فولوسترانت (fulvestrant) یک تنظیمکننده پائین گیرنده انتخابی استروژن (SERD) است که با مسدود کردن تکثیر سلولهای سرطان پستان، درمان موثر اندوکرین برای زنان مبتلا به سرطان پستان پیشرفته پستان حساس به هورمون است. هدف از چنین درمان سیستماتیکی در این زمینه کاهش علائم، بهبود کیفیت زندگی و افزایش زمان بقای بیمار است.
ارزیابی اثربخشی و ایمنی fulvestrant برای سرطان پستان پیشرفته موضعی یا متاستاتیک حساس به هورمون در زنان یائسه، در مقایسه با دیگر عوامل استاندارد اندوکرین.
ما پایگاه ثبت تخصصی سرطان پستان در کاکرین؛ پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trails)؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ پلتفرم بینالمللی ثبت کارآزماییهای بالینی سازمان جهانی بهداشت (WHO ICTRP) و ClinicalTrials.gov را در 7 جولای 2015 جستوجوکردیم. ما همچنین خلاصهمقالات کنفرانسهای مهم ((ASCO) American Society of Clinical Oncology و San Antonio Breast Cancer Symposium) و گایدلاینهای بالینی را از گروههای ماژور انکولوژی (ASCO؛ (ESMO) European Society for Medical Oncology ؛ National Comprehensive Cancer Network و Cancer Care Ontario) جستوجو کردیم. ما فهرست منابع را در مطالعات مرتبط جستوجوی دستی انجام دادیم.
ما برای تجزیهوتحلیل کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده را وارد کردیم که زنان یائسه مبتلا به سرطان پستان پیشرفته حساس به هورمون (طبقهبندی TNM: مراحل IIIA؛ IIIB و IIIC) یا سرطان متاستاتیک پستان (طبقهبندی TNM: مرحله IV) را با یک گروه مداخله تحت درمان با fulvestrant با یا بدون دیگر درمانهای ضدسرطان استاندارد مقایسه کرده بودند.
دو نویسنده مرور به طور مستقل دادهها را از کارآزماییهای شناسایی شده در این جستوجوها استخراج کردند، ارزیابی خطر سوگیری مطالعات وارد شده را انجام دادند و کیفیت کلی شواهد را با استفاده از رویکرد GRADE (نظام درجهبندی کیفیت شواهد و قدرت توصیهها) ارزیابی کردند. دادههای پیامدها از این کارآزماییها برای تجزیهوتحلیل ما استخراج شده و مرور ما شامل بقای بدون پیشرفت (PFS) یا زمان تا پیشرفت (TTP) یا زمان تا شکست درمان، بقاء کلی، میزان سود بالینی، سمیت و کیفیت زندگی بود. ما از مدل اثرات ثابت برای متا آنالیز استفاده کردیم.
ما 9 مطالعه را وارد کردیم که 4514 شرکتکننده را برای متاآنالیزو مرور تصادفیسازی کرده بودند. نتایج کلی برای پیامد اولیه PFS نشان داد که زنان دریافت کننده fulvestrant حداقل همچون گروه کنترل بودند (نسبت خطر (HR): 0.95؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.89 تا 1.02؛ P = 0.18؛ I2= %56؛ 4258 زن؛ 9 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بالا). در یک مطالعه با کیفیت بالا که fulvestrant را با درمانهای تائید شده کنونی و دوز استاندارد کنونی 500 میلیگرم در مقابل آناستروزول (anastrozole) مقایسه کرده بودند، زنان درمان شده با fulvestrant 500 میلیگرمی در مقایسه با آناستروزول، با یک HR برای TTP معادل 0.66 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.47 تا 0.93؛205 زن) و یک HR برای بقای کلی معادل 0.70 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.50 تا 0.98؛ 205 زن) روبهرو بودند. تفاوتی در PFS، زمانی که fulvestrant در ترکیب با دیگر درمان اندوکرین یا وضعیت خط اول یا دوم استفاده شدند، در مقایسه با گروه کنترل وجود نداشت: برای مونوتراپی؛ HR: 0.97 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.90 تا 1.04) در مقابل HR: 0.87 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.77 تا 0.99) برای درمان ترکیبی در مقایسه با گروه کنترل و HR: 0.93 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.84 تا 1.03) در وضعیت خط اول و HR: 0.96 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.88 تا 1.04) در وضعیت خط دوم.
در مجموع، تفاوتی بین fulvestrant و درمان کنترل در نرخ مزیت بالینی (خطر نسبی (RR): 1.03؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.97 تا 1.10؛ P = 0.29؛ I2 = %24؛ 4105 زن؛ 9 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بالا) یا بقای کلی (HR: 0.97؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.87 تا 1.09؛ P = 0.62؛ I2 = %66؛ 2480 زن؛ 5 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بالا) وجود نداشت. تفاوت قابلتوجهی در سمیت وازوموتور (RR: 1.02؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.89 تا 1.18؛ 3544 زن؛ 8 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بالا)، آرترالژی (RR: 0.96؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.86 تا 1.09؛ 3244 زن؛ 7 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بالا) و توکسیستیهای گاینکولوژی (RR: 1.22؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.94 تا 1.57؛ 2848 زن؛ 6 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بالا) وجود نداشت.
4 مطالعه کیفیت زندگی را گزارش کردند، هیچکدام از آنها تفاوتی را بین fulvestrant وبازوی کنترل گزارش نکردند، هرچند دادههای خاص ارایه نشده بودند.
برای زنان پس از یائسگی مبتلا به سرطان پستان پیشرفته حساس به هورمون، fulvestrant حداقل به اندازه درمانهای اندوکرین مقایسه شونده در مطالعات گنجانده شده، اثربخش و ایمن هستند. بااینحال، fulvestrant ممکن است به طور بالقوه موثرتر از درمانهای فعلی باشد که با دوز 500 میلیگرم داده میشوند، هر چند این دوز بالاتر فقط در یکی از 9 مطالعه در نظر گرفته شده استفاده شده است. ما هیچ مزیتی در درمان ترکیبی ندیدیم و fulvestrant به همان اندازه درمانهای کنترل در هر دو حالت خط اول و خط دوم موثر بود. بررسی ما نشان میدهد که fulvestrant درمان سیستماتیک ایمن و موثر است و میتواند به عنوان یک گزینه معتبر در توالی درمان برای زنان یائسه مبتلا به سرطان سینه پیشرفته پستان حساس به هورمون در نظر گرفته شود.