هشت مطالعه (734 زن) را که در محیطهای بیمارستانی، عمدتا در کشورهایی با درآمد بالا (آمریکا، اتریش، اوروگوئه) انجام شدند، وارد کردیم. دو کارآزمایی در کشورهایی با درآمد بالاتر و پائینتر از سطح متوسط (آفریقای جنوبی، سریلانکا) انجام شدند. امکانات بیمارستانی همگی ظرفیت زایمان سزارین را داشتند. به طور کلی، مطالعات دارای خطر پائین سوگیری (bias) بودند، به جز برای روشهای حفظ کورسازی. همه کارآزماییها از یک آگونیست انتخابی بتا2 (ß2)‐آدرنرژیک در یک بازو استفاده کردند، با این حال داروهای مورد استفاده متفاوت بودند، همان طور که مقایسهکننده متغیر بود. اطلاعات محدودی در مورد پیامدهای مادری در دسترس بود.
آگونیست انتخابی ß2–آدرنرژیک در مقابل عدم استفاده از عامل توکولیتیک، در حالی که مادر منتظر زایمان اورژانسی بود
دو مورد مردهزایی، هر دو در گروه کنترل عدم استفاده از عامل توکولیتیک دیده شد (خطر نسبی (RR): 0.23؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.01 تا 4.55؛ 2 مطالعه؛ 57 زن؛ شواهد با کیفیت پائین). یک مورد دچار هیدروسفالی شدید (gross) بود و دیگری با زایمان واژینال پس از انتظار 55 دقیقهای برای انجام زایمان سزارین رخ داد. تصمیم برای انجام زایمان سزارین یک معیار ورود در هر دو مطالعه بود، بنابراین نتوانستیم آن را به عنوان یک پیامد تحت این مقایسه ارزیابی کنیم. ردیابی ضربان قلب غیر‐طبیعی جنین احتمالا در گروه درمانی توکولیتیک کمتر بود (RR: 0.28؛ 95% CI؛ 0.08 تا 0.95؛ 2 مطالعه؛ 43 زن؛ شواهد با کیفیت متوسط). اثرات درمان بر تعداد نوزادان با نمره آپگار کمتر از هفت نامشخص بود (شواهد با کیفیت پائین).
آتوسیبان (atosiban) وریدی در مقابل هگزوپرنالین (hexoprenaline) وریدی (1 مطالعه؛ 26 زن)
یک نوزاد در گروه هگزوپرنالین وریدی، به دنبال زایمان با کمک فورسپس، نیاز به بستری در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان به مدت بیش از 24 ساعت پیدا کرد (RR: 0.33؛ 95% CI؛ 0.01 تا 7.50؛ شواهد با کیفیت پائین). مرگومیر جنین یا نوزاد گزارش نشد و هیچ نمره آپگاری کمتر از هفت نبود. یک مورد زایمان سزارین در گروه هگزوپرنالین وریدی (RR: 0.33؛ 95% CI؛ 0.01 تا 7.50؛ شواهد با کیفیت پائین)، و یک مورد نمره غیر‐طبیعی ضربان قلب جنین در گروه آتوسیبان (RR: 3.00؛ 95% CI؛ 0.13 تا 67.51؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) گزارش شد.
فنوترول برومهیدرات (fenoterol bromhydrate) وریدی در مقابل زایمان اورژانسی (1 مطالعه؛ 390 زن)
هیچ اطلاعاتی برای مرگومیر پریناتال، موربیدیتی شدید یا مرگومیر جنین یا نوزاد گزارش نشد. فنوترول برومهیدرات وریدی احتمالا خطر زایمان سزارین را افزایش میدهد (RR: 1.12؛ 95% CI؛ 1.04 تا 1.22؛ شواهد با کیفیت متوسط). فنوترول ممکن است تاثیری اندک یا عدم تاثیر بر خطر نمره آپگار کمتر از هفت داشته باشد (RR: 1.28؛ 95% CI؛ 0.35 تا 4.68؛ شواهد با کیفیت پائین).
هگزوپرنالین وریدی در مقابل عدم استفاده از عامل توکولیتیک، در حالی که منتظر انجام زایمان اورژانسی هستند (1 مطالعه؛ 37 زن)
هیچ دادهای برای مرگومیر پریناتال یا موربیدیتی شدید وجود نداشت. دو مورد مرگومیر جنینی در گروه کنترل عدم استفاده از عامل توکولیتیک گزارش شد (RR: 0.23؛ 95% CI؛ 0.01 تا 4.55؛ شواهد با کیفیت متوسط). نرخ انجام زایمان سزارین گزارش نشد. دو مورد تولد نوزاد با نمره آپگار کمتر از هفت در گروه کنترل و هیچ موردی در گروه مقابل دیده شد (RR: 0.24؛ 95% CI؛ 0.01 تا 4.57؛ 35 زن، شواهد با کیفیت پائین).
تربوتالین زیرپوستی (subcutaneous terbutaline) در مقابل سولفات منیزیوم وریدی (1 مطالعه؛ 46 زن)
هیچ اطلاعاتی برای مرگومیر پریناتال، موربیدیتی شدید یا مرگومیر جنین یا نوزاد گزارش نشد. تصمیم برای انجام زایمان سزارین در معیارهای ورود قرار داشت، بنابراین نتوانستیم این مورد را ارزیابی کنیم. اثرات مداخله بر ردیابی ضربان قلب غیر‐طبیعی جنین نامشخص بودند (شواهد با کیفیت بسیار پائین).
تربوتالین زیرپوستی با تزریق مداوم اکسیتوسیک در مقابل قطع تزریق اکسیتوسیک بدون عامل توکولیتیک (1 مطالعه، 28 زن)
هیچ اطلاعاتی برای مرگومیر پریناتال، موربیدیتی شدید یا مرگومیر جنین یا نوزاد گزارش نشد. احتمالا تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در نرخ زایمان سزارین در گروه تربوتالین زیرپوستی (8/15) و گروه کنترل (4/13) وجود داشت (RR: 1.73؛ 95% CI؛ 0.68 تا 4.45؛ شواهد با کیفیت پائین). هیچ موردی از نمره آپگار کمتر از هفت یا ردیابی ضربان قلب غیر‐طبیعی جنین مشاهده نشد.
تربوتالین زیرپوستی در مقابل عدم استفاده از عامل توکولیتیک، در حالی که منتظر انجام زایمان اورژانسی بودند (1 مطالعه؛ 20 زن)
هیچ دادهای برای مرگومیر پریناتال یا موربیدیتی شدید وجود نداشت. موردی از مرگومیر جنین یا نوزاد دیده نشد. تصمیم برای انجام زایمان سزارین در معیارهای ورود قرار داشت، بنابراین نتوانستیم این مورد را ارزیابی کنیم. دو مورد نوزاد با نمره آپگار کمتر از هفت در گروه کنترل و هیچ موردی در گروه مقابل گزارش شد (RR: 0.17؛ 95% CI؛ 0.01 تا 3.08؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین).
تربوتالین وریدی در مقابل نیتروگلیسیرین وریدی (1 مطالعه؛ 110 زن)
هیچ اطلاعاتی در مورد مرگومیر پریناتال، موربیدیتی شدید یا مرگومیر جنینی یا نوزادی وجود نداشت. احتمالا تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در نرخ زایمان سزارین در گروه تربوتالین وریدی (30/57) و گروه کنترل (29/53) وجود داشت (RR: 0.96؛ 95% CI؛ 0.68 تا 1.36؛ شواهد با کیفیت پائین). هیچ موردی از نمره آپگار کمتر از هفت گزارش نشد.