سوال مطالعه مروری
این مرور به بررسی این موضوع پرداخت که افراد مبتلا به اختلال شناختی خفیف میتوانند خطر ابتلا به دمانس خود را کاهش دهند، یا میتوانند با مصرف مکملهای ویتامین یا مینرال از بدتر شدن حافظه یا سایر مهارتهای تفکری خود پیشگیری کنند یا خیر.
پیشینه
هنگامی که افراد سنشان بالا میرود، ایجاد تغییرات جزئی در حافظه و مهارتهای فکر کردن در آنها شایع هستند. اگر این تغییرات بدتر از آن چیزی باشد که در سالمندی طبیعی انتظار میرود، اما به اندازه کافی بد نیستند تا مدیریت فعالیتهای معمولی فرد را با مشکل مواجه کنند، گفته میشود که این فرد مبتلا به اختلال شناختی خفیف (mild cognitive impairment; MCI) است. افراد مبتلا به MCI در معرض خطر بالای ابتلا به دمانس در آینده قرار میگیرند.
ویتامینها و مینرالها مواد طبیعی هستند که برای حفظ سلامت در رژیم غذایی مورد نیاز هستند. آنها دارای عملکردهای مختلف بسیاری در بدن بوده و بسیاری برای حفظ عملکرد صحیح مغز ضروری هستند. پیشنهاد شده که تکمیل یک رژیم معمولی فرد با دوزهای بالاتری از این ویتامینها یا مینرالها ممکن است به حفظ مهارتهای تفکر یا پیشگیری از دمانس کمک کند.
ویژگیهای مطالعه
ما هشت کارآزمایی تصادفیسازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) را یافتیم، که چهار نوع مختلف از قرصهای ویتامین یا مینرال را برای مقایسه آنها با یک دارونما (placebo) (یک قرص ساختگی) مورد بررسی قرار دادند. ویتامینهای تست شده عبارت بودند از ویتامینهای B (ویتامین B6، ویتامین B12 و اسید فولیک)، ویتامین E، و ویتامین E و C همراه با هم. تنها مینرال تست شده کرومیوم (chromium) بود.
نتایج کلیدی و کیفیت شواهد
ترکیب ویتامین B در برابر دارونما
پنج کارآزمایی در مجموع با 879 شرکتکننده ویتامینهای B را با دارونما مقایسه کردند. چهار کارآزمایی از ترکیبی از ویتامین B6، ویتامین B12 و اسید فولیک استفاده کردند؛ یک مطالعه کوچک اسید فولیک را به تنهایی تست کرد. هیچ کدام از این مطالعات گزارش ندادند که شرکتکنندگان مبتلا به دمانس شدند یا خیر. این مطالعات نشان ندادند که حافظه یا مهارتهای تفکر بین گروهی از افراد دریافت کننده مکملهای ویتامین B و افرادی که پس از شش ماه تا دو سال درمان دارونما دریافت کردند، تفاوتی ایجاد کرد یا خیر. اطمینان ما به نتایج تستهای مختلف مورد استفاده در مطالعات از متوسط تا بسیار پائین بود. به نظر میرسد مصرف مکملهای ویتامین B به مدت دو سال به حافظه زیرگروه کوچکی از شرکتکنندگان در یک مطالعه کمک کرده که این افراد میتوانند از طریق یک تست خونی خاص در آغاز کارآزمایی شناسایی شوند. یک مطالعه نشان داد که احتمالا هیچ تاثیری بر کیفیت زندگی شرکتکننده وجود نداشت. یک مطالعه مغز برخی از شرکتکنندگان را اسکن کرد و نشان داد که ویتامینهای B ممکن است نرخ کوچک شدن مغز را کاهش دهند.
تاثیرات مضر و مرگومیر در تعداد بسیار کمی از شرکتکنندگان گزارش شد و ما نمیتوانیم نتیجهگیری کنیم که مصرف این ویتامینها یا ترکیبات مشابهی از ویتامینهای B منجر به آسیب میشوند یا خیر.
ویتامین E در برابر دارونما.
یک مطالعه با 516 شرکتکننده دوز نسبتا بالایی را از ویتامین E (2000 IU در روز) در افرادی که مولتیویتامین حاوی 15 IU ویتامین E (نیاز روزانه به ویتامین E تقریبا 30 IU است) نیز مصرف کردند، با دارونما مقایسه کرد. خطر ابتلا به دمانس ناشی از بیماری آلزایمر (شایعترین شکل دمانس) احتمالا تحت تاثیر سه سال درمان با دوز بالای ویتامین E قرار نمیگیرد. کیفیت شواهد برای سایر پیامدها پائینتر بود، اما ممکن است این دوز از ویتامین E تاثیری بر حافظه خاص یا مهارتهای تفکر یا اینکه چگونه افراد بتوانند فعالیتهای روزانه خود را مدیریت کنند نداشته باشد.
ویتامین E و C در برابر دارونما
یک مطالعه با 256 شرکتکننده ترکیبی را از ویتامین C و E با دارونما مقایسه کرد. این مطالعه تاثیری بر حافظه کلی و مهارتهای تفکر نیافت اما به دلیل کیفیت شواهد، ما اطمینان اندکی به این نتیجه داشتیم.
کرومیوم پیکولینات در برابر دارونما
فقط یک مطالعه بسیار کوچک با 26 شرکتکننده به بررسی تاثیر مکملهای کرومیوم پرداخت. این مطالعه کوچکتر از آن بود که بتوانیم بر اساس آن نتیجهگیری کنیم.
نتیجهگیریها
مقدار و کیفیت شواهد پژوهش مربوط به نقش مکملهای ویتامین و مینرال برای درمان MCI در افراد بدون کمبود تغذیه محدود است. در حال حاضر، شناسایی مکملهایی که بتوانند خطر ابتلای افراد مبتلا به MCI را به دمانس کاهش دهند یا مکملهایی که به طور موثر نشانههای آنها را درمان کند، امکانپذیر نیست. قبل از اینکه ما بتوانیم به سوال مرور خود پاسخ دهیم پژوهش بیشتری مورد نیاز است