سوال مطالعه مروری
هدف این مرور بررسی این موضوع است که افراد 40 سال یا بالاتر با مصرف مکملهای ویتامین یا مینرال قادر به حفظ تواناییهای ذهنی خود یا کاهش خطر ابتلا به دمانس هستند یا خیر.
پیشینه
علاقه زیادی به هر چیزی که باعث میشود افراد با افزایش سن، سلامت روانی خود را حفظ کنند، و به ویژه برای کاهش خطر ابتلا به دمانس، وجود دارد. مکملهای مختلف ویتامین و مینرال به عنوان راهی برای انجام این کار پیشنهاد شدهاند. ویتامینها و مینرالها دارای عملکردهای بسیاری در بدن هستند و راههایی که ممکن است بر سلامت مغز تاثیر بگذارند به خوبی درک نشده است. بنابراین، ما به تاثیر هر گونه ویتامین یا مینرال، به تنهایی یا به صورت ترکیبی علاقهمند شدیم.
ما چه کاری انجام دادیم
تا ژانویه 2018 به جستوجوی تمام کارآزماییهایی پرداختیم که تاثیر بر شناخت (تفکر و یادآوری) هر نوع مکمل ویتامین یا مینرال را در افراد 40 سال یا بالاتری که در آغاز مطالعه هیچ مشکل شناختی نداشتند، مورد بررسی قرار دادند. این مطالعات شامل یک گروه مقایسهای بود که مکمل مورد مطالعه را دریافت نکردند، و برای اطمینان از مقایسه عادلانه، باید به طور تصادفی تصمیم گرفته میشد که افراد مکمل دریافت کنند یا خیر.
آنچه ما به دست آوردیم
ما 28 کارآزمایی وارد شده را با توجه به نوع مکملی که مورد استفاده قرار دادند و چگونگی کارکرد آن گروهبندی کردیم.
بسیاری از کارآزماییها در ابتدا برای مطالعه شناخت یا دمانس طراحی نشده بودند و فقط از معیارهای ساده شناخت استفاده کرده بودند. مطالعات بسیار کمی این موضوع را مورد بررسی قرار دادند که شرکتکنندگان به دمانس مبتلا شدند یا خیر. ممکن است برای یافتن تاثیرات بر خطر ابتلا به دمانس یا زوال شناختی مطالعات طولانیمدتی مورد نیاز باشد اما فقط 10 مطالعه مدت زمان پیگیری به طور میانگین بیش از پنج سال داشتند. بهطور کلی مطالعات به خوبی انجام شده بودند اگرچه کارآزماییهای طولانیتر برای پیگیری تمام شرکتکنندگان با مشکل مواجه شدند و این میتواند در برخی از نتایج طولانیمدت ایجاد سوگیری (bias) کند.
14 کارآزمایی درباره ویتامینهای B (اسید فولیک، ویتامین B6، ویتامین B12) با حدود 28,000 شرکتکننده وجود داشت، که عمدتا در دهه 60 و 70 زندگی بودند. اکثر این کارآزماییها کاملا کوتاهمدت بودند (کمتر از دو سال). هیچ شواهدی مبنی بر اینکه ویتامین B تاثیری بر شناخت داشت، نیافتیم.
8 کارآزمایی در مورد ویتامینهای آنتیاکسیدان (بتا کاروتن/ویتامین A، ویتامین C، ویتامین E) با حدود 47,000 شرکتکننده وجود داشت. این کارآزماییها طولانیتر از کارآزماییهای مربوط به ویتامین B بودند بنابراین ممکن است شانس بیشتری برای تشخیص تاثیرات بر دمانس و زوال شناختی داشته باشند. این نتایج ترکیب شدند. پس از بهطور میانگین 18 سال استفاده از بتا‐کاروتن و بعد از پنج تا 10 سال مصرف ویتامین C، شواهد با قطعیت پائین در مورد عملکرد بهتر شناختی کلی یافتیم، اما پس از گذراندن دورههای کوتاهتر درمان تاثیری نیافتیم. همچنین مزایای کمی از بتا‐کاروتن، ویتامین C، و ترکیبی از آنتیاکسیدانها بر حافظه در برخی از نقاط زمانی، اما نه نقاط زمانی دیگر، وجود داشت. شواهدی در مورد مزایای ویتامین E به تنهایی وجود نداشت. دو مطالعه خطر ابتلا به دمانس را مورد بررسی قرار دادند. یک مطالعه تاثیری از ترکیب ویتامینهای آنتیاکسیدان نیافت و مطالعه دیگر تاثیری از ویتامین E، به تنهایی یا همراه با سلنیوم معدنی نیافت. اکثر مطالعات هیچ گونه اطلاعاتی را درباره تاثیرات مضر گزارش نکردند. یک کارآزمایی وارد شده برای بررسی تاثیر بر خطر ابتلا به سرطان پروستات طراحی شد؛ این کارآزمایی خطر بالایی را میان مردان مصرف کننده ویتامین E یافت.
یک کارآزمایی کوچک درباره مکملهای ویتامین D وجود داشت که نشان داد این مکملها احتمالا در مدت بیش از شش ماه تاثیری بر شناخت نداشتند. کارآزماییهای طولانیمدت درباره ویتامین D با کلسیم (یک کارآزمایی)، زینک و مس (یک کارآزمایی) و مولتیویتامینهای کمپلکس (سه کارآزمایی) وجود داشت. همه آنها بین پنج تا 10 سال طول کشیدند، اما هیچ کدام از آنها شواهدی را مبنی بر تاثیرات مفید بر شناخت نیافتند. یک کارآزمایی تاثیری از مصرف سلنیوم به مدت حدود پنج سال بر خطر ابتلا به دمانس نیافت.
نتیجهگیریها
هیچ شواهد خوبی را برای نشان دادن اینکه افراد میانسال یا سالخورده میتوانند با مصرف مکملهای ویتامین یا مینرال، عملکرد شناختی را حفظ نموده یا از دمانس پیشگیری کنند، نداشتیم. نتایج مثبت اندکی در رابطه با استفاده طولانیمدت از ویتامینهای آنتیاکسیدان، به ویژه بتا‐کاروتن و ویتامین C وجود داشت، اگر چه این تاثیرات کوچک بودند. پژوهش بیشتر در مورد تاثیرات این ویتامینها ممکن است ارزشمند باشد.