سوال مطالعه مروری
این مطالعه مروری کاکرین شواهد را برای بررسی اثربخشی و ایمنی داروهای ضد‐صرع (antiepileptic drugs; AEDs) هنگام تجویز برای افرادی که صرع ندارند به منظور پیشگیری از ابتلا به تشنج پس از جراحی کرانیوتومی (craniotomy) (یک نوع جراحی مغز که معمولا برای خارج کردن تومورهای مغزی استفاده میشود) ارزیابی میکند. ما همچنین قصد داشتیم تا ارزیابی کنیم که AED خاصی در پیشگیری از تشنجهای پس از جراحی کرانیوتومی مؤثرتر از بقیه است یا خیر.
پیشینه
افرادی که تحت جراحی مغز با نام کرانیوتومی قرار میگیرند، ممکن است در معرض خطر بیشتر ابتلا به تشنجهای پس از جراحی کرانیوتومی قرار داشته باشند. AEDها در کارآزماییها استفاده شدهاند تا از وقوع تشنجها پس از عمل جراحی در افرادی که سابقه قبلی صرع ندارند، پیشگیری کنند. تعداد کمی از کارآزماییها درمانهای مختلف AED را در برابر یکدیگر مقایسه کردند، در حالیکه سایر کارآزماییها AEDها را با دارونما (placebo) (قرصی که حاوی هیچ دارویی نیست) یا گروه بدون درمان مقایسه کردند.
ویژگیهای مطالعه
شواهد تا سپتامبر 2019 بهروز است. ده کارآزمایی با معیارهای ورود به مطالعه ما مطابقت داشتند، و شامل 1815 نفر بودند. سه کارآزمایی فنیتوئین (phenytoin) (یک AED) را با دارونما (داروی ساختگی) یا عدم درمان مقایسه کردند. یک کارآزمایی، AEDهای فنیتوئین یا کاربامازپین (carbamazepine) را با عدم درمان مقایسه کرد. یک کارآزمایی، AEDهای فنیتوئین یا فنوباربیتال (phenobarbital) را با عدم درمان مقایسه کرد. پنج کارآزمایی دیگر، کارآزماییهای سر‐به‐سر (جایی که در آن یک دارو مستقیما در مقابل داروی دیگری مقایسه میشود) از AEDها (فنیتوئین در مقابل والپروات (valproate)؛ زونیسامید (zoniasamide) در مقابل فنوباربیتال و لوتیراستام (levetiracetam) در مقابل فنیتوئین) بودند.
یافتههای کلیدی
ما هیچ شواهد ثابتی را پیدا نکردیم که نشان دهد درمانهای پیشگیرانه AED در کاهش تعداد تشنجهایی که پس از جراحی رخ میدهند، مرگومیرها یا عوارض جانبی، مؤثر هستند.
قطعیت شواهد
با قرار دادن تمام کارآزماییها کنار هم، ملاحظه کردیم که به علت مشکلات بالقوه در طراحیهای کارآزماییها، قطعیت شواهد در سطح پائینی بود. همچنین وجود تفاوتها در طراحیهای کارآزماییهای مربوط به درمانهای مورد بررسی و نتایج گزارش شده به این معنی است که مقایسه نتایج در سراسر کارآزماییها امری دشوار بود. این بدان معنی است که احتمالا نتایج واقعی ممکن است با نتایج مشاهده شده تفاوتی اساسی داشته باشند. برای تأیید یافتههای ذکر شده در بالا، انجام مطالعات با کیفیت بیشتری لازم است.