حرکتدرمانی فعال ذهن - بدن (AMBMTs ؛Active mind‐body movement therapies)، که شامل یوگا، تایچی و چیگونگ (qigong) است، اما محدود به اینها نیست، به عنوان روشهای ورزشی برای افراد مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریوی (COPD) استفاده شدهاند. استراتژیهای AMBMT موثرتر از مراقبت معمول هستند؛ با این حال، اینکه آیا AMBMT در افراد مبتلا به COPD، کمتر، معادل یا بهتر از توانبخشی ریوی (PR) است، هنوز مشخص نشده است.
ارزیابی اثرات AMBMTها در مقایسه با، یا علاوه بر PR در مدیریت COPD.
ما پایگاه ثبت تخصصی کارآزماییهای گروه راههای هوایی در کاکرین (Cochrane Airways Group Specialised Register of trials) و پایگاه اطلاعاتی اصلی چین (major Chinese databases)، همچنین ثبت کارآزماییها را از آغاز تا جولای 2017 جستوجو کردیم. علاوه بر این، ما منابع مربوط به مطالعات اولیه و مقالات مرور را جستوجو کردیم. ما این جستوجو را در جولای 2018 بهروزرسانی کردیم اما هنوز این نتایج را ترکیب نکردیم.
ما (1) کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شدهای (RCTs ؛randomised controlld trails) را که به مقایسه AMBMT (یعنی تنفس کنترل شده و / یا مداخلات متمرکز بر مدیتیشن / توجه برای بیمارانی که بایستی مفاصل و عضلات خود را حداقل 4 هفته بدون حداقل فرکانس مداخله بهطور فعال حرکت دهند) در مقابل PR (بستری یا سرپایی، برنامه توانبخشی مبتنی بر جامعه یا مبتنی بر منزل که حداقل چهار هفته طول بکشد، بدون حداقل فرکانس مداخله، شامل تمرینهای معمولی ورزشی با یا بدون آموزش یا حمایت روانشناختی) پرداختند و (2) RCTهایی که به مقایسه AMBMT + PR در مقابل PR به تنهایی در افراد مبتلا به COPD پرداختند، انتخاب کردیم. دو نویسنده مرور بهطور مستقل از هم به غربالگری و انتخاب مطالعات برای ورود پرداختند.
دو نویسنده مرور بهطور مستقل از هم به انتخاب کارآزماییها برای ورود پرداخته، دادههای پیامد را استخراج و خطر سوگیری (bias) را مورد ارزیابی قرار دادند. ما در صورت لزوم با نویسندگان مطالعه تماس گرفتیم تا دادههای گم شده را ارائه دهند. ما میانگین تفاوتها (MDs) را با استفاده از مدل اثرات تصادفی انتخاب کردیم.
ما 10 مطالعه را با 762 شرکتکننده در یک یا چند مقایسه در متاآنالیز (meta‐analysis) انتخاب کردیم. حجم نمونه مطالعات انتخاب شده بین 11 تا 206 شرکتکننده بود. 9 مورد از 10 مطالعه که شامل تمام سطوح شدت COPD بودند، در چین با بزرگسالان 55 تا 88 ساله انجام شدند، که درصد بالایی از آنها مرد بودند (78%). 9 مورد از 10 مطالعه برنامههای تایچی و/یا چیگونگ را به عنوان AMBMT ارائه کردند، و یک مطالعه یوگا را ارائه کرد. بهطور کلی، اصطلاح «PR» در اکثریت قریب به اتفاق مطالعات بدون ارزیابی اعمال شده بود، که این امر مقایسه AMBMT و PR را محدود کرد. به عنوان مثال، 8 مورد از 10 مطالعه آموزش راه رفتن را به میزان مساوی با PR تعریف کرده و از آن به عنوان تمرین ورزشی معمول در PR استفاده کردند. کیفیت کلی مطالعه برای مقایسههای اصلی متوسط تا بسیار پایین بود که عمدتا به علت عدم دقت، غیرمستقیم بودن (مولفه ورزشی متناقض با توصیهها)، و خطر سوگیری موضوعات بود. پیامدهای اولیه برای مرور ما عبارت بودند از: کیفیت زندگی، تنگی نفس و عوارض جانبی جدی.
هنگامی که محققان AMBMT را در مقابل PR بهتنهایی (آموزش پیادهروی عمدتا بدون ساختار تعریف شده) مقایسه کردند، بهبودهای آماری قابلتوجهی در کیفیت زندگی مرتبط با بیماری (QoL) (نمره کل پرسشنامه تنفسی سنت جورج (SGRQ)) به نفع AMBMT وجود داشت: میانگین تفاوت (MD): -5.83؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 8.75- تا 2.92-؛ 3 کارآزمایی؛ 249 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت پایین. اندازه اثر معمول، اما نه 95% فاصله اطمینان (CI) اطراف اثر ترکیبی درمان، از حداقل تفاوت بالینی مهم (MCID) فراتر رفته است. تست ارزیابی COPD (CAT) نیز بهبودهای آماری قابلتوجهی را به نفع AMBMT نسبت به PR با نمرات MCID بیش از سه، با MD برابر با 6.58 واحد نشان داد (95% فاصله اطمینان (CI): 9.16- تا 4.00- واحد؛ 1 کارآزمایی؛ 74 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت پایین).
با توجه به تنگی نفس اندازهگیری شده توسط Medical Research Council Scale اصلاح شده (MD: 0.00 واحد؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.37- تا 0.37؛ 2 کارآزمایی؛ 127 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت پایین)، مقیاس بورگ (Borg Scale) (MD: 0.44 واحد؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.88- تا 0.00؛ 1 کارآزمایی؛ 139 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت پایین)، یا پرسشنامه تنفسی مزمن (CRQ) مقیاس تنگی نفس (MD: 0.21-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 2.81- تا 2.38؛ 1 کارآزمایی؛ 11 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت پایین) نتایج تفاوت بین گروهی را نشان نمیدهند. مقایسههای AMBMT در مقابل PR به تنهایی شامل ارزیابیهای کیفیت کلی زندگی، عوارض جانبی، عملکرد عضلانی اندام، تشدیدها، یا پایبندی به درمان نبودند.
مقادیر AMBMT اضافه شده به PR در مقابل PR به تنهایی (عمدتا آموزش راه رفتن غیرساختاری) بهبود قابلتوجهی را در QoL عمومی اندازهگیری شده توسط فرم کوتاه (SF) - 36 برای هر دو نمره خلاصه سلامت عمومی SF-36 (MD: 5.42؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 3.82 تا 7.02؛ 1 کارآزمایی؛ 80 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت بسیار پایین) و نمره خلاصه سلامت روانی SF-36 نشان دادند (MD: 3.29؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.45 تا 4.95؛ 1 کارآزمایی؛ 80 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت بسیار پایین). با توجه به QoL اختصاصی بیماری، محققان هیچ بهبود قابلملاحظهای را با اضافه کردن AMBMT به PR در مقابل PR به تنهایی ذکر نکردند (نمره کل SGRQ: MD: 2.57-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 7.76- تا 2.62 واحد؛ 1 کارآزمایی؛ 192 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت متوسط؛ نمره مقیاس تنگی نفس CRQ: MD: 0.04؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 2.18- تا 2.26 واحد؛ 1 کارآزمایی؛ 80 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت بسیار پایین). مقایسههای AMBMT + PR در مقابل PR به تنهایی شامل ارزیابیهای تنگی نفس، عوارض جانبی، عملکرد عضلانی اندام، تشدیدها یا پایبندی به درمان نبود.
با توجه به کیفیت شواهد موجود، اثرات AMBMT در برابر PR یا AMBMT افزوده شده به PR در مقابل PR به تنهایی در افرادی که دارای COPD پایدار هستند، بینتیجه باقی ماند. شواهد با کیفیت پایین، QoL مختص بیماری بهتری را با AMBMT در مقابل PR در افراد مبتلا به COPD پایدار نشان میدهند، و شواهد با کیفیت بسیار پایین هیچ تفاوتی را از لحاظ تنگی نفس بین AMBMT و PR نشان نمیدهند. شواهد با کیفیت متوسط نشان میدهند که AMBMT اضافه شده به PR منجر به بهبود QoL مختص بیماری نمیشود، و شواهد با کیفیت بسیار پایین نشان میدهند که AMBMT اضافه شده به PR میتواند منجر به QoL کلی بهتری در مقابل PR به تنهایی شود. انجام مطالعات آینده با توصیف کافی تمرینات ورزشی معمول (به عنوان مثال، اطلاعات مربوط به مدت زمان، شدت و پیشرفت) توسط متخصصین آموزشدیده با درک جامع از فیزیولوژی تنفسی، علم ورزش، و پاتولوژی COPD قبل از نتیجهگیری قطعی در مورد پیامدهای درمان با AMBMT در مقابل PR یا AMBMT اضافه شده به PR در مقابل PR بهتنهایی برای بیماران مبتلا به COPD مورد نیاز است.