موضوع چیست؟
نوزادانی که نارس متولد میشوند (پیش از هفته 37 بارداری) در معرض خطر مرگ، خونریزی داخل مغزی و مشکلات تنفسی قرار دارند، زیرا ریههایشان به طور کامل رشد نکرده است. نشان داده شده که درمان کورتیکواستروئید داده شده به مادر پیش از زایمان زودرس در پیشگیری از این مشکلات موثر بوده و در بسیاری از کشورها به مراقبت استاندارد تبدیل شده است. روش شایع برای تجویز کورتیکواستروئیدها، تزریق به عضلات مادر است. درمان کورتیکواستروئیدها سپس از جفت (معروف به انتقال از راه جفت) به جنین منتقل میشود. این درمان خطرات خاص خود را دارد، مانند کاهش رشد جنین و رشد مغز و همچنین افزایش خطرات بیماریهایی نظیر دیابت و فشار خون بالا. تزریق مستقیم کورتیکواستروئیدها به جنین با هدایت اولتراسوند امکانپذیر است.
چرا این موضوع مهم است؟
تزریق مستقیم کورتیکواستروئیدها به جنین به جای تزریق به عضلات مادر، ممکن است از خطر افزایش فشار خون، افزایش سطح گلوکز خون و مستعد شدن مادر برای ابتلا به سپسیس پیشگیری کند. همچنین ممکن است مقدار کورتیکواستروئیدهای مورد نیاز را کاهش دهد. با این حال، خطر عفونت رحم و صدمه به جنین را به همراه دارد و ممکن است باعث زایمان و تولد زودرس شود. ما دریافتیم که هیچ مطالعهای برای ارزیابی مزایا و آسیبهای تزریق مستقیم کورتیکواستروئیدها به جنین در مقایسه با تزریق به مادر انجام نشده است.
ما چه شواهدی را پیدا کردیم؟
در 25 اکتبر 2017 به جستوجوی شواهد پرداختیم و هیچ کارآزمایی تصادفیسازی و کنترل شده کامل شدهای را پیدا نکردیم که مزایا و مضرات تزریق مستقیم کورتیکواستروئیدها را به جنین در مقایسه با تزریق به مادر، برای زنانی که در معرض خطر زایمان زودرس قرار دارند، ارزیابی کرده باشند. دو مطالعه پیدا کردیم، اما یکی از آنها تصادفیسازی و کنترل شده نبود، و در مطالعه دیگر، روشها مشخص نبودند، بنابراین با نویسندگان مطالعه برای کسب اطلاعات بیشتر تماس گرفتیم.
این یافتهها چه معنایی دارد؟
ما به مطالعات بیشتر برای ارزیابی تاثیرات تزریق مستقیم کورتیکواستروئیدها به جنین در مقایسه با تزریق به عضلات مادر نیاز داریم. نوزادان در این کارآزماییها نیاز دارند که برای یک دوره طولانی پیگیری شوند تا بتوانیم تاثیرات کورتیکواستروئیدها را بر رشد در دوران کودکی، از جمله اختلالات یا معلولیتها مانند فلج مغزی، بررسی کنیم. به کارآزماییهای تصادفیسازی شده با کیفیت خوب نیاز داریم، تا اگر یک روش بهتر از روش دیگر باشد، آن را تعیین کنیم.