تقریبا 0.6% تا 4% کلهسیستکتومیها (برداشتن کیسه صفرا Cholecystectomy) به علت پولیپهای کیسه صفرا انجام میشود. تصمیمگیری برای انجام کلهسیستکتومی براساس وجود پولیپهای کیسه صفرا در سونوگرافی ترانسابدومینال (TAUS ؛Transabdominal Ultrasound) یا سونوگرافی آندوسکوپیک (EUS ؛Endoscopic Ultrasound) یا هر دو صورت میگیرد. در صورت رشد بیش از 1 سانتیمتر پولیپها، جراحی انجام میگیرد. اما، پولیپهای غیرنئوپلاستیک (Non‐Neoplastic Polyps) (شبهپولیپها) حتی اگر بزرگتر از 1 سانتیمتر باشند، نیازی به عمل جراحی ندارند. پولیپهای واقعی نئوپلاستیک، یا خوشخیم (آدنوم) یا (پیش) بدخیم (پولیپهای دیسپلاستیک / کارسینوم (Dysplastic Polyps/Carcinomas)) هستند. پولیپهای واقعی نیاز به جراحی دارند، به ویژه پولیپهایی که پیشبدخیم یا بدخیم باشند. هیچ مرور و متاآنالیز سیستماتیکی در مورد دقت TAUS و EUS در تشخیص پولیپهای کیسه صفرا، پولیپهای واقعی کیسه صفرا و پولیپهای (پیش) بدخیم وجود ندارد.
خلاصه کردن و مقایسه دقت سونوگرافی ترانسابدومینال (TAUS) و سونوگرافی آندوسکوپیک (EUS) برای تشخیص پولیپهای کیسه صفرا، تمایز بین پولیپهای واقعی و شبهپولیپهای کیسه صفرا و تمایز بین پولیپها / کارسینومهای دیسپلاستیک و پولیپهای آدنوم / شبهپولیپهای کیسه صفرا در بزرگسالان.
ما کتابخانه کاکرین (the Cochrane Library)؛ MEDLINE؛ Embase؛ Science Citation Index Expanded و ثبت کارآزمایی را جستوجو کردیم (تاریخ آخرین جستوجو 09 جولای 2018). ما هیچ محدودیتی از نظر زبان، وضعیت انتشار یا ماهیت آیندهنگر و گذشتهنگر مطالعات اعمال نکردیم.
مطالعات، دادههای دقت تشخیصی (مثبت واقعی، مثبت کاذب، منفی کاذب و منفی واقعی) به دست آمده را از تست شاخص (TAUS یا EUS یا هر دو) برای تشخیص پولیپهای کیسه صفرا، تمایز بین پولیپهای واقعی و شبهپولیپها، یا تمایز بین پولیپهای دیسپلاستیک / کارسینوم و پولیپهای آدنوم / شبه پولیپها را گزارش کردند. به جز مطالعات مربوط به تشخیص پولیپ کیسه صفرا، ما فقط هیستوپاتولوژی (histopathology) پس از کولسیستکتومی را به عنوان منبع استاندارد پذیرفتیم. برای مطالعات اخیر، ما همچنین تصویربرداری مکرر را تا شش ماه توسط TAUS یا EUS به عنوان منبع استاندارد پذیرفتیم.
2 نویسنده به صورت جداگانه خلاصه مقالات را غربالگری کرده، مطالعات را برای ورود انتخاب، و دادههای به دست آمده را از هر مطالعه گردآوری کردند. کیفیت مطالعات با استفاده از ابزار QUADAS-2 ارزیابی شد. برای به دست آوردن خلاصه برآوردهای حساسیت و ویژگی، مقایسه عملکرد تشخیصی تستهای شاخص و ارزیابی ناهمگونی از مدل اثرات تصادفی دومتغیره استفاده شد.
در مجموع 16 مطالعه انتخاب شدند. تمام مطالعات TAUS و EUS را به عنوان تستهای جداگانه و نه به عنوان ترکیبی از تستها گزارش کردند. تمام مطالعات در معرض خطر بالا یا نامشخص سوگیری (bias) قرار داشتند، 10 مطالعه درباره انتخاب شرکتکنندگان (به دلیل حذف نامناسب شرکتکننده) یا منابع استاندارد (به دلیل عدم پیگیری پولیپهای بدون عمل جراحی) نگرانیهای کاربردی داشتند و سه مطالعه درباره انتخاب شرکتکنندگان (به دلیل شیوع بالای پولیپهای کیسه صفرا) یا تستهای شاخص (به دلیل فقدان جزئیات مربوط به تجهیزات سونوگرافی و عملکرد آنها) نگرانیهای کاربردی نامشخصی داشتند. یک متاآنالیز (Meta‐analysis) بهطور مستقیم به دنبال مقایسه نتایج TAUS و EUS در همان جمعیت بود که انجام نشد، زیرا فقط مطالعات محدودی هر دو تست را در همان شرکتکنندگان اجرا کردند. بنابراین، نتایج زیر فقط از مقایسههای غیرمستقیم تستها به دست آمد. ناهمگونی قابلتوجهی در تمام مقایسهها (شرایط هدف) درباره TAUS و در میان مطالعات درباره EUS برای تمایز پولیپهای واقعی و شبهپولیپها وجود دارد.
