سوال مطالعه مروری
قرص ضد‐بارداری خوراکی ترکیبی (combined oral contraceptive pill; COCP) معمولا برای درمان دردهای ناشی از اندومتریوز تجویز میشود اما نحوه عملکرد آن مشخص نیست.
پیشینه
اندومتریوز یک وضعیت مراقبت سلامت شایع در زنان است که در آن اندومتر (لایه داخلی رحم) در نقاطی خارج از رحم، مانند تخمدانها (که تخمک تولید میکنند)، رشد میکند. اندومتریوز معمولا در زنان با دورههای قاعدگی دردناک، درد هنگام مقاربت جنسی، درد لگن و ناباروری (مشکل در بچهدار شدن) همراه است. درمانهای هورمونی، شامل COCPها و داروهایی به نام آنالوگهای هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (به عنوان مثال، گوسرلین (goserelin)) برای تسکین نشانههای درد مرتبط با اندومتریوز تجویز میشوند. با این حال، بسیاری از درمانهای هورمونی دارای عوارض جانبی هستند که مقبولیت و مدت زمان استفاده از آنها را محدود میکند.
ویژگیهای مطالعه
نویسندگان کاکرین در 19 اکتبر 2017 در جستوجوی مطالعات بالینی بودند. پنج کارآزمایی، با حضور 612 زن، معیارهای ورود را به مرور داشتند. این مطالعات در مصر، ایالات متحده، ژاپن و ایتالیا انجام شدند.
نتایج کلیدی
فقط سه مورد از مطالعات وارد شده دادهها را در قالبی ارائه دادند که توانستند در این مرور مورد تجزیهوتحلیل قرار گیرند.
قرص ضد‐بارداری خوراکی ترکیبی در مقابل دارونما (placebo)
دو کارآزمایی را شامل 354 زن پیدا کردیم که COCP را با دارونما (درمان ساختگی) مقایسه کردند. این کارآزمایی خطر سوگیری (bias) بالایی داشت. شواهدی با کیفیت بسیار پائین به دست آمد که درمان با COCP در مقایسه با دارونما با بهبود دیسمنوره (درد قاعدگی) گزارش شده توسط خود فرد در پایان اقدامات درمانی در یک مقیاس رتبهبندی شفاهی (که در آن زن درد خود را به صورت (به عنوان مثال) «بدون درد»، «درد جزئی»، «درد متوسط»، «درد شدید» و «درد غیر‐قابل تحمل» رتبهبندی میکند) همراه بود و شواهدی با کیفیت پائین برای بهبود درد دیسمنوره گزارش شده توسط خود فرد در پایان درمان با استفاده از مقیاس رتبهبندی بصری (که در آن زن درد خود را به صورت خطی نشان میدهد) به دست آمد. شواهدی با کیفیت بسیار پائین وجود داشت مبنی بر کاهش درد قاعدگی از ابتدا تا انتهای درمان در گروه COCP در مقایسه با زنان گروه دارونما.
قرص ضد‐بارداری خوراکی ترکیبی در مقابل نوع دیگری از درمان دارویی
یک کارآزمایی را با 50 زن پیدا کردیم که COCP را با درمان دارویی دیگر (گوسرلین) مقایسه کرد.
این کارآزمایی با خطر بالای سوگیری همراه بود. در پایان درمان، زنان در گروه گوسرلین عادت ماهانه نداشتند و بنابراین نتوانستیم گروهها را با هم مقایسه کنیم.
شش ماه پس از پایان درمان، شواهدی با کیفیت بسیار پائین وجود داشت مبنی بر اینکه تفاوت واضحی بین زنان گروه COCP و گروه گوسرلین برای دیسمنوره گزارش شده توسط خود فرد، با استفاده از مقیاس رتبهبندی بصری یا مقیاس رتبهبندی شفاهی، دیده نمیشود. شش ماه پس از پایان درمان، شواهدی با کیفیت بسیار پائین با مقیاس رتبهبندی بصری و شواهدی با کیفیت پائین با مقیاس رتبهبندی شفاهی به دست آمد که هیچ شواهد روشنی از وجود تفاوت بین گروههای COCP و گوسرلین برای عدم وجود کامل درد وجود ندارد.
کیفیت شواهد
سطح کیفیت شواهد بسیار پائین بود. دلایل اصلی کاهش سطح شواهد، بنا شدن دادهها بر اساس یک کارآزمایی تکی کوچک با تنوع گسترده در نتایج و فقدان جزئیات در مورد نحوه طراحی مطالعه بودند. برخی نگرانیها در مورد دو مطالعه وجود داشت که توسط یک شرکت دارویی تامین مالی شدند که در طراحی کارآزمایی، جمعآوری و تجزیهوتحلیل دادهها نقش داشتند. این به معنای آن است که نمیتوانیم اطمینان زیادی به این نتایج داشته باشیم.