پالپیت غیرقابل برگشت (irreversible pulpitis)، که به صورت درد حاد و شدید تظاهر مییابد، یکی از دلایل فراوانی است که بیماران به کلینیک مراقبتهای اورژانسی دندان مراجعه میکنند. به جز خارج کردن دندان، روش معمول برای تسکین درد پالپیت غیرقابل برگشت، دریل کردن به داخل دندان، خارج کردن پالپ (عصب) ملتهب شده و تمیز کردن کانال ریشه است. با این حال، تعداد قابل توجهی از دندانپزشکان برای توقف درد پالپیت غیرقابل برگشت، آنتیبیوتیک تجویز میکنند. این مطالعه مروری نسخه پیشین را که در سال 2016 منتشر شده بود، بهروز میکند.
ارزیابی اثربخشی آنتیبیوتیکهای سیستمیک برای پالپیت غیرقابل برگشت.
ما پایگاه ثبت کارآزماییهای گروه سلامت دهان در کاکرین (تا 18 فوریه 2019)؛ پایگاه ثبت کارآزماییهای کنترل شده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trails، شماره 1، 2019) در کتابخانه کاکرین (18 فوریه 2019)؛ MEDLINE Ovid (1946 تا 18 فوریه 2019)؛ Embase Ovid (1980 تا 18 فوریه 2019)؛ پایگاه ثبت کارآزماییهای در حال انجام موسسات ملی سلامت ایالاتمتحده ClinicalTrials.gov (تا 18 فوریه 2019) و پلتفرم بینالمللی ثبت کارآزماییهای بالینی سازمان جهانی بهداشت (تا 18 فوریه 2019) را جستوجو کردیم. هیچ محدودیتی از نظر زبان مقاله در جستوجوهای بانکهای اطلاعاتی الکترونیکی وجود نداشت.
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده که به مقایسه تسکین درد با استفاده از آنتیبیوتیکها و آنالژزیکهای سیستمیک، در مقابل دارونما (placebo) و آنالژزیکها، در فاز حاد پیشاز جراحی پالپیت غیرقابل برگشت پرداخته بودند.
3 نویسنده این مطالعه مروری بهطور مستقل از هم، به غربالگری مطالعات و استخراج دادهها پرداختند. ما قطعیت شواهد مطالعات وارد شده را با استفاده از سیستم GRADE (نظام درجهبندی کیفیت شواهد و قدرت توصیهها) ارزیابی کردیم. تجمیع دادهها امکانپذیر نبود و یک خلاصه توصیفی در زیر میآید.
هیچ کارآزمایی اضافی در این بهروزرسانی گنجانده نشد. یک کارآزمایی با حضور 40 شرکتکننده که در معرض خطر کم سوگیری (bias) قرار داشت و پنیسیلین خوراکی را در ترکیب با ضددردها در مقابل دارونما با ضددردها مقایسه کرده بود، در این روزآمد کردن رسمی مرور وارد شد.
قطعیت شواهد برای پیامدهای مختلف، پائین رتبهبندی شد. پیامد اولیه ما درد (شدت / طول دوره) گزارش شده توسط بیمار و تسکین درد بود. توزیع موازی نزدیکی از رتبهبندیهای درد در هر دو گروه مداخله (میانه (median): 6.0؛ محدوده بین چارکی (IQR ؛interquartile range): 10.5) و دارونما (میانه: 6.0؛ IQR: 9.5) در طول دوره هفته روزه مطالعه، مشاهده شد. شواهد کافی برای تائید یا تکذیب مزیت پنیسیلین برای شدت درد وجود نداشت. تفاوت معنیداری در میانگین تعداد کل قرصهای ایبوبروفن در طول دوره مطالعه وجود نداشت: 9.20 (انحراف استاندارد (SD ؛standard deviation): 6.02) در گروه پنیسیلین در مقابل 9.60 (SD: 6.34) در گروه دارونما؛ تفاوت میانگین: 0.40- (95% فاصله اطمینان (CI): 4.23- تا 3.43؛ P = 0.84). این کار به همان اندازه برای میانگین تعداد کل قرصهای Tylenol به کار برده شد: 6.90 (SD: 6.87) استفاده شده در گروه پنیسیلین در مقابل 4.45 (SD: 4.82) در گروه دارونما؛ تفاوت میانگین: 2.45 (95% فاصله اطمینان (CI): 1.23- تا 6.13؛ P = 0.19). به پیامد ثانویه ما در مورد گزارش عوارض جانبی در این مطالعه پرداخته نشده بود.
این مرور کاکرین که براساس یک کارآزمایی با حجم نمونه کم و قدرت پائین، در معرض خطر کم سوگیری بنا شده بود، نشان میدهد شواهد کافی برای تعیین اینکه آنتیبیوتیکها در مقایسه با عدم مصرف آنها، درد را کاهش میدهند، وجود ندارد. نتایج این مرور نیاز به انجام مطالعاتی را با حجم نمونه بزرگتر و کارآزماییهایی که از نظر متودولوژی بتوانند شواهد بیشتری را از تاثیر آنتیبیوتیکهای تجویز شده در فاز پیش از جراحی و تاثیر آنها بر پیامدهای درمانی برای پالپیت غیرقابل برگشت فراهم آوردند، نشان میدهد.