موضوع چیست؟
آیا مصرف اسیدهای چرب غیر‐اشباع با زنجیره بلند امگا‐3 (long chain polyunsaturated fatty acids; LCPUFA) در دوران بارداری، چه به صورت مکملها یا اضافه کردن به غذا (مانند بعضی از انواع ماهی)، باعث بهبود پیامدهای سلامت برای نوزادان و مادرانشان میشود؟ این یک نسخه بهروز از مرور کاکرین است که نخستین بار در سال 2006 منتشر شد.
چرا این موضوع مهم است؟
زایمان زودرس (نوزادانی که پیش از هفته 37 بارداری متولد میشوند) یکی از علل اصلی ناتوانی یا مرگومیر در پنج سال نخست زندگی است. ماهی و روغن ماهی حاوی LCPUFA امگا‐3 (خصوصا دوکوزاهگزانوئیک اسید (docosahexaenoic acid; DHA) و ایکوزاپنتانوئیک اسید (eicosapentaenoic acid; EPA)) هستند و با بارداریهای طولانیمدت در ارتباط قرار دارند. بنابراین، توصیه میشود که افزودن LCPUFA امگا‐3 در دوران بارداری ممکن است تعداد نوزادان نارس را کاهش داده و پیامدهای کودکان و مادران را بهبود بخشد. با این حال، بسیاری از زنان باردار ماهی را به طور مرتب مصرف نمیکنند. تشویق زنان باردار برای خوردن روغن ماهی (که عموما سطح پائینتری از توکسینها را دارد) یا استفاده از مکملهای LCPUFA امگا‐3 ممکن است سلامت کودکان و مادران را بهبود بخشد. این یک نسخه بهروز از مرور کاکرین است که نخستین بار در سال 2006 منتشر شد.
ما چه شواهدی را پیدا کردیم؟
در آگوست 2018، به جستوجوی شواهد پرداختیم و 70 کارآزمایی تصادفیسازی و کنترل شده ((randomised controlled trials; RCTs) را یافتیم؛ این نوع از کارآزمایی قابل اعتمادترین شواهد را فراهم میکنند) (دربرگیرنده 19,927 زن). اغلب کارآزماییها یک گروه از زنان دریافت کننده LCPUFA امگا‐3 را با زنانی که ماده دیگری را شبیه LCPUFA امگا‐3، اما بدون آن (دارونما (placebo))، دریافت کردند، یا با عدم مصرف آن، مقایسه کردند. مطالعات اغلب در کشورهای با سطح درآمد متوسط به بالا و بالا انجام شدند. بعضی مطالعات، زنان در معرض خطر زایمان زودرس را بررسی کردند. کیفیت شواهد از مطالعات وارد شده از بالا تا بسیار پائین متغیر بود، این موضوع اطمینان ما را به یافتهها برای پیامدهای مختلف تحت تاثیر قرار میدهد.
ما دریافتیم که بروز زایمان زودرس (پیش از هفته 37 باردرای) و بسیار زودرس (پیش از هفته 34 بارداری) در زنان دریافت کننده LCPUFA امگا‐3 در مقایسه با عدم مصرف آن، کمتر بود. همچنین به تعداد کمتری نوزادان کموزن هنگام تولد به دنیا آمدند. با این حال، LCPUFA امگا‐3 احتمالا بروز بارداریهایی را که بیش از 42 هفته به طول میانجامد، افزایش میهد؛ هرچند تفاوتی در القای زایمان برای بارداریهای طول کشیده وجود نداشت. خطر مرگ نوزاد یا بسیار بیمار بودن و بستری در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان ممکن است با LCPUFA امگا‐3 در مقایسه با عدم مصرف آن کمتر باشد. ما هیچ تفاوتی را بین گروهها برای حوادث جانبی جدی برای مادر یا در افسردگی پس از زایمان نیافتیم. تفاوتهای بسیار اندکی بین گروههای LCPUFA امگا‐3 و عدم مصرف آن در تکامل و رشد کودک دیده شد.
یازده کارآزمایی گزارش کردند که از صنعت حمایت مالی دریافت کردهاند. زمانی که این کارآزماییها از پیامدهای اصلی حذف شدند (مانند زایمان زودرس یا بسیار زودرس)، تفاوتی بسیار اندک یا عدم تفاوت در نتایج ایجاد شد.
این یافتهها چه معنایی دارد؟
افزایش مصرف LCPUFA امگا‐3 در دوران بارداری، چه از طریق مکملها یا از طریق غذاها، ممکن است بروز زایمان زودرس (پیش از هفته 37 و 34 بارداری) را کاهش دهد و ممکن است شانس کمتری برای داشتن نوزادان کموزن هنگام تولد داشته باشند. زنانی که مکملهای LCPUFA امگا‐3 را در دوران بارداری دریافت میکنند، ممکن است بارداریهای طولانیتری نیز داشته باشند. مطالعات زیادی در حال انجام هستند و نتایج آنها در نسخههای بهروز شده بعدی این مرور گنجانده خواهند شد. مطالعات بیشتر میتوانند این موضوع را در نظر بگیرند که پیامدها در جمعیتهای مختلف زنان تفاوت دارند یا خیر و در صورت وجود این تفاوت در چه حد است و میتوانند راههای مختلف افزایش مصرف LCPUFA امگا‐3 را در دوران بارداری تست کنند یا خیر.