درماتیت شغلی تحریکی دست (OIHD ؛occupational irritant hand dermatitis) باعث اختلال عملکردی، اختلال در کار و ناراحتی قابل توجه در جمعیت کارگر میشود. میتوان از اقدامات پیشگیرانه مختلفی مانند دستکشهای محافظ، کرمهای حائل و مرطوبکنندهها استفاده کرد، اما مشخص نیست که این اقدامات چقدر موثر هستند. این یک بهروزرسانی از مرور کاکرین است که قبلا در سال 2010 منتشر شد.
ارزیابی اثرات مداخلات پیشگیرانه اولیه و استراتژیک (فیزیکی و رفتاری) برای پیشگیری از OIHD در افراد سالم (افرادی که درماتیت دست ندارند) که در مشاغلی کار میکنند که پوست آنها به دلیل تماس با آب، مواد شوینده، مواد شیمیایی یا تحریککنندههای دیگر یا ناشی از پوشیدن دستکش در معرض خطر آسیب قرار دارد.
ما تا ژانویه 2018 جستوجوهای خود را در پایگاههای اطلاعاتی زیر بهروزرسانی کردیم: پایگاه ثبت تخصصی گروه پوست در کاکرین (Cochrane Skin Specialised Register)؛ CENTRAL؛ MEDLlNE و Embase. ما همچنین پنج مرکز ثبت کارآزمایی و کتابشناختی مطالعات انتخاب شده را برای یافتن منابع بیشتری از کارآزماییهای مربوطه جستوجو کردیم. ما دو مجموعه از خلاصه مقالات کنفرانس را به صورت دستی جستوجو کردیم.
ما کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده (RCTs ؛randomised controlled trails) موازی و متقاطع را انتخاب کردیم که به بررسی اثربخشی کرمهای حائل، مرطوبکنندهها، دستکشها یا مداخلات آموزشی در مقابل عدم مداخله بر پیشگیری اولیه از OIHD تحت شرایط میدانی پرداختند.
ما از روشهای استاندارد روششناسی مورد انتظار کاکرین استفاده کردیم. پیامدهای اولیه عبارت بودند از علائم و نشانههای پیشرفت OIHD در حین کارآزماییها و تعداد دفعات قطع درمان به علت اثرات جانبی.
ما 9 RCT را که شامل 2888 شرکتکننده بدون درماتیت شغلی تحریکی دست (OIHD) در خط پایه بودند انتخاب کردیم. شش مطالعه، شامل 1533 شرکتکننده، اثرات کرمهای حائل، مرطوبکنندهها یا هر دو را بررسی کردند. سه مطالعه، شامل 1355 شرکتکننده، اثربخشی آموزش مراقبت از پوست را در پیشگیری از OIHD ارزیابی کردند. هیچ مطالعهای برای بررسی اثرات دستکشهای محافظتی مناسب نبود. در میان هر نوع مداخله، ناهمگونی در مورد معیارهای ارزیابی علائم و نشانههای OIHD، محصولات و مشاغل وجود داشت. سوگیری (bias) انتخابی، سوگیری عملکردی و سوگیری گزارشدهی در سراسر تمام مطالعات بهطور کلی نامشخص بودند. خطر سوگیری تشخیصی در پنج مطالعه پایین و در یک مطالعه بالا بود. خطر سوگیریهای دیگر در چهار مطالعه پایین و در دو مطالعه بالا بود.
کارآزماییهای مناسب شامل شرکتکنندگان مختلفی بودند، از جمله: متخصصین فلزکاری در معرض مایع برشکاری، کارگران کارخانه رنگزنی و چاپ، پاککنندههای روده در کشتارگاههای خوک، کارگران نظافتکننده و کارکنان آشپزخانه، کارآموزان پرستاری، کارکنان بخش رسیدگی به تحریکات پوستی بیمارستانها و کارآموزان آرایشگری. تمام مطالعات در محل کار مربوطه صورت گرفتند. مدت زمان مطالعه بین 4 هفته تا 3 سال متغیر بود. سن شرکتکنندگان بین 16 تا 67 سال متغیر بود.
متاآنالیز مربوط به کرمهای حائل، مرطوب کنندهها، ترکیبی از کرمهای حائل و مرطوبکنندهها، یا آموزش محافظت از پوست اثرات غیردقیقی را به نفع مداخله نشان دادند. 29% از شرکتکنندگانی که از کرمهای حائل استفاده کردند در مقایسه با 33% از شرکتکنندگانی که از کنترلکنندهها استفاده کردند، علائمی را از پیشرفت OIHD نشان دادند، بنابراین این خطر ممکن است با این معیار اندکی کاهش یابد (خطر نسبی (RR): 0.87؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.72 تا 1.06؛ 999 شرکتکننده؛ 4 مطالعه؛ شواهد با کیفیت پایین). با این حال، این کاهش خطر ممکن است از لحاظ بالینی مهم نباشد.