تشخیص پولیپهای کیسه صفرا: 6 مطالعه (16260 شرکتکننده) از TAUS استفاده کردند. ما هیچ مطالعهای را در مورد EUS نیافتیم. خلاصه حساسیت و ویژگی با TAUS برای تشخیص پولیپهای کیسه صفرا به ترتیب، 0.84 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.59 تا 0.95) و 0.96 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.92 تا 0.98) بود. در یک مطالعه کوهورت با تعداد 1000 نفر، شیوع 6.4% پولیپهای کیسه صفرا در بین شرکتکنندگان باعث شد که 37 مورد بیش از حد تشخیص داده شود و هفت مورد از پولیپهای کیسه صفرا از دست بروند.
تمایز بین پولیپ واقعی و شبهپولیپ کیسه صفرا: 6 مطالعه (1078 شرکتکننده) از TAUS استفاده کردند؛ خلاصه حساسیت 0.68 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.44 تا 0.85) و خلاصه ویژگی 0.79 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.57 تا 0.91) بود. سه مطالعه (209 شرکتکننده) از EUS استفاده کردند؛ خلاصه حساسیت 0.85 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.46 تا 0.97) و خلاصه ویژگی 0.90 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.78 تا 0.96) بود. در یک مطالعه کوهورت با 1000 شرکتکننده مبتلا به پولیپ کیسه صفرا، با 10% پولیپ واقعی تشخیص داده شده با استفاده از TAUS، موجب شد 189 مورد بیش از حد تشخیص داده شده و 32 مورد پولیپ واقعی از دست برود، و با استفاده از EUS، 90 مورد بیش از حد تشخیص داده شد و 15 پولیپ واقعی از دست رفت. شواهدی در مورد تفاوت بین دقت تشخیصی TAUS و EUS وجود نداشت (حساسیت نسبی: 1.06؛ 0.70 = P؛ ویژگی نسبی: 1.15؛ 0.12 = P).
تمایز بین پولیپهای دیسپلاستیک / کارسینوم و پولیپهای آدنوم / شبهپولیپهای کیسه صفرا: 4 مطالعه (1009 شرکتکننده) از TAUS استفاده کردند؛ خلاصه حساسیت: 0.79 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.62 تا 0.90) و خلاصه ویژگی 0.89 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.68 تا 0.97) بود. 3 مطالعه (351 شرکتکننده) از EUS استفاده کردند؛ خلاصه حساسیت 0.86 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.76 تا 0.92) و خلاصه ویژگی 0.92 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.85 تا 0.95) بود. در یک مطالعه کوهورت با 1000 شرکتکننده مبتلا به پولیپهای کیسه صفرا، با تشخیص 5% پولیپ دیسپلاستیک / کارسینوم با استفاده از TAUS، موجب شد 105 مورد بیش از حد تشخیص داده شده و 11 مورد پولیپ دیسپلاستیک / کارسینوم از دست برود و با استفاده از EUS، 76 مورد بیش از حد تشخیص داده شد و 7 مورد پولیپ دیسپلاستیک / کارسینوم از دست رفت. شواهدی مبنی بر تفاوت بین دقت تشخیصی TAUS و EUS وجود نداشت (تست گزارش احتمالی P: 0.74).
اگر چه به نظر میرسد که TAUS در تمایز بین پولیپهای کیسه صفرا و عدم پولیپ بسیار خوب است، در تعیین اینکه آیا این پولیپ، یک پولیپ واقعی یا شبه 95% فاصله اطمینان (CI) پولیپ و پولیپ دیسپلاستیک / کارسینوم یا پولیپ آدنوم / شبه پولیپ است، دقت کمتری دارد. در عمل، این امر منجر به جراحیهای غیرضروری برای شبهپولیپها و موارد از دست رفته پولیپهای واقعی، پولیپهای دیسپلاستیک، و کارسینوم خواهد شد. شواهد کافی وجود ندارد که نشان دهد EUS در مقایسه با TAUS در تمایز بین پولیپهای واقعی و شبهپولیپها و بین پولیپهای دیسپلاستیک / کارسینوم و پولیپهای آدنوم / شبهپولیپها بهتر است. این نتیجهگیریها بر اساس مطالعات ناهمگون با معیارهای نامشخص برای تشخیص شرایط هدف و مطالعات در معرض خطر بالا یا نامشخص سوگیری است. بنابراین، نتایج باید با احتیاط تفسیر شوند. مطالعات بیشتر با کیفیت روششناسی بالا، با معیارهای مشخص برای تشخیص پولیپهای کیسه صفرا، پولیپهای واقعی، و پولیپها دیسپلاستیک / کارسینوم برای تعیین دقیق دقت تشخیص EUS و TAUS مورد نیاز هستند.