سوال پژوهشی
بهترین راهحل برای کمک به بیماران سرطانی برای بازگشت به کار در مقایسه با مراقبتهای معمول چیست؟
پیشینه
هر ساله تلاش میشود افراد بیشتر و بیشتری که به سرطان مبتلا میشوند، از طریق درمان زنده بمانند. بسیاری از نجاتیافتگان سرطان به خوبی زندگی میکنند، هر چند دچار مشکلات پایداری نظیر خستگی، درد و افسردگی میشوند. این تاثیرات طولانی‐مدت میتواند منجر به مسائلی در زندگی کاری بازماندگان از سرطان شود. بنابراین سرطان علت مهم غیبت از کار، بیکاری و بازنشستگی زودهنگام است. بیماران سرطانی، خانوادههایشان و در کل، جامعه همگی بخشی از این بار (burden) را حمل میکنند. در این مرور کاکرین، ما ارزیابی کردیم که چگونه به بهترینوجه به بیماران سرطانی جهت بازگشت به کارشان کمک کنیم.
ویژگیهای مطالعه
تاریخ جستوجو 25 مارچ 2014 بود. پانزده کارآزمایی تصادفیسازی و کنترل شده شامل 1835 بیمار سرطانی معیارهای ورود به مطالعه را داشتند. چهار نوع مداخله را پیدا کردیم. ابتدا، در مداخلات آموزشی‐روانی، افراد عوارض جانبی جسمی، استرس و مقابله با آن را آموختند و در بحثهای گروهی شرکت کردند. در نوع دوم، یعنی مداخلات جسمی، شرکتکنندگان در تمریناتی مثل پیادهروی مشارکت کردند. در سومین نوع مداخله، شرکتکنندگان مداخلات پزشکی را از داروهای سرطانی تا جراحی دریافت کردند. چهارمین نوع مداخله، مداخلات چند‐رشتهای شامل مشاورههای حرفهای یا آموزش فیزیکی یا هر دو در ترکیب با آموزش بیمار و/یا مشاوره یا هر دو بود. ما مطالعهای در رابطه با مداخلات حرفهای که به مسائل مربوط به کار کمک کند، نیافتیم.
نتایج کلیدی
نتایج نشان میدهد که مداخلات چند‐رشتهای شامل اجزای فیزیکی، روانی‐آموزشی و/یا حرفهای منجر به بازگشت بیشتر بیماران سرطانی به سر کار نسبت به زمانی که طبق معمول مراقبت میشدند، شد. کیفیت زندگی ممکن است مشابه باشد. هنگامی که مطالعات، مداخلات روانی‐آموزشی، فیزیکی و پزشکی را با مراقبت معمول مقایسه کردند، دریافتند که تعداد مشابهی از افراد در همه گروهها به کار بازگشتند.
کیفیت شواهد
برای مداخلات آموزشی‐روانی، شواهد با کیفیت پائینی از نرخ بازگشت به کار مشابه در مقایسه با مراقبتهای معمول یافتیم. همچنین شواهد با کیفیت پائین نشان میداد که آموزش فیزیکی در بهبود بازگشت به کار موثرتر از مراقبتهای معمول نیست. شواهد با کیفیت پائین همچنین نشان داد که درمانهای اصلی سرطان، نرخ بازگشت به کار مشابهی با درمانهای فرعی دارد. شواهد با کیفیت متوسط نیز نشان داد که مداخلات چند‐رشتهای شامل مداخلات فیزیکی، آموزشی‐روانی و/یا حرفهای منجر به نرخ بازگشت به کار بالاتری نسبت به مراقبتهای معمول میشوند.