ارزیابیهای جامع سالمندی (CGA)، فرآیند تشخیصی و درمانی چندبعدی و چندرشتهای است که برای تعیین مشکلات پزشکی، روانی و عملکردی افراد مسن مبتلا به ضعف و سستی (frailty) انجام میگیرد تا بتوان یک برنامه هماهنگ و یکپارچه جهت درمان و پیگیری ایجاد کرد. این مرور بهروزرسانی نسخه قبلی این مطالعه مروری با همین عنوان است.
ما خواهان ارزیابی و خلاصه کردن منتقدانه شواهد موجود درباره اثربخشی و استفاده از منابع CGA برای بزرگسالان مسن بستری در بیمارستان و استفاده از این دادهها جهت تخمین هزینه-اثربخشی (cost-effectiveness) آن بودیم.
ما در CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ سه پایگاه اطلاعاتی دیگر و دو کارآزمایی ثبت شده در 5 اکتبر 2016 جستوجو کردیم؛ همچنین ما فهرست منابع را بررسی کرده و با نویسندگان مطالعه تماس گرفتیم.
ما کارآزماییهای تصادفیسازیشده را وارد کردیم که CGA بستری (ارائهشده در بخشهای سالمندان یا از طریق گروههای سیار) را در مقابل مراقبت معمول در یک بخش پزشکی عمومی یا در بخش افراد مسنی مقایسه کردیم که معمولا برای مراقبت حاد یا برای توانبخشی بستری بعد از پذیرش حاد بستری میشوند.
ما از شیوههای روششناختی استاندارد مورد انتظار کاکرین و گروه عملکرد مؤثر و سازماندهی مراقبت (EPOC) پیروی کردیم. ما از رویکرد GRADE (نظام درجهبندی کیفیت شواهد و قدرت شواهد) جهت ارزیابی قطعیت شواهد برای اغلب پیامدهای مهم استفاده کردیم. ما برای این بهروزرسانی، دادههای فردی بیمار (IPD) را از محققان درخواست کردیم و یک بررسی از محققان برای کسب جزئیات ارائه CGA انجام دادیم. ما خطرهای نسبی (RRs)، تفاوت میانگینها (MDs) یا تفاوت میانگینهای استاندارد (SMDs) را محاسبه کرده و دادهها را با بهرهگیری از متا آنالیز اثر ثابت ادغام کردیم. ما هزینه-اثربخشی را از طریق مقایسه CGA بستری در برابر بستری در بیمارستان بدون CGA از لحاظ هزینه به ازای هر سال زندگی تعدیل شده بر اساس کیفیت کسب شده (QALY)، هزینه به ازای هر سال زندگی (LY) کسب شده و هزینه به ازای هر سال زندگی در خانه (LYLAH) کسب شده برآورد کردیم.
ما 29 کارآزمایی را شامل 13766 شرکتکننده از نه کشور با درآمد غالبا بالا گردآوری کردیم. CGA این احتمال را که بیماران زنده خواهند ماند و در خانههای خود خواهند بود، در 3 تا 12 ماه پیگیری افزایش داد (خطر نسبی (RR): 1.06؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.01 تا 1.10؛ 16 کارآزمایی؛ 6799 شرکتکننده؛ شواهد با قطعیت بالا) که منجر به تفاوت اندک یا عدم تفاوت در مرگومیر طی 3 تا 12 ماه پیگیری (RR: 1.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.93 تا 1.07؛ 21 کارآزمایی؛ 10023 شرکتکننده؛ شواهد با قطعیت بالا)، کاهش احتمال بستری بیماران در خانههای سالمندان در 3 تا 12 ماه پیگیری (RR: 0.80؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.72 تا 0.89؛ 14 کارآزمایی؛ 6285 شرکتکننده؛ شواهد با قطعیت بالا) و اختلاف اندک یا عدم اختلاف در وابستگی (RR: 0.97؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.89 تا 1.04؛ 14 کارآزمایی؛ 6551 شرکتکننده؛ شواهد با قطعیت بالا) شده بود. ممکن است CGA تفاوت اندک یا عدم تفاوت در مورد عملکرد شناختی ایجاد کند (SMD از −0.22 تا 0.35 (5 کارآزمایی، 3534 شرکتکننده؛ شواهد با قطعیت پایین). مدت بستری از 1.63 روز تا 40.7 روز در گروه مداخله و از 1.8 روز تا 42.8 روز در گروه مقایسه متفاوت بود. هزینه مراقبتهای درمانی به ازای هر شرکتکننده در گروه CGA به طور متوسط 234 GBP؛(95% فاصله اطمینان (CI): 144- GBP تا 605 GBP) بالاتر از گروه مراقبت معمول بود (17 کارآزمایی؛ 5303 شرکتکننده؛ شواهد با قطعیت پایین). ممکن است CGA منتهی به افزایش کمی در QALY معادل 0.012 (95% فاصله اطمینان (CI): −0.024 تا 0.048) در GBP 19802 به ازای QALY کسب شده (3 کارآزمایی؛ شواهد با قطعیت پایین)، افزایش اندکی در LYهای 0.037 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.001 تا 0.073)، در GBP 6305 به ازای LY کسب شده (4 کارآزمایی؛ شواهد با قطعیت پایین) و افزایش اندکی در LYLAH معادل 0.019؛ (95% فاصله اطمینان (CI): −0.019 تا 0.155) در GBP 12568 به ازای LYLAH کسب شده (2 کارآزمایی؛ شواهد با قطعیت پایین) شود. این احتمال که CGA هزینه-اثربخش خواهد بود، در نسبت ceiling 20000 GBP برای QALY؛ LY و LYLAH، به ترتیب 0.50، 0.89 و 0.47 خواهد بود (17 کارآزمایی؛ 5303 شرکتکننده؛ شواهد با قطعیت پایین).
در صورت دریافت CGA در هنگام بستری در بیمارستان، احتمال زنده ماندن و در خانه خود بودن بیماران مسن در دوره پیگیری بیشتر است. ما مطمئن نیستیم که آیا دادهها، نشاندهنده تفاوتی در تاثیر میان بخشها و گروهها هستند یا خیر؛ زیرا این تجزیهوتحلیل دارای قدرت کافی نیست. CGA میتواند منجر به افزایش اندکی در هزینهها شود و شواهد برای هزینه-اثربخشی به علت عدم دقت و ناهمگونی در میان مطالعات، دارای قطعیت پایین است. نیاز به تحقیقات بیشتری وجود دارد که برآوردهای هزینههایی را که در بین بخشهای مختلف مراقبت، setting-specific باشند، گزارش کنند.