سندرم تخمدان پلیکیستیک (PCOS) 8% تا 13% از زنان در سنین باروری را تحت تاثیر قرار میدهد و با اختلال عملکرد تولیدمثل و متابولیک در ارتباط است. چاقی علائم PCOS را بدتر میکند و مدیریت وزن (کاهش وزن، حفظ وزن یا پیشگیری از افزایش وزن بیش از حد) که از طریق تغییرات سبک زندگی مشتمل بر رژیم غذایی، ورزش و مداخلات رفتاری به بهترین نحو به دست میآید، به عنوان یک استراتژی درمانی اولیه مطرح شده است.
ارزیابی اثربخشی درمان سبک زندگی در بهبود شاخصهای تولیدمثلی، آنتروپومتریک (وزن و ترکیب بدن)، متابولیک و فاکتورهای کیفیت زندگی در PCOS.
ما در پایگاه ثبت تخصصی گروه زنان و باروری کاکرین، پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trails)؛ MEDLINE؛ Embase؛ PsycINFO؛ (CINAHL) Cumulative Index to Nursing and Allied Health Litreture و AMED جستوجو کردیم (تاریخ آخرین جستوجو مارچ 2018 بود). ما همچنین در پایگاههای ثبت کارآزماییهای کنترلشده، چکیدههای کنفرانسها، ژورنالهای مرتبط، فهرست منابع مقالات و مرورهای مرتبط و پایگاههای اطلاعاتی منابع خاکستری بدون اعمال هیچ محدودیت زبانی جستوجو کردیم.
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (RCTs ؛randomised controlled trils) که به مقایسه درمان سبک زندگی (رژیم غذایی، ورزش، درمانهای رفتاری یا ترکیبی) با درمان حداقلی یا عدم درمان در زنان مبتلا به PCOS پرداخته بودند.
دو نویسنده بهطور مستقل کارآزماییها را انتخاب کردند، کیفیت شواهد و خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کرده و دادهها را استخراج کردند. پیامدهای اولیه ما، تولد زنده، سقط جنین و بارداری بود. ما از واریانس معکوس و مدلهای اثر ثابت (fixed-effect) در متاآنالیزها (meta-analyses) استفاده کردیم. ما پیامدهای دو تایی را به صورت نسبت شانس و پیامدهای پیوسته را به صورت میانگین تفاوت (MD) یا میانگین تفاوت استانداردشده (SMD) گزارش کردیم.
ما 15 مطالعه را با 498 شرکتکننده وارد کردیم. ده مطالعه فعالیت جسمانی را با مداخله غذایی و رفتاری حداقلی یا عدم مداخله مقایسه کردند. پنج مطالعه ترکیب مداخله غذایی، ورزشی و رفتاری را با حداقل مداخله قیاس کردند. یا مطالعه مداخله رفتاری را با حداقل مداخله مقایسه کرد. خطر سوگیری متفاوت بود: هشت مطالعه دارای تولید توالی مناسب، هفت مورد دارای کورسازی کافی پزشک یا ارزیاب پیامد، هفت مطالعه دارای پنهانسازی تخصیص مناسب، شش مطالعه دارای دادههای پیامد کامل و شش مورد عاری از گزارشدهی انتخابی بودند. هیچ مطالعهای پیامدهای اولیه باروری تولد زنده یا سقط را ارزیابی نکرده بود. هیچ مطالعهای پیامد ثانویه تولیدمثلی نظم قاعدگی را به صورتی که در این مرور تشریح شده، گزارش نکرده بود.
مداخله سبک زندگی میتواند پیامد تولیدمثلی ثانویه (اندوکرین)، شاخص آندروژن آزاد (FAI) را بهبود بخشد (MD: 1.11-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.96- تا 0.26-؛ 6 RCT؛ N = 204؛ I2 = %7%؛ شواهد با کیفیت پایین). مداخله سبک زندگی ممکن است وزن (kg) را کاهش دهد (MD: 1.68-؛ کیلوگرم؛95% فاصله اطمینان (CI): 2.66- تا 0.70-؛ 9 RCT؛ N = 353؛ I2 = %47، شواهد با کیفیت پایین). مداخله سبک زندگی ممکن است شاخص توده بدنی (BMI) (kg/m2) را کاهش دهد (kg/m2 -0.34 :MD؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.68- تا 0.01-؛ 12 RCT؛ N = 434؛ I2= %0، شواهد با کیفیت پایین). ما از تاثیر مداخله سبک زندگی بر تحمل گلوکز (پیامدهای گلوکز در آزمون تحمل گلوکز خوراکی) (mmol/L/minute) اطمینان نداریم (SMD: 0.02-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.38- تا 0.33؛ 3 RCT؛ N = 121؛ I2= 0%؛ شواهد با کیفیت پایین).
مداخله سبک زندگی ممکن است شاخص آندروژن آزاد (FAI)، وزن و BMI را در زنان مبتلا به PCOS بهبود دهد. ما از تاثیر مداخله سبک زندگی بر تحمل گلوکز مطمئن نیستیم. هیچ مطالعهای وجود نداشت که اثر مداخله سبک زندگی را بر تولد زنده، سقط یا نظم قاعدگی بررسی کرده باشد. اغلب مطالعات در این مرور به دلیل خطر سوگیری بالا یا نامشخص در اکثر دامنهها و ناهمگونی زیاد برای پیامد FAI، کیفیت پایینی داشتند.