به نظر میرسد که فلوواستاتین (Fluvastatin) استاتینی با حداقل قدرت موجود در بازار است، بااینحال، اندازه اثر مرتبط با دوز فلوواستاتین بر چربیهای خون مشخص نیست.
هدف اصلی
اندازهگیری اثرات دوزهای مختلف فلوواستاتین بر کلسترول کلی خون، لیپوپروتئین با چگالی کم (low‐density lipoprotein) (کلسترول LDL)، لیپوپروتئین با چگالی بالا (کلسترول LDL) و تریگلیسیرید (triglycerides) در شرکتکنندگان با و بدون شواهد مربوط به بیماری قلبیعروقی.
اهداف ثانویه
- اندازهگیری تغییرات اثر دوزهای مختلف فلوواستاتین.
- اندازهگیری میزان خروج از مطالعه به دلیل اثرات جانبی (WDAEs) در کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده با دارونما.
متخصص اطلاعات گروه پرفشاری خون در کاکرین تا فوریه 2017 پایگاههای اطلاعاتی زیر را برای یافتن کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده جستوجو کرد: پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trials) (شماره 1، 2017)؛ MEDLINE (از 1946 تا هفته دوم فوریه 2017)؛ MEDLINE In‐Process؛ MEDLINE Epub Ahead of Print؛ Embase (از 1974 تا هفته دوم فوریه 2017)؛ پلتفرم بینالمللی ثبت کارآزماییهای بالینی سازمان جهانی بهداشت (the World Health Organization International Clinical Trials Registry Platform)؛ CDSR؛ DARE؛ Epistemonikos و ClinicalTrials.gov. ما همچنین برای یافتن کارهای منتشر شده و منتشر نشده با نویسندگان مقالات مرتبط تماس گرفتیم. هیچ محدودیت زبانی اعمال نشد.
کارآزماییهای کنترلشده با دارونما و کنترل نشده قبل و بعد که به بررسی یک دوز-پاسخ از دوزهای مختلف ثابت فلوواستاتین بر چربیهای خون به مدت بیش از 3 تا 12 هفته در شرکتکنندگان در هر سن با و بدون شواهد مربوط به بیماری قلبیعروقی پرداختند.
دو نویسنده مرور بهطور مستقل از هم معیارهای مناسب را برای انتخاب مطالعات مورد بررسی قرار دادند و دادهها را استخراج کردند. ما دادههای به دست آمده از کارآزماییهای کنترل شده با دارونما و کنترل نشده قبل و بعد را به ترتیب به صورت دادههای پیوسته و واریانس معکوس کلی وارد نرمافزار Review Manager 5 کردیم. اطلاعات WDAEها از کارآزماییهای کنترل شده با دارونما گردآوری شد. ما تمام کارآزماییها را با استفاده از ابزار «خطر سوگیری» (Risk of bias) تحت گروهبندیهای تولید دنبالهای، پنهانسازی تخصیص، کورسازی، دادههای ناقص پیامد، گزارشدهی انتخابی و سایر سوگیریهای بالقوه مورد ارزیابی قرار دادیم.
145 کارآزمایی (36 کارآزمایی کنترل شده با دارونما و 109 کارآزمایی قبل و بعد) اثربخشی مرتبط با دوز فلوواستاتین را در 18846 شرکتکننده مورد بررسی قرار دادند. شرکتکنندگان در هر سن با و بدون مدرکی از بیماری قلبیعروقی بودند و اثرات فلوواستاتین در یک دوره درمان بیش از 3 تا 12 هفته مورد مطالعه قرار گرفت. دادههای لگاریتم دوز-پاسخ در دوزهای بیش از 2.5 تا 80 میلیگرم، اثرات طولی مرتبط با دوز قوی بر کلسترول کلی خون و کلسترول LDL و اثرات طولی مرتبط با دوز ضعیفی بر تریگلیسیرید خون نشان داد. اثر مرتبط با دوز از فلوواستاتین بر کلسترول HDL خون وجود نداشت. مصرف 10 میلیگرم تا 80 میلیگرم در روز فلوواستاتین، کلسترول LDL را 15% تا 33%، کلسترول کلی را 11% تا 25% و تریگلیسیرید را 3% تا 17.5% کاهش داد.
برای هر افزایش دو برابری دوز، 6.0% (95% فاصله اطمینان (CI): 5.4 تا 6.6) کاهش در کلسترول LDL خون، 4.2% (95% فاصله اطمینان (CI): 3.7 تا 4.8) کاهش در کلسترول کلی خون و 4.2% (95% فاصله اطمینان (CI): 2.0 تا 6.3) کاهش در تریگلیسیرید خون وجود داشت. کیفیت شواهد مربوط به این اثرات بالا قضاوت شد. هنگام مقایسه با آتورواستاتین (Atorvastatin) و روزوواستاتین (Rosuvastatin)، فلوواستاتین در حدود 12 برابر کمتر از آتورواستاتین و 46 برابر کمتر از روزوواستاتین در کاهش کلسترول LDL قوی بود. شواهد با کیفیت بسیار پایین تفاوتی را در WDAEها بین فلوواستاتین و دارونما در 16 مورد از 36 کارآزمایی کوتاهمدت نشان نداد (خطر نسبی: 1.52 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.94 تا 2.45).
فلوواستاتین، کلسترول کلی خون، کلسترول LDL و تریگلیسیرید را به شکل خطی مرتبط با دوز کاهش میدهد. با توجه به اثر آن بر کلسترول LDL، فلوواستاتین 12 برابر کمتر از آتورواستاتین و 46 برابر کمتر از روزوواستاتین قوی است. به دلیل مدت زمان کوتاه کارآزماییها و فقدان گزارشدهی اثرات جانبی در 56% از کارآزماییهای کنترلشده با دارونما، این مرور برآورد خوبی از بروز آسیبهای ناشی از فلوواستاتین ارائه نمیدهد.