بیماری کرون (Crohn's disease) چیست؟
بیماری کرون یک بیماری التهابی مزمن رودهای است که به طور مکرر در ناحیه پائینی روده کوچک (ایلئوم (ileum)) اتفاق میافتد. نشانههای این بیماری عبارت است از درد شکمی، اسهال و کاهش وزن. زمانی که افراد مبتلا به بیماری کرون دچار نشانهها میشوند، بیماری «فعال» (active) به حساب میآید. زمانی که نشانهها متوقف میشوند، این وضعیت را «بهبودی» (remission) میگویند. زمانی که افراد در دوران بهبودی دوباره دچار نشانهها میشوند به این وضعیت «عود» (relapse) اطلاق میشود.
تغذیه رودهای چیست؟
تغذیه رودهای (enteral nutrition) یک روش تغذیه است که در آن دریافت کالری مورد نیاز روزانه فرد از طریق رژیم مایع و با استفاده از دستگاه گوارشی به بیمار داده میشود. تغذیه رودهای میتواند از طریق دهان یا از طریق لوله تغذیهای، جایی که یک لوله برای انتقال غذای مایع از مسیر بینی یا شکم در داخل معده کار گذاشته میشود، صورت پذیرد. تغذیه رودهای یک شکل از درمان تغذیهای برای بیماران مبتلا به کرون است. مکانیزمی که در آن تغذیه رودهای ممکن است بر التهاب تاثیر گذارد، ناشناخته بوده و در حال مطالعه است. تغذیه رودهای میتواند ذیل یکی از رژیمهای المنتال (elemental) و غیر‐المنتال (non‐elemental) (نیمه‐المنتال (semi‐elemental) و پلیمتریک (polymeric)) طبقهبندی شود. رژیمهای غذایی المنتال از اسیدهای آمینه (ترکیبات آلی)، چربیها، قندها، ویتامینها و مواد معدنی تشکیل شدهاند. این رژیمها به راحتی جذب بدن شده و هضم میشوند. رژیمهای غیر‐المنتال بر پایه الیگوپپتید (ترکیبات ارگانیک متشکل از 2 تا 20 آمینواسید) یا تماما منابع پروتئینی هستند. رژیمهای غیر‐المنتال بهترین رژیم تغذیهای برای افرادی هستند که میتوانند مواد مغذی را بدون مشکل هضم و جذب کنند.
6‐مرکاپتوپورین چیست؟
6‐مرکاپتوپورین (6‐mercaptopurine) یک داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی است که فرض میشود با مسدود کردن سیستم ایمنی، التهاب را در افراد مبتلا به بیماری کرون کاهش میدهد.
مسالامین چیست؟
مسالامین (mesalamine) یک داروی 5‐آمینوسالیسیلیک اسید است. اعتقاد بر آن است که داروهای 5‐آمینوسالیسیلیک بیماری کرون را از طریق کاهش التهاب در مجرای گوارشی درمان میکنند. این داروها معمولا از طریق دهان استفاده میشوند.
پژوهشگران چه موضوعی را بررسی کردند؟
پژوهشگران مطالعه کردند که تغذیه رودهای به حفظ بهبودی در افراد مبتلا به بیماری کرون کمک میکند یا خیر. پژوهشگران همچنین بررسی کردند که یک نوع از تغذیه رودهای برای حفظ بهبودی در افراد مبتلا به بیماری کرون، بهتر از سایر روشهای تغذیهای (مانند المنتال در برابر غیر‐المنتال) است یا خیر.
پژوهشگران چه چیزی را به دست آوردند؟
چهار مطالعه شامل 262 شرکتکننده بزرگسال مبتلا به بیماری کرون بهبود یافته وارد مرور شدند. یک مطالعه (33 شرکتکننده) یک رژیم المنتال را با یک رژیم غیر‐المنتال (پلیمتریک) مقایسه کرده بود. یک مطالعه (51 شرکتکننده) یک رژیم المنتال را با یک رژیم عادی (بدون مکملها) مقایسه کرده بود. یک مطالعه (95 شرکتکننده) یک رژیم المنتال را با مرکاپتوپورین‐6 یا گروه کنترل عدم درمان مقایسه کرده بود. یک مطالعه (83 شرکتکننده) یک رژیم غیر‐المنتال پلیمتریک را با مسالامین مقایسه کرده بود. پژوهشگران تا 27 جولای 2018 منابع علمی پزشکی را به طور گسترده جستوجو کردند.
مطالعهای که رژیم المنتال را با رژیم پلیمتریک مقایسه کرده بود، نشان دهنده عدم تفاوت در نرخهای بهبودی در 12 ماه بود. شش شرکتکننده در گروه رژیم المنتال، به دلیل مزه و بو، نتوانستند فرمول تغذیهای رودهای را تحمل کنند و از ادامه مطالعه انصراف دادند. شرکتکنندگانی که نیمی از کل کالری مورد نیاز روزانه به عنوان رژیم المنتال و نیمه باقیمانده را از طریق رژیم عادی دریافت کرده بودند، در مقایسه با شرکتکنندگانی که رژیم آزاد دریافت کرده بودند، شانس کمتری برای بروز عود در 12 ماه داشتند. هیچ گونه عارضه جانبی در این مطالعه گزارش نشده بود. مطالعهای که رژیم المنتال را با 6‐مرکاپتوپورین مقایسه کرده بود، هیچ تفاوتی در نرخهای عود در 12 ماه نشان نداد. هیچ تفاوتی در نرخهای عوارض جانبی وجود نداشت. تنها عارضه جانبی گزارش شده در گروه رژیم المنتال، جراحی به دلیل تشدید بیماری کرون بود. عوارض جانبی در گروه 6‐مرکاپتوپورین عبارت بودند از آسیب کبدی در دو شرکتکننده، ریزش مو در یک شرکتکننده و جراحی برای درمان آبسه در یک شرکتکننده. مطالعهای که به مقایسه رژیم پلیمتریک با مسالامین پرداخته بود، هیچ تفاوتی از نظر نرخهای بروز عود در شش ماه نشان نداد. دو شرکتکننده از گروه رژیم پلیمتریک دچار تهوع و چهار شرکتکننده دچار اسهال شدند. بروز عوارض جانبی در شرکتکنندگان گروه رژیم مسالامین نامشخص است. هیچ گونه عوارض جانبی در هیچ یک از مطالعات گزارش نشده بود.
نتایج برای پیامدهای ارزیابی شده در این مرور نامطمئن بوده و هیچ گونه نتیجهگیری قطعی از نظر اثربخشی و ایمنی تغذیه رودهای برای حفظ بهبودی در CD نمیتوان به عمل آورد. برای تعیین اثربخشی و ایمنی استفاده از تغذیه رودهای به عنوان درمان نگهدارنده (maintenance therapy) در CD به پژوهش بیشتری نیاز است. اخیرا، چهار مطالعه (با تخمین ثبتنام 280 شرکتکننده) در حال اجرا هستند. این مرور پس از دسترسی به نتایج این مطالعات بهروز خواهد شد.