هدف از این مرور چه بود؟
خلاصه کردن تاثیر تغذیه تکمیلی (supplementary feeding) بر جمعیتهای دچار ناامنی غذایی، آسیبپذیری و سوءتغذیه. نویسندگان این بررسی اجمالی هشت مرور سیستماتیک را یافتند که به بررسی تغذیه تکمیلی در جمعیتهای متنوع پرداخته بودند.
پیامهای کلیدی
بین طیفی از جمعیتهای آسیبپذیر، برنامههای تغذیه تکمیلی برخی مواقع مزیت متوسطی را روی پیامدهای تغذیهای نشان میدهند. در تعداد کمی از مطالعاتی که به بررسی مرگومیر پرداخته بودند، تاثیرات کوچک بودند یا اصلا وجود نداشتند و پژوهشها عمدتا به بررسی تاثیرات کوتاه‐مدت پرداخته بودند.
در این مرور چه موضوعی بررسی شد؟
تغذیه تکمیلی به معنای تدارک غذای اضافی برای افراد یا خانوادهها، بیشتر و بالاتر از رژیم غذایی خانگی آنها بوده و در جمعیتهایی که دچار ناامنی غذایی (دسترسی محدود شده به غذای کافی و مغذی) و آسیبپذیر (شامل زنان و خردسالان؛ کودکان سنین مدرسه؛ افراد مبتلا به بیماریهایی چون توبرکلوز یا سل (tuberculosis)، ایدز و آلزایمر و سالخوردگان) هستند، برای بهبود سلامت و کیفیت زندگی آنها استفاده شده است.
نتایج اصلی این مرور چه هستند؟
شواهد ارائه شده در اینجا تا ژانویه 2017 بهروز است.. هشت مرور سیستماتیک را برای ورود به این خلاصه به دست آوردیم. این مرورها 95 مطالعه (شامل حداکثر 7940 بزرگسال و بیش از 12,595 کودک در تعداد کمی مطالعه) را در برمیگرفتند. بیشتر مطالعات وارد شده به مرور از شش هفته تا دو سال به طول انجامیده بودند، فقط سه مطالعه افراد را برای دورههای زمانی طولانیتر (حداکثر تا 17 سال) پیگیری کرده بودند. این مرورها، طیف گستردهای از انواع مختلف تغذیه تکمیلی ارائه شده به گروههای آسیبپذیر در طول دورههای مختلف زمانی و اغلب به صورت ترکیبی با ویتامینها یا مواد معدنی در برمیگرفتند.
در طول بارداری، دریافتیم که مکملهای انرژی و پروتئین که در تعادل بودند (یعنی تدارک مقادیر کافی از انرژی و ریزمغذیها، در این مورد پروتئین) ممکن بود نرخ مردهزایی (مرگومیر یا از دست دادن نوزاد پیش یا در طول زایمان) را کاهش داده، وزن نوزاد در بدو تولد را بهبود بخشیده و خطر تولد نوزاد کوچک برای سن بارداری (نوزادانی که کوچکتر از حد انتظار هستند) را کاهش داده باشند. هیچ گونه مزایای طولانیمدتی را برای کودکان از نظر رشد و تکامل شناختی (عقلی (intellectual)) مشاهده نکردیم (اگرچه مطالعات بسیار کمی تاثیرات طولانیمدت را گزارش کرده بودند). مکملها با پروتئین بالا (حاوی پروتئین در مقادیر بالا) با خطر و آسیب (افزایش خطر کوچک بودن نوزادان برای سن بارداری) رابطه داشتند.
دریافتیم که تاثیرات تغذیه تکمیلی روی رشد کودکان متنوع بود. در کودکان کمتر از پنج سال از کشورهای با سطح درآمد پائین و متوسط، تغذیه تکمیلی دارای تاثیر کوچکی روی رشد کودک بود. برخی مزایا را از نظر وزنگیری و افزایش قد، به ویژه در کودکان کمسنتر (کودکان کمتر از دو سال) و در افرادی که فقیرتر بوده یا کمتر از تغذیه مکفی بهرهمند بودند (یا هر دو) مشاهده کردیم. برخی مزایا در کودکان مبتلا به سوءتغذیه حاد متوسط از نظر وزنگیری، سایر فاکتورهای رشد و نرخ ریکاوری قابل مشاهده بودند. به نظر میرسید که وعدههای غذایی مدرسه منجر به بروز تعداد کمی مزایا در کودکان مدرسهای (شامل بهبود در وزن، قد، تستهای هوش و علوم ریاضی و عملکرد تلفظ) شده بود.
تغذیه تکمیلی، دریافت انرژی و پروتئین روزانه را در بزرگسال مبتلا به HIV مثبت افزایش داده و منجر به بهبود زودهنگام در وزنگیری یا شاخص توده بدنی (معیاری برای نشان دادن اینکه فردی دارای اضافه وزن یا کسر وزن است یا خیر)، یا هر دو شده، اما به نظر نمیرسید که مزایای طولانیمدتی به دنبال داشته باشد (اگرچه مطالعات کمی تاثیرات طولانیمدت را گزارش کرده بودند). در بزرگسالان مبتلا به توبرکلوز (بیماری عفونی ریوی جدی)، مزایای کوچکی را از نظر وزنگیری در طول ابتلا به توبرکلوز فعال مشاهده کردیم.
در بیماری آلزایمر (نوعی دمانس)، فراهم آوردن مکمل تغذیهای خوراکی روزانه برای سه ماه پیامدهای تغذیهای (از جمله وزن و دریافت انرژی) را بهبود داده بود.
شواهد اندکی درباره کیفیت زندگی افراد، پایبندی به درمان، مراجعه به کلینیک یا هزینههای برنامههای تغذیه تکمیلی وجود داشت یا اصلا شواهدی وجود نداشت.