود، ما به کارآزماییهای با کیفیت بالا نیاز داریم. مهم است که این کارآزماییها عفونت مجاری ادراری علامتدار، درد ناشی از استفاده از کاتترها، کیفیت زندگی، عوارض جانبی و سهولت استفاده را گزارش کنند.
پیشینه: چه مسیرهایی برای کاتترگذاری کوتاه‐مدت مثانه وجود دارد؟
کاتترهای ادراری لولههایی هستند که تخلیه ادرار از مثانه را انجام میدهند. آنها اغلب در افرادی استفاده میشوند که به راحتی قادر به رفتن به توالت در طول مدت بستری شدن در بیمارستان نیستند. در حدود یک چهارم بیماران بستری در بیمارستان، نیازمند تخلیه مثانه در مقطعی کوتاه‐مدت با استفاده از کاتتر ادراری میشوند. کاتترها را میتوان به روشهای مختلف استفاده کرد. مسیرهای اصلی کاتتریزاسیون ادراری عبارتند از:
1. اورترال: لوله درناژ از طریق پیشابراه، داخل مثانه قرار داده میشود، که یا در محل باقی میماند (کاتتر ثابت) یا پس از خالی شدن مثانه، خارج میشود (کاتتر متناوب).
2. کاتتریزاسیون سوپراپوبیک: لوله درناژ از طریق یک برش کوچک در دیواره شکم وارد مثانه میشود.
از عوارض شایع درناژ کوتاه‐مدت مثانه، عفونت مجاری ادراری است. عفونت، پیامدهای جدی بسیاری برای بیماران و ارائه دهندگان مراقبت سلامت در بردارد. جاگذاری یک کاتتر سوپراپوبیک ممکن است با خطرات بیشتری نسبت به مسیرهای اورترال همراه باشد، مانند خونریزی یا آسیب به روده.
نتایج کلیدی
مرور کاکرین شامل مطالعاتی بود که یکی از سه مقایسه زیر را انجام داده بودند:
1. کاتتریزاسیون ثابت در برابر سوپراپوبیک
2. کاتتریزاسیون ثابت در برابر متناوب
3. کاتتریزاسیون سوپراپوبیک در برابر متناوب
1. بیستوپنج کارآزمایی (2622 شرکتکننده) کاتتریزاسیون ثابت اورترال را با کاتتریزاسیون سوپراپوبیک مقایسه کرده بودند. شواهد پنج کارآزمایی برای تعیین اینکه کاتتریزاسیون اورترال ثابت یا کاتتریزاسیون سوپراپوبیک با کاهش خطر ابتلا به عفونت مجاری ادراری علامتدار همراه هستند، کافی نبود. شواهد با کیفیت پائین به دست آمده از چهار کارآزمایی نشان میدهد که افراد با کاتترهای اورترال ثابت در مقایسه با شرکتکنندگان با کاتترهای سوپراپوبیک در معرض خطر بیشتر ابتلا به درد ناشی از کاتتر بودند. هیچ یک از بیستوپنج کارآزمایی گزارشی از سهولت استفاده، کیفیت زندگی یا پیامدهای اقتصادی نداشتند.
2. چهارده کارآزمایی (1596 شرکتکننده) کاتتریزاسیون ثابت و متناوب اورترال را با هم مقایسه کرده بودند. شواهد با کیفیت بسیار پائین به دست آمده از دو کارآزمایی در مورد عفونت مجاری ادراری گزارش داده بودند، اما این مرور نمیتواند تعیین کند کدام مسیر درناژ خطر کمتری دارد. هیچ یک از چهارده کارآزمایی گزارشی از درد، سهولت استفاده، کیفیت زندگی یا پیامدهای اقتصادی نداشتند.
3. در سه کارآزمایی (359 شرکتکننده) کاتتریزاسیون سوپراپوبیک و اورترال متناوب مقایسه شده بودند. فقط یک کارآزمایی عفونت مجاری ادراری را گزارش کرده بود. شواهد مبهم و کیفیت آنها پائین بود. فقط یک کارآزمایی شواهدی از درد داشت. مجددا، شواهد مبهم و کیفیت شواهد بسیار پائین بود. هیچ یک از سه کارآزمایی از سهولت استفاده، کیفیت زندگی یا پیامدهای اقتصادی گزارشی نداشتند.
پیامهای پایانی
گر چه کارآزماییهای متعددی انجام شده، تعداد کافی از آنها پیامدهای مهم را بررسی نکردهاند. بسیاری از سوالات در مورد درناژ کوتاه‐مدت مثانه هنوز بیپاسخ ماندهاند: کدام مسیر کمترین احتمال بروز عفونت مجاری ادراری را دارد؟ آیا یک مسیر خاص در ارتباط با بروز درد، درد بیشتری نسبت به مسیرهای دیگر دارد؟ آیا تفاوت قابل توجهی در هزینه یا سهولت استفاده برای بیماران و بیمارستانها بین سه مسیر وجود دارد؟ تا زمانی که این پرسشها با شواهد با کیفیت بالاتر پاسخ داده نشوند، ما نیاز به کارآزماییهای بیشتر و بهتر داریم.