ممکن است اثر حفاظتی بالینی مهمی برای استفاده از مرطوبکنندهها وجود داشته باشد: در گروه مداخله، در 13% از شرکتکنندگان در مقایسه با 19% از شرکتکنندگان گروه کنترل، علائم OIHD پیشرفته شد (RR: 0.71؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.46 تا 1.09؛ 507 شرکتکننده؛ 3 مطالعه؛ شواهد با کیفیت پایین). به همین ترتیب، ممکن است اثر حفاظتی بالینی مهمی برای استفاده از ترکیب کرمهای حائل و مرطوبکنندهها وجود داشته باشد: در 8% از شرکتکنندگان گروه مداخله در مقایسه با 13% از شرکتکنندگان گروه کنترل، علائم OIHD توسعه یافت (RR: 0.68؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.33 تا 1.42؛ 474 شرکتکننده؛ 2 مطالعه؛ شواهد با کیفیت پایین). ما مطمئن نیستیم که آیا آموزش محافظت از پوست خطر پیشرفت علائم OIHD را افزایش میدهد (RR: 0.76؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.54 تا 1.08؛ 1355 شرکتکننده؛ 3 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پایین). در 21% از شرکتکنندگانی که آموزش محافظت از پوست دریافت کردند، در مقایسه با 28% از شرکتکنندگان گروه کنترل، علائم OIHD توسعه یافت.
هیچ یک از مطالعات فراوانی قطع درمان را به علت اثرات جانبی محصولات بهطور مستقیم بررسی نکرد. با این حال، در سه مطالعه مربوط به کرمهای حائل، دلایل خروج از مطالعات مربوط به اثرات جانبی نبود. به همین ترتیب، در یک مطالعه درباره مرطوبکنندهها به همراه کرمهای حائل و در یک مطالعه درباره آموزش حفاظت از پوست، دلایل خروج از مطالعه با اثرات جانبی مرتبط نبود. مطالعات باقیمانده (یک تا دو مطالعه در هر مقایسه) خروج از مطالعه را بدون اینکه مشخص شود چه تعداد از آنها ممکن است به علت واکنشهای جانبی به مداخلات بوده باشد، گزارش کردند. ما کیفیت این شواهد را، با توجه به غیرمستقیم بودن این نتایج، متوسط قضاوت کردیم. مداخلات بررسی شده برای پیشگیری از OIHD احتمالا منجر به اثرات جانبی جدی اندکی شدند یا عوارض جانبی جدی ایجاد نکردند.
مرطوبکنندهها به تنهایی یا در ترکیب با کرمهای حائل ممکن است در طولانیمدت یا کوتاهمدت منجر به اثر محافظتی بالینی مهمی در پیشگیری اولیه از OIHD شوند. کرمهای ضدآفتاب به تنهایی ممکن است اثر محافظتی اندکی داشته باشند، اما به نظر نمیرسد که این موضوع از لحاظ بالینی مهم باشد. نتایج برای تمام این مقایسهها مبهم بود، و کیفیت پایین شواهد بدین معنی است که اطمینان ما به برآوردهای این اثر محدود است. برای آموزش محافظت از پوست، نتایج بهطور قابلملاحظهای در سراسر کارآزماییها متفاوت بود، این اثر مبهم بود، و کاهش خطر تلفیقی به اندازه کافی بزرگ نبود که از لحاظ بالینی مهم تلقی شود. کیفیت بسیار پایین این شواهد بدین معنی است که ما مطمئن نیستیم آیا آموزش محافظت از پوست خطر پیشرفت OIHD را کاهش میدهد. این مداخلات احتمالا منجر به اثرات جانبی جدی اندکی شدند یا عوارض جانبی جدی ایجاد نکردند.
ما نتیجه میگیریم که در حال حاضر شواهد کافی برای اطمینان به ارزیابی اثربخشی مداخلات مورد استفاده در پیشگیری اولیه از OIHD وجود ندارد. این ضرورتا به این معنی نیست که اقدامات فعلی ناکارآمد هستند. با وجودی که در بهروزرسانی این مرور مطالعات بزرگتر با کیفیت مناسب انتخاب شدند، کارآزماییهایی که اقدامات استاندارد شده را برای تشخیص OIHD برای تعیین اثربخشی استراتژیهای پیشگیرانه مختلف اعمال کنند، همچنان مورد نیاز است.