هدف این مطالعه مروری چیست؟
هدف این مرور پاسخ به این سوال بود که مداخله اولیه شدید رفتاری (EIBI) میتواند مهارتها و رفتارهای عملکردی را بهبود بخشیده، شدت اوتیسم را کاهش داده و هوش و مهارتهای ارتباطی کودکان جوان (کمتر از شش سال) مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم را که ASD نامیده میشود، ارتقا دهد یا خیر؟ محققان کاکرین برای پاسخ به این سوال تمام مطالعات مرتبط را گردآوری و تجزیهوتحلیل کردند و پنج مطالعه مرتبط را پیدا کردند.
پیامهای کلیدی
شواهد به نفع استفاده از EIBI برای برخی از کودکان مبتلا به ASD بود. با وجود این، نتایج باید با احتیاط تفسیر شود، با توجه به اینکه کیفیت شواهد ضعیف است؛ فقط تعداد کمی از کودکان مورد مطالعه قرار گرفتند، و فقط یک مطالعه مناسب طراحی شده بود که در آن کودکان بهطور تصادفی به گروههای درمانی اختصاص داده شده بودند.
در این مرور چه موضوعی بررسی شد؟
ما EIBI، که معمولا برای درمان کودکان جوان مبتلا به ASD استفاده میشد، را آزمایش کردیم. تاثیرات EIBI بر رفتار سازشی (رفتارهایی که استقلال و توانایی سازگاری به محیط را افزایش میدهند)؛ شدت نشانههای اوتیسم؛ هوش؛ مهارتهای اجتماعی و مهارتهای زبانی و ارتباطی را جستوجو کردیم.
نتایج اصلی این مرور چه هستند؟
پنج مطالعه مرتبط را بازیابی کردیم، که بین 24 و 36 ماه طول کشیدند. از پنج مطالعه، سه تا در ایالات متحده امریکا و دو تا در انگلستان انجام شده بودند. فقط یک مطالعه بهصورت تصادفی کودکان را به گروه درمان یا مقایسه اختصاص داده بود، که به عنوان «استاندارد طلایی» (gold standard) برای پژوهش در نظر گرفته شد. چهار مطالعه دیگر از ترجیح والدین برای اختصاص کودکان به گروهها استفاده کرده بودند. در مجموع 219 کودک در پنج مطالعه قرار گرفتند؛ 116 کودک در گروههای EIBI و 103 کودک در گروههای خدمات آموزشی ویژه، عمومی (generic) قرار گرفتند. وقتی که درمان آغاز شد، تمام کودکان کمتر از شش سال سن داشتند؛ سن آنها بین 30.2 و 42.5 ماه بود. این مطالعات EIBI را با خدمات آموزشی ویژه، عمومی برای کودکان مبتلا به ASD در مدارس مقایسه کردند.
نویسندگان مرور نتایج تمام پنج مطالعه را آزمایش و مقایسه کردند. آنها شواهد ضعیفی یافتند که نشان میداد کودکانی که درمان EIBI دریافت میکنند، بعد از تقریبا دو سال از درمان در مقیاسهای رفتار سازشی، تستهای هوش، زبان بیان (صحبت کردن زبان) و زبان پذیرنده (receptive) (توانایی درک آنچه گفته میشود)، بهتر از کودکان در گروههای مقایسه عمل میکنند. تفاوتی در شدت نشانههای اوتیسم یا رفتار مشکل کودک دیده نشد. هیچ مطالعهای حوادث جانبی (از بین رفتن(deterioration) رفتار سازشی یا شدت نشانههای اوتیسم) ناشی از درمان را گزارش نکرد.
این مرور تا چه زمانی بهروز است؟
نویسندگان مرور مطالعاتی را جستوجو کردند که تا آگوست 2017 منتشر شده بودند.