آسیب بلانت تروماتیک آئورت توراسیک (BTAI ؛blunt traumatic thoracic aortic injury) یک اورژانس جراحی تهدیدکننده زندگی است که در سال بیش از 8000 مورد مرگومیر در اثر آن اتفاق میافتد، و اغلب ناشی از صدمه در اثر شتاب /کاهش سریع سرعت پایدار با وسایل نقلیه موتوری و/یا با آسیب بلانت توراسیک است. BTAI به دنبال آسیب اولیه، مرگومیر بالای پیش از رسیدن به بیمارستان دارد، فقط 10 تا 15 درصد از بیماران به اندازه منتقل شدن به بیمارستان زنده میمانند. ترمیم جراحی باز به عنوان گزینه درمان استاندارد برای BTAI از سال 1959 به طور موفقیتآمیزی معرفی شده است. با وجود این، با پیشرفت تکنولوژی، ترمیم اندوواسکولار توراسیک (TEVAR ؛thoracic endovascular) یک گزینه درمانی جایگزین برای BTAI پیشنهاد میدهد. EVAR یک روش جراحی کمتر تهاجمی برای مدیریت این بیماران بدحال است؛ بسیاری از گزارشها پیامدهای اولیه مطلوب را توصیف کردند.
ترمیم اندوواسکولار توراسیک ممکن است بهتر از ترمیم باز برای درمان BTAI به نظر برسد. با این وجود، نتایج بلندمدت و اثربخشی آن ناشناخته است. هیچ کارآزمایی تصادفیسازی و کنترل شدهای (RCTs ؛randomised controlled trails) شواهدی را برای حمایت از برتری رویکرد اندوواسکولار در مقابل ترمیم باز در درمان BTAI ارائه نکرده است. هدف این مرور بررسی این موضوع است. این مطالعه بهروزرسانی مروری است که برای اولین بار در سال 2015 منتشر شدهاست.
تعیین اینکه آیا استفاده از ترمیم اندوواسکولار توراسیک (TEVAR) برای درمان آسیب بلانت تروماتیک آئورت توراسیک (BTAI) با کاهش مرگومیر (mortality) و موربیدیتی (morbidity) در مقایسه با عمل جراحی مرسوم باز ارتباط دارد یا خیر.
متخصص اطلاعات عروقی کاکرین (Cochrane Vascular Information Specialist) در مرکز ثبت تخصصی عروق کاکرین (Cochrane Vascular Specialised Register)، بانکهای اطلاعاتی CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ (CINAHL) Cumulative Index to Nursing and Allied Health Litreture؛ AMED و پلتفرم بینالمللی ثبت کارآزماییهای بالینی سازمان جهانی بهداشت و پایگاههای ثبت کارآزماییهای بالینی ClinicalTrials.gov تا 20 آگوست 2018 جستوجو کردند.
ما تمام کارآزماییهای تصادفیسازی کنترلشده (RCT) منتشر شده و منتشر نشدهای را در نظر گرفتیم که TEVAR را با عمل جراحی باز برای BTAI مقایسه کرده بودند.
2 نویسنده مرور بهطور جداگانه تمام RCTهای شناسایی شده را توسط متخصصین اطلاعات عروق کاکرین مرور کردند.
ما هیچ RCT را پیدا نکردیم که معیارهای ورود را برای این مرور داشته باشد.
ما هیچ RCT را برای تعیین اینکه آیا استفاده از TEVAR برای درمان BTAI در مقایسه با ترمیم باز مرسوم با کاهش مرگومیر و موربیدیتی همراه است یا خیر، پیدا نکردیم. از این رو، نمیتوانیم شواهدی را برای انجام این گزینه درمانی در این وضعیت تهدید کننده زندگی ارائه کنیم. انجام یک کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده برای روشن شدن مدیریت بهینه BTAI به دلیل تاریخچه طبیعی وضعیت، بسیار دشوار خواهد بود. علیرغم فقدان شواهد RCT، پزشکان به سوی استفاده از درمان اندوواسکولار BTAI بر اساس متاآنالیزهای مطالعات کوهورت و سریهای بالینی بزرگ در حال پیشرفت هستند.