موضوع چیست؟
غلظت پائین سدیم خون میتواند به علت بسیاری از بیماریها ایجاد شود و به بقای کوتاهتر و طولانیتر شدن اقامت در بیمارستان بستگی دارد. بسیاری از درمانها مانند محدودیت مایع یا قرصهای مخصوص آب به نام آنتاگونیست گیرنده وازوپرسین (vasopressin receptor antagonists) میتوانند برای افزایش غلظت سدیم خون استفاده شوند، تا در درازمدت به آهستگی افزایش یافته و از صدمه مغزی جلوگیری کنند. این که این درمانها نیز پیامدهای بیماران (چگونگی احساس بیمار، عملکرد و بقا) را بهبود میبخشند یا خیر، کمتر روشