چرا مدت زمان سپری شده در وضعیت نشسته در محل کار مهم است؟
مدت زمان سپری شده در وضعیت نشسته و عدم فعالیت فیزیکی در محل کار در دهههای اخیر افزایش یافته است. نشستن طولانیمدت ممکن است خطر ابتلا به چاقی، بیماری قلبی، و مرگ زودرس را افزایش دهد. مشخص نیست انجام مداخلاتی که هدف آنها کاهش نشستن در محل کار است، موثر هستند یا خیر.
هدف این مطالعه مروری
ما میخواستیم اثرات مداخلاتی را پیدا کنیم که هدف آنها، کاهش زمان نشستن در محل کار است. ما منابع علمی را در بانکهای اطلاعاتی مختلف، تا 9 آگوست 2017 جستوجو کردیم.
چه کارآزماییهای در این مطالعه مروری یافت شد؟
ما 34 مطالعه را با مجموع 3,397 شرکتکننده از کشورهای با درآمد بالا پدا کردیم. 16 مطالعه تغییرات فیزیکی را در طراحی و محیط محل کار، 4 مطالعه تغییرات را در سیاستهای محل کار، 10 مطالعه مداخلات اطلاعاتی و مشاورهای، و 4 مطالعه مداخلات چند‐دستهای را ارزیابی کردند.
تأثیر میزهای کار ایستاده‐نشسته (sit‐stand desks)
به نظر میرسد استفاده از میزهای کار ایستاده‐نشسته، میزان نشستن را در محل کار بهطور متوسط 84 تا 116 دقیقه در روز کاهش دهد. هنگامی که استفاده از میزهای کار ایستاده‐نشسته با ارائه اطلاعات و مشاوره ترکیب شد، به نظر میرسد باعث میزانهای کاهش مشابهی در میزان نشستن در محل کار میشود. میزهای کار ایستاده‐نشسته همچنین زمان کلی نشستن را در محل کار (از جمله نشستن در محل کار و خارج از محل کار) و مدت زمان نشستن در محل کار را که حداقل 30 دقیقه یا بیشتر طول میکشد، کاهش میدهد. یک مطالعه، میزهای کار ایستاده و میزهای کار ایستاده‐نشسته را با هم مقایسه کرد اما با توجه به تعداد کم شرکتکنندگان وارد شده، شواهد کافی را برای تعیین اینکه کدام نوع از میزهای کار در کاهش زمان نشستن موثرتر است، ارائه نکرد.
تأثیر ایستگاههای کاری فعال
میزهای تردمیل همراه با مشاوره به نظر میرسد که زمان نشستن را در محل کار کاهش میدهند، در حالی که شواهد موجود برای نتیجهگیری درباره اینکه میزهای دوچرخه ثابت همراه با ارائه اطلاعات، نسبت به ارائه اطلاعات بهتنهایی، باعث کاهش بیشتر مدت زمان نشستن در محل کار میشوند یا خیر، کافی نیست.
تأثیر قدمزدن در طول زمان استراحت یا طول مدت استراحت
شواهد موجود برای نتیجهگیری در مورد اثربخشی قدمزدن در طول زمان استراحت بر کاهش زمان نشستن، کافی نیست. به نظر میرسد داشتن استراحتهای کوتاهمدت (1 تا دو دقیقه در هر نیم ساعت)، بیشتر از استراحتهای طولانیمدت (2 تا 15 دقیقه استراحت در هر روز کاری)، زمان صرفشده را برای نشستن در محل کار به میزان 15 تا 66 دقیقه در هر روز کاهش میدهد.
تأثیر اطلاعات و مشاوره
ارائه اطلاعات، بازخورد، مشاوره، یا تمامی این موارد، مدت زمان نشستن را در پیگیری میانمدت (3 تا 12 ماه پس از مداخله) بهطور متوسط 5 تا 51 دقیقه در روز کاهش میدهد. شواهد موجود برای نتیجهگیری در مورد اثرات پیگیری کوتاهمدت (تا 3 ماه پس از مداخله) کافی نیست. استفاده از پیامهای کامپیوتری همراه با ارائه اطلاعات، باعث کاهش زمان نشستن در میانمدت به طور متوسط به میزان 14 تا 96 دقیقه در روز میشود. شواهد موجود برای نتیجهگیری در مورد تاثیرات در کوتاهمدت کافی نیست.
یک مطالعه نشان داد که تشویق به ایستادن، زمان نشستن را بهطور متوسط 10 تا 19 دقیقه در روز بیشتر از تشویق برای قدمزدن، کاهش میدهد.
شواهد موجود برای نتیجهگیری در مورد اینکه ارائه اطلاعات کاملا شخصی یا متنی نسبت به ارائه اطلاعات کمتر شخصی یا متنی، در کاهش زمان نشستن در محل کار بیشتر موثر است یا کمتر، کافی نیست. شواهد موجود همچنین برای نتیجهگیری در مورد تأثیر آموزش تمرکز ذهنی و استفاده از ردیابهای فعالیت بر میزان نشستن در محل کار، کافی نیست.
تاثیر ترکیب چندین مداخله
به نظر میرسد ترکیب چندین مداخله در کاهش زمان نشستن و زمان صرف شده در دورههای طولانی نشستن، در کوتاهمدت و میانمدت مؤثراست. با این حال، این شواهد فقط از تعداد اندکی از مطالعات حاصل میشود و تاثیرات در طول مطالعات بسیار متفاوت بودند.
نتیجهگیریها
کیفیت شواهد برای اکثر مداخلات پایین تا بسیار پایین است، که عمدتا به دلیل محدودیتها در پروتکلهای مطالعه و کوچک بودن حجم نمونهها است. در حال حاضر شواهدی با کیفیت پایین وجود دارد که نشان میدهد میزهای کار ایستاده‐نشسته ممکن است در سال اول استفاده منجر به کاهش زمان نشستن در محل کار شوند. با این حال، تاثیرات آنها احتمالا با گذشت زمان کاهش مییابد. بهطور کلی شواهد کافی برای نتیجهگیری در مورد چنین اثراتی برای دیگر انواع مداخلات و برای اثربخشی کاهش میزان نشستن در محل کار در دورههای طولانیتر از یک سال، وجود ندارد. برای ارزیابی اثربخشی انواع مختلف مداخلات برای کاهش میزان نشستن در محل کار، بهویژه در دورههای طولانیتر، تحقیقات بیشتری لازم است.