سوال مطالعه مروری
ما کارآزماییهای بالینی درمانهای جراحی را مربوط به سرطانهای دهان و اوروفارنژیال ارزیابی کردیم تا بهترین روش را که به احتمال زیاد منجر به طولانیتر کردن عمر (بقای کلی) افراد مبتلا به این سرطانها میشود، پیدا کنیم. زندگی طولانیتر بدون علائم (بقای بدون بیماری)، و عدم تجربه عود سرطان در همان محل یا گسترش به محلهای دیگر. ما همچنین میخواستیم دریابیم که درمانهای مختلف چه تاثیری بر علائم بیماری، کیفیت زندگی، زمان سپری شده در بیمارستان، عوارض، عوارض جانبی و هزینه خواهند داشت.
پیشینه
سرطان دهان در میان شایعترین سرطانها در سراسر جهان قرار دارد، با بیش از 400 هزار مورد جدید که در سال 2012 تشخیص داده شدهاند. درمان این سرطانها میتواند شامل جراحی، شیمیدرمانی، پرتودرمانی، یا ترکیبی از دو یا هر سه درمان باشد. این موضوع به عنوان یک اولویت توسط کارگروه متخصص برای جراحی ماگزیلوفاشیال (maxillofacial) در سال 2014 شناسایی شد. نویسندگان با همراهی گروه سلامت دهان و دندان کاکرین این مرور را انجام دادند، که بهروزرسانی مروری است که اولین بار در سال 2007 منتشر و نخستین بار در سال 2011 بهروزرسانی شد. شواهد تا 20 دسامبر 2017 بهروز است.
ویژگیهای مطالعه
ما 12 کارآزمایی (پنج مورد جدید برای این بهروزرسانی) را وارد کردیم که به بررسی موفقیت درمان جراحی برای سرطانهای دهان پرداختند. مطالعات شامل 2300 شرکتکننده بودند که 2148 مورد از آنها مبتلا به سرطانهای دهان بودند. کارآزماییها شامل هفت مقایسه از گزینههای مختلف درمانی بودند. هیچ یک از آنها به مقایسه روشهای مختلف جراحی برای برش و خارج کردن تومور اولیه نپرداختند.
نتایج کلیدی
یافتههای مطالعات مختلط بوده و امکان نتیجهگیری دقیق از آنها در مورد رویکرد مطلوب جراحی برای سرطانهای دهان و گلو وجود ندارد.
خارج کردن گرههای لنفاوی در گردن با جراحی که به نظر میرسد عاری از سرطان باشند، در همان زمانی که سرطان برداشته میشود، به نظر نمیرسد همراه با بقای طولانیتر در دو مطالعهای باشد که نتایج آنها با هم ترکیب شدند. با این حال، مطالعه دیگر، پیشنهاد کرد ممکن است جراحی زودهنگام گردن از نظر بقای کلی و «بقای بدون بیماری» (مدت زمان سپری شده پس از درمان اولیه بدون علائم و نشانههای بیماری) مزیتی داشته باشد. یک مطالعه دریافت که عود سرطان در اطراف همان محل احتمال کمتری با جراحی زودهنگام دارد، در حالی که سه مطالعه دیگر هیچ مزیتی را به نفع هیچ درمانی نشان ندادند.
هیچ شواهدی وجود نداشت که برداشتن تمام گرههای لنفاوی در گردن منجر به زنده ماندن طولانیتر، در مقایسه با برداشتن انتخابی گرههای لنفاوی آسیبدیده با جراحی، میشود.
یک مطالعه استفاده از اسکن ویژه (اسکنهای کامپیوتری توموگرافی گسیل پوزیترون (PET‐CT)) را پس از ترکیبی از شیمیدرمانی و رادیوتراپی، برای هدایت تصمیمگیری در مورد دیسکسیون (dissection) گردن بررسی کرد و هیچ تفاوتی را در مورتالیتی (مرگومیر)، در مقایسه با انجام یک دیسکسیون برنامهریزی شده گردن قبل یا بعد از کمورادیوتراپی، نیافت.
تعدادی از دیگر روشهای جراحی در این مطالعات مقایسه شدند، اما ما قادر به استفاده از نتایج در این مرور نبودیم.
اگرچه برداشتن گرههای لنفاوی از گردن با اثرات منفی قابل توجهی مربوط به ظاهر و عملکردهایی مانند غذا خوردن، نوشیدن و صحبت کردن همراه است، مطالعات گزارشدهی ضعیفی درباره این عوارض جانبی داشتند و کیفیت زندگی به اندازه کافی دقیق یا در اعداد به اندازه کافی بزرگ بررسی نشد که بتواند در هر یک از آنالیزهای ما قرار داده شود.
قطعیت شواهد
قطعیت شواهد بسیار پائین بود، چراکه مطالعات کمی برای هر مقایسه وجود داشته و به دلیل روش طراحی آنها در معرض خطر سوگیری (bias) قرار داشتند. برخی از مقایسهها و پیامدها نتایج قابل استفادهای نداشتند.