هدف این مطالعه مروری چه بود؟
هدف این مرور کاکرین، مقایسه مزایا و آسیبهای استفاده در برابر عدم استفاده از دستگاههای قابل کاشت که ضربان قلب را باز میگردانند (دفیبریلاتورهای کاردیوورتر قابل کاشت (implantable cardioverter‐defibrillators; ICD)) علاوه بر داروها در افراد مبتلا به بیماری قلبی غیر‐ایسکمیک بود.
پیام کلیدی
بهرهگیری از ICD همراه با داروها در افراد مبتلا به بیماری قلبی غیر‐ایسکمیک، نرخ مرگومیر را در مقایسه با استفاده نکردن از این دستگاه کاهش میدهد.
در این مرور چه موضوعی بررسی شد؟
عملکرد ضعیف قلبی، ظرفیت قلب را برای پمپاژ کافی به دستگاههای مختلف بدن انسان کم میکند. این امر میتواند به دلیل تامین خون ناکافی برای عضلات قلب (ایسکمیک) یا سایر علل (غیر‐ایسکمیک) باشد. در هر صورت، بیماران در معرض افزایش خطر مرگومیر ناگهانی قرار دارند. هدف درمان، کاهش این خطر از طریق داروها یا به وسیله کاشت ICD است.
پژوهشهای موجود نشان میدهند که استفاده پیشگیرانه از ICD در اولین دسته از بیماران (ایسکمیک)، نرخ مرگومیر را کاهش میدهد. در مقابل، انتشار یک کارآزمایی بزرگ بهتازگی بیانگر عدم مزیت کلی در دسته دوم بیماران (غیر‐ایسکمیک) است.
نتایج اصلی این مرور چه هستند؟
در این مرور، نتایج شش کارآزمایی بالینی بزرگ را که از طریق یک جستوجوی وسیع شناسایی شده بودند، برای درک بهتر اثربخشی ICDها در بیماران مبتلا به بیماری قلبی غیر‐ایسکمیک، سنتز کردیم. تجزیهوتحلیل ما شامل 3128 شرکتکننده بود.
شواهدی را با قطعیت بالا یافتیم که پیشنهاد میکنند استفاده از این دستگاهها (در قیاس با عدم استفاده) در افراد مبتلا به بیماری قلبی غیر‐ایسکمیک، خطر مرگومیر به هر علتی و مرگومیر ناگهانی را کاهش میدهد. شواهد با قطعیت متوسط نشان میدهد احتمالا افراد با این دستگاهها نسبت به کسانی که این دستگاهها را ندارند، دچار عوارض بیشتری میشوند. شواهد فعلی بیانگر این است که افزودن درمان با ICD ممکن است تاثیری اندک یا عدم تاثیر بر کیفیت زندگی در مقایسه با عدم افزودن آن داشته باشد؛ اما شوکهای الکتریکی ICDها، کیفیت زندگی را بدتر میکند.
این مرور تا چه زمانی بهروز است؟
ما به دنبال مطالعاتی جستوجو کردیم که تا 10 اکتبر 2018 در دسترس بودند.