اگرچه کولونوسکوپی متعارف دقیقترین آزمایش در دسترس برای بررسی کولورکتال از نظر وجود پولیپ است، دادههایی در دسترس است که نگرانیهایی را به میزان دقت آن جلب کرده است. کروموسکوپی (اسپری کردن رنگ روی سطح کولون برای اینکه پولیپها قابل مشاهدهتر شوند) ممکن است یکی از راههای افزایش قدرت کولونوسکوپی برای تشخیص پولیپها باشد، به خصوص پولیپهای کوچک مسطح، که در غیر این صورت تشخیص آنها مشکل است.
تعیین اینکه آیا استفاده از کروموسکوپی، تشخیص پولیپ و نئوپلازی را در خلال معاینه آندوسکوپیک کولون و رکتوم بالا میبرد یا خیر.
ما پایگاه اطلاعاتی زیر را جستوجو کردیم: ثبت تخصصی گروه سرطان کولورکتال کاکرین (Cochrane Colorectal Cancer Group Specialised Register) (اکتبر 2015)، پایگاه کارآزماییهای بالینی ثبتشده کاکرین (CENTRAL؛ Cochrane Central Register of Controlled Trials) (کتابخانه کاکرین (The Cocgrane Library)؛ شماره 10؛ 2015)، MEDLINE (از ژانویه 1950 تا اکتبر 2015)، EMBASE (از ژانویه 1974 تا اکتبر 2015) و ClinicalTrials.gov و پلتفرم بینالمللی ثبت کارآزماییهای بالینی سازمان جهانی بهداشت (World Health Organization International Clinical Trials Registry Platform) (هر دو تا نوامبر 2015). ما همچنین خلاصه مقالات مربوط به نشستهای مرتبط را به طور دستی از 1980 تا 2015 بررسی کردیم. واژههای جستوجو شده عبارت بودند از کارآزماییهای تصادفیسازی، شامل ترکیبی از واژههای زیر: کروموسکوپی، کولونوسکوپی، پاشیدن رنگ؛ کرومو-آندوسکوپی، ایندیگو-کارمین (indigo-carmine)، آندوسکوپی بزرگنمایی شده.
ما تمام کارآزماییهای آینده نگری را که آندوسکوپی متعارف را با کروموسکوپیک در معاینه کل کولون و رکتوم مقایسه کرده بودند، گنجاندیم. مطالعات شامل افراد مبتلا به بیماریهای التهابی روده یا سندرم پولیپهای متعدد و هر مطالعهای را که کروموسکوپی را با مداخله اضافی دیگری ترکیب کرده بود (cap assistance، پرفیوژن آب و غیره) حذف کردیم.
دو نویسنده مطالعه مروری به طور مستقل کیفیت روششناسی کارآزماییهای بالقوه مناسب را بررسی کردند، و دو نویسنده هم به طور مستقل دادهها را از کارآزماییهای انتخاب شده استخراج کردند. معیار پیامدها شامل تشخیص پولیپها (سرطانی یا غیرسرطانی)، تشخیص ضایعات کوچک، تعداد شرکتکنندههای با ضایعات سرطانی متعدد، و زمان خروج لوله کولونوسکوپ بود.
ما هفت کارآزمایی (2727 شرکتکنننده) را در این بهروزرسانی انتخاب کردیم. پنج کارآزمایی تشابه ساختاری داشتند که اجازه تجمیع نتایج را میداد دو کارآزمایی از لحاظ ساختاری تفاوتهای عمدهای داشتند و در تجزیه و تحلیل یک زیرشاخه قرار گرفتند. تمام کارآزماییها دارای مشکلات روششناسی بودند. به هرحال، تجمیع نتایج برتری مشهودی را به نفع کروموسکوپی در تمام نتایج مربوط به تشخیصها نشان میداد. به طور خاص، کروموسکوپی تعداد بیشتری از افراد با حداقل یک ضایعه نئوپلاستیک (نسبت شانس (OR): 1.53؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.31 تا 1.79؛ 7 کارآزمایی؛ 2727 شرکتکننده)، و یا حداقل یک ضایعه کوچک (OR: 1.51؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.19 تا 1.92؛ 4 کارآزمایی؛ 1757 شرکتکننده) نشان داد. به طور معناداری گروه بیشتری از افراد با سه یا بیشتر ضایعات سرطانی هم تشخیص داده شدند، البته فقط زمانی که مطالعاتی که از کولونوسکوپی با کیفیت بالا در گروه کنترل استفاده کرده بودند، حذف شدند (OR: 4.63؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.99 تا 10.80؛ 2 کارآزمایی؛ 519 شرکتکننده). هیچ یک از مطالعات انتخابشده در مطالعه مروری هیچ عارضه جانبی مرتبط با مصرف ماده را حاجب گزارش نکرده بودند.
شواهد قوی حاکی از این است که کروموسکوپی احتمال تشخیص ضایعات سرطانی را در کولون و رکتوم افزایش میدهد. افراد با پولیپهای نئوپلاستیک، به خصوص آنهایی که پولیپهای متعدد دارند، احتمال خطر بیشتری برای رفتن به سمت سرطانهای کولورکتال دارند. این ضایعات، که معمولا با کولونوسکوپی متعارف تشخیص داده نمیشوند، میتوانند در هر برنامه نجاتبخش سرطان به افزایش آماری کمک کنند.