نج کارآزمایی (277 زن) در این مرور گنجانده شدند. هیچ یک از کارآزماییها طب سوزنی یا طب فشاری را با سایر درمانهای فعال مقایسه نکردند. تعداد جلسات درمان از هفت تا 28 جلسه متغیر بود. سطح کیفیت شواهد از پائین تا بسیار پائین متغیر بود، محدودیتهای اصلی عبارت بودند از عدم دقت به دلیل حجم نمونه کوچک و خطر سوگیری مربوط به سوگیری تشخیص و گزارشدهی انتخابی.
طب سوزنی در مقابل طب سوزنی ساختگی
طب سوزنی در مقایسه با طب سوزنی ساختگی ممکن است باعث کاهش بیشتری در نشانههای PMS مرتبط با خلقوخو (تفاوت میانگین (MD): 9.03‐؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 10.71‐ تا 7.35‐، یک کارآزمایی تصادفیسازی و کنترل شده (RCT)، n = 67؛ شواهد با کیفیت پائین) و در نشانههای جسمانی PMS (MD؛ 9.11‐؛ 95% CI؛ 10.82‐ تا 7.40‐، یک RCT؛ 67 = n، شواهد با کیفیت پائین) شود، که با مقیاس Daily Record of Severity of Problems (DRSP) اندازهگیری شدند. شواهد نشان میدهد که اگر نمره خلقوخو زنان با طب سوزنی ساختگی 51.91 امتیاز باشد، نمره آنها با طب سوزنی بین 10.71 و 7.35 امتیاز کمتر است و اگر نمره نشانههای جسمانی آنها با طب سوزنی ساختگی 46.11 امتیاز باشد، این نمره با طب سوزنی به 10.82 تا 7.4 امتیاز کمتر خواهد رسید. شواهد کافی برای تعیین تفاوت بین گروهها در نرخ عوارض جانبی وجود نداشت (خطر نسبی (RR): 1.74؛ 95% CI؛ 0.39 تا 7.76، سه RCT؛ n = 167؛ I2 = 0%؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین).
نشانههای اختصاصی PMS گزارش نشدند.
ممکن است تفاوتی اندک یا عدم تفاوت بین گروهها از نظر نرخ پاسخ به درمان دیده شود. استفاده از یک مدل اثر‐ثابت، نرخ بالاتر پاسخ به درمان را در گروه طب سوزنی نسبت به شکل ساختگی آن نشان داد (RR: 2.59؛ 95% CI؛ 1.71 تا 3.92؛ شرکتکنندگان = 100؛ مطالعات = 2؛ I2 = 82%)، اما به دلیل ناهمگونی بالا تاثیر استفاده از آن را با یک مدل اثرات‐تصادفی آزمایش کردیم، که هیچ شواهد آشکاری از مزایای طب سوزنی به دست نیامد (RR: 4.22؛ 95% CI؛ 0.45 تا 39.88، دو RCT؛ n = 100؛ I2 = 82%، شواهد با کیفیت بسیار پائین).
طب سوزنی در مقایسه با فرم ساختگی آن ممکن است کیفیت زندگی (اندازهگیری شده با WHOQOL‐BREF) را بهبود بخشد (MD؛ 2.85؛ 95% CI؛ 1.47 تا 4.23، یک RCT؛ n = 67؛ شواهد با کیفیت پائین).
طب سوزنی در برابر عدم درمان
با توجه به کیفیت بسیار پائین شواهد، مطمئن نیستیم که طب سوزنی در مقایسه با کنترل عدم درمان نشانههای PMS را کاهش دهد (MD؛ 13.60‐؛ 95% CI؛ 15.70‐ تا 11.50‐، یک RCT؛ n = 14).
هیچ موردی از عارضه جانبی در هر دو گروه گزارش نشد.
هیچ اطلاعاتی در مورد نشانههای خاص PMS، نرخ پاسخ به درمان یا پیامدهای کیفیت زندگی در دسترس نبود.
طب فشاری در مقابل طب فشاری ساختگی
شواهدی را با کیفیت پائین پیدا کردیم که طب فشاری در مقایسه با قالب ساختگی آن ممکن است تعداد زنان مبتلا به نشانههای متوسط تا شدید PMS را در پایان کارآزمایی کاهش دهد (RR: 0.64؛ 95% CI؛ 0.52 تا 0.79، یک RCT؛ n = 90، شواهد با کیفیت پائین). شواهد نشان میدهد که اگر 97 مورد در هر 100 زن در گروه طب فشاری ساختگی نشانههای متوسط تا شدید PMS را نشان دهند، این تعداد در گروه طب فشاری 50 تا 76 زن خواهد بود.
طب فشاری ممکن است هم نشانههای جسمانی (MD؛ 24.3؛ 95% CI؛ 17.18 تا 31.42، یک RCT؛ n = 90، شواهد با کیفیت پائین) و هم نشانههای ذهنی (MD؛ 17.17؛ 95% CI؛ 13.08 تا 21.26، یک RCT؛ n = 90، شواهد با کیفیت پائین) کیفیت زندگی را بهبود بخشد.
هیچ اطلاعاتی در مورد عوارض جانبی، نشانههای خاص یا نرخ پاسخ به درمان در دسترس نبود.