موضوع چیست؟
باکتریهای موجود در ادرار گیرندگان پیوند کلیه بدون وجود نشانهای از عفونت ادراری، باکتریوری بدون نشانه نامیده میشود. یک فرد از هر دو فرد گیرنده پیوند کلیه، زمانی پس از دریافت پیوند دچار عفونت باکتریایی در ادرار (باکتریوری) خواهند شد. باکتریوری با نشانههایی مانند تب، لرز، ادرار کردن دردناک، درد شکم و دیده شدن خون در ادرار، عفونت مجاری ادراری (urinary tract infection; UTI) است. باکتریوری اغلب بدون نشانه است و اغلب با آنتیبیوتیکهایی درمان میشود که ممکن است به پیشگیری از UTI بعدی کمک کنند. اجتناب از UTI ممکن است بیمار و بقای پیوند را بهبود ببخشد. با این حال، مشخص نیست که چگونه نشانههای UTI در بسیاری از افراد مبتلا به باکتریوری بدون نشانه پیشرفت میکند؛ یا اینکه درمان با آنتیبیوتیکها به راستی از UTI پیشگیری میکند یا خیر؛ یا اینکه هنگامی که نشانهای وجود ندارد درمان باعث بهبودی بقای بیمار و کلیه میشود یا خیر. همچنین، ممکن است که استفاده از آنتیبیوتیکها دارای مضراتی باشند. مصرف منظم آنتیبیوتیکها ممکن است به این معنی باشد که باکتریها نسبت به آنتیبیوتیکها مقاوم میشوند و مصرف آنتیبیوتیکها ممکن است منجر به اسهال و سایر حوادث جانبی شود. هزینههای آنتیبیوتیک نیز باید در نظر گرفته شوند. این مرور به بررسی این موضوع پرداخت که درمان با آنتیبیوتیکها مفید است یا مضر.
ما چه کاری را انجام دادیم؟
منابع علمی را تا سپتامبر 2017 جستوجو کردیم و دو مطالعه (212 شرکتکننده) را که در این مرور ارزیابی شدند، شناسایی کردیم. این مطالعات آنتیبیوتیکها را در برابر عدم درمان مقایسه کردند.
ما چه چیزی یافتیم؟
عفونت باکتریایی اغلب در ادرار باقی میماند، چه آنتیبیوتیکها مصرف شوند، چه مصرف نشوند. به دلیل دادههای بسیار کم و محدودیتهای متعدد موجود در مطالعات وارد شده، اینکه آنتیبیوتیکها از نشانههای عفونت ادراری پیشگیری میکنند یا خیر، یا خطر انتخاب باکتریهای مقاوم به آنتیبیوتیکها را افزایش میدهند یا خیر، نامطمئن است. همچنین، مشخص نیست که استفاده از آنتیبیوتیکها در مورد عفونت ادراری بدون نشانه، خطر رد پیوند، نیاز به بستری شدن در اثر نشانههای عفونت ادراری یا مرگومیر را کاهش میدهد، یا اینکه آنتیبیوتیکها باعث بهبود عملکرد پیوند کلیه میشوند یا خیر. یک مطالعه با 112 شرکتکننده نشان داد که هیچ واکنش شدید مضر ناشی از درمان آنتیبیوتیکی وجود نداشت و حوادث جانبی نهچندان شدید به ندرت دیده شد.
نتیجهگیریها
این موضوع که آنتیبیوتیکها در گیرندگان پیوند کلیه که در ادرار آنها باکتریهایی وجود دارد اما هیچ نشانهای ندارند، مفید است یا خیر، نامطمئن است. در یک مطالعه، شرکتکنندگان با استفاده از روشی که تصادفیسازی نبود (یعنی بر اساس کد پیوند بیمار) به دریافت آنتیبیوتیک یا عدم درمان اختصاص داده شدند. در هر دو مطالعه، شرکتکنندگان میدانستند که چه درمانهایی دریافت میکنند (یعنی آنتیبیوتیک یا عدم درمان)، که این موضوع ممکن بود نتایج را تحت تاثیر قرار دهد. در نهایت، ما دادههای کافی برای را تخمین دقیق برخی از تاثیرات آنتیبیوتیکها در اختیار نداشتیم. پژوهشهای بیشتری مورد نیاز است.