چرا این مرور مهم است؟
بیش از یک مورد در ده کودک و نوجوان در سراسر جهان شرایط جسمانی طولانیمدت مانند آسم، دیابت و سرطان دارند. آنها بیشتر احتمال دارد که به مشکلات روانشناختی از جمله اضطراب یا افسردگی مبتلا شوند. درمان زودهنگام این مشکلات میتواند از مشکلات مرتبط با دوستی، زندگی خانوادگی، مدرسه و مشکلات سلامت روانی آینده پیشگیری کند. دسترسی به درمانی که به صورت مرسوم رو‐در‐رو ارائه میشود، میتواند به خاطر تعداد محدود خدمات، دشوار باشد. همان طور که فنآوری پیشرفت میکند و درمانها روی کامپیوترها و تلفنهای همراه موجود میشوند، مداخلات الکترونیکی سلامت (که از طریق ابزارهای دیجیتال ارائه میشوند و از برنامههای ساده مبتنی بر متن تا برنامههای چند‐رسانهای یا تعاملی، بازیهای جدی، واقعیت مجازی و برنامههای بیوفیدبک متغیر هستند) ممکن است برای درمان اضطراب و افسردگی در این کودکان و نوجوانان مفید باشد.
چه کسانی به این مرور علاقمند خواهند بود؟
این مرور مورد علاقه والدین، کودکان و نوجوانان، ارائه دهندگان مراقبت سلامت، کارکنان خدماتی و متخصصانی که مراقبت از کودکان مبتلا به شرایط جسمانی طولانیمدت را بر عهده دارند، خواهد بود.
هدف این مرور پاسخ به چه سوالاتی است؟
هدف این مرور پاسخ به پرسشهای زیر است: 1) آیا مداخلات الکترونیکی سلامت بهتر از یک محدوده انتخابی دیگر از درمانها یا لیست انتظار در کاهش نشانههای اضطراب و افسردگی در کودکان و نوجوانان مبتلا به شرایط فیزیکی طولانیمدت هستند؟ و 2) آیا مداخلات الکترونیکی سلامت برای این کودکان و نوجوانان قابل قبول هستند؟
چه مطالعاتی وارد این مرور شدند؟
ما بانکهای اطلاعاتی مرجع را مورد جستوجو قرار دادیم تا همه کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده، کارآزماییهای خوشهای‐تصادفیسازی شده و کارآزماییهای متقاطع مربوط به مداخلات الکترونیکی سلامت را برای درمان اضطراب یا افسردگی در کودکان و نوجوانان مبتلا به شرایط فیزیکی طولانیمدت که بین سالهای 1970 و آگوست 2017 منتشر شدند، بیابیم. کارآزماییها باید کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده و شامل کودکان و نوجوانان با نشانهها یا تشخیص رسمی اضطراب یا افسردگی بوده باشند. پنج کارآزمایی را با مجموع 463 فرد جوان، در این مرور وارد کردیم.
شواهد این مرور به ما چه میگویند؟
پنج کارآزمایی را از سه مداخله الکترونیکی سلامت (Breathe Easier Online، Web‐MAP و درمان شناختی رفتاری (cognitive behavioural therapy; CBT) چند‐منظوره)) وارد کردیم که بر روی کودکان 10 تا 18 ساله انجام شده بودند. اگرچه برخی از این مداخلات برای کاربران قابل قبول بودند، هیچ کدام از آنها به وضوح بهتر از یک محدوده انتخابی دیگر یا لیست انتظار در کاهش نشانههای اضطراب یا افسردگی نبودند. کیفیت بسیار پائین شواهد به این معنی است که تاثیرات مداخلات الکترونیکی سلامت در این زمان، به خصوص در کودکان زیر 10 سال، نامطمئن است. نویسندگان مرور خطر کلی سوگیری (bias) را در کارآزماییها بالا یا نامطمئن رتبهبندی کردند.
اتفاق بعدی چه باید باشد؟
باید پژوهش بیشتری انجام شود تا مداخلات الکترونیکی سلامت موثرتری برای درمان اضطراب و افسردگی در کودکان و نوجوانان مبتلا به شرایط فیزیکی طولانیمدت توسعه یابند.