موضوع چیست؟
ارزیابی تاثیرات غوطهوری در آب (water immersion) (زایمان در آب (waterbirth)) در مرحله لیبر (labour) و/یا زایمان (مرحله اول، دوم و سوم لیبر) روی زنان و نوزادان آنها.
چرا این موضوع مهم است؟
بسیاری از زنان لیبر و زایمان در آب (غوطهوری در آب) را انتخاب میکنند و این روش در بسیاری از کشورها به ویژه در واحدهای تحت رهبری مامایی (midwifery‐led units) شهرت یافته است. بنابراین، درک بیشتر در مورد مزایای غوطهوری در آب در مرحله لیبر و زایمان برای زنان و نوزادانشان، همراه با هر گونه خطر، مهم است.
مهم است که بررسی کنیم غوطهوری در آب در طول مرحله اول و/یا دومین مرحله لیبر، میتواند توانایی بالقوه زن را برای مدیریت درد مرحله لیبر به حداکثر برساند و زایمان طبیعی را بدون افزایش خطر حوادث جانبی (آسیبزا) به انجام برساند یا خیر. حوادث جانبی ممکن است خطر عفونت برای زنان و/یا نوزاد آنها را افزایش دهند؛ و با افزایش احتمال پارگی جدی پارینئوم (perineum) (ناحیه بین مقعد و واژن) همراه بوده و تخمین مقدار خون از دست رفته را در صورت خونریزی سختتر کند. در ارزیابی مزایا، بهزیستی (well‐being) را برای پوشش سلامت جسمی و روانی در نظر میگیریم.
ما چه شواهدی به دست آوردیم؟
ما 15 کارآزمایی (3663 زن) را وارد کردیم. همه کارآزماییها غوطهوری در آب را با عدم غوطهوری در آب مقایسه کردند: هشت کارآزمایی در طول مرحله اول لیبر، دو مورد فقط در مرحله دوم لیبر (زایمان در آب)، چهار مورد در مرحله اول و دوم لیبر و یک مورد غوطهوری زودهنگام در برابر دیرهنگام در طول مرحله اول لیبر. کیفیت شواهد متوسط تا بسیار پائین بودند. هیچ کارآزماییای به مقایسه غوطهوری در آب در برابر دیگر فرمهای مدیریت درد نپرداخت.
غوطهوری در آب در مرحله اول لیبر احتمالا منجر به کمتر شدن زنانی میشود که اپیدورال دارند اما به احتمال زیاد تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در تعداد زنانی ایجاد خواهد کرد که زایمان واژینال طبیعی، زایمان با کمک ابزار، زایمان سزارین یا پارگی جدی پرینهآل خواهند داشت. در مورد تاثیر این روش بر میزان خون از دست رفته بعد از زایمان نامطمئن هستیم چون کیفیت شواهد بسیار پائین است. وقوع مرحله لیبر در آب نیز ممکن است تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در نوزادان پذیرش شده در واحد مراقبتهای ویژه نوزادان (neonatal intensive care unit; NICU) یا ابتلا به عفونت ایجاد کند. مردهزایی (stillbirths) و مرگومیر کودکان گزارش نشده است.
دو کارآزمایی غوطهوری در آب در مرحله دوم (زایمان) را با عدم غوطهوری مقایسه کردند. ما مشاهده کردیم که غوطهوری ممکن است تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در تعداد زنانی ایجاد کند که تولد واژینال طبیعی دارند. این موضوع که غوطهوری در آب تفاوتی در زایمانهای واژینال با کمک ابزار، زایمانهای سزارین، تعداد نوزادان بستری شده در NICU، دمای بدن نوزادان در هنگام تولد و تب در نوزادان در هفته اول ایجاد میکند نامطمئن است، زیرا کیفیت شواهد برای همه این پیامدها بسیار پائین است. اپیدورالها با این مرحله از لیبر مرتبط نبودند. در هر دو کارآزمایی، پارگیهای شدید پرینهآل و از دست رفتن خون پس از زایمان گزارش نشده است.
فقط یک کارآزمایی (200 زن) به مقایسه زنانی پرداخت که در مراحل اولیه یا پایانی لیبر وارد آب شدند، اما اطلاعات کافی برای نشان دادن تفاوتهای آشکار بین گروهها وجود نداشت.
این یافتهها چه معنایی دارند؟
وقوع لیبر در آب ممکن است باعث کاهش تعداد زنانی شود که اپیدورال خواهند داشت. به نظر نمیرسد که زایمان در آب تاثیری بر روش زایمان، یا تعداد زنانی داشته باشد که پارگی جدی پرینهآل خواهند داشت. این مرور هیچ شواهدی را دال بر افزایش خطر پیامدهای جانبی برای زنان و نوزادانشان بر اثر وقوع مرحله لیبر در آب پیدا نکرد. کیفیت کارآزماییها متنوع بود و پژوهش بیشتر به خصوص برای زایمان در آب و استفاده آن در شرایط زایمان در خارج از بخشهای زایمان بیمارستانی، پیش از اینکه ما بتوانیم به قطعیت این تاثیرات پی ببریم، مورد نیاز است. در مورد تجربیات زنان و مراقبان از مرحله لیبر و زایمان در آب نیز پژوهشهایی مورد نیاز است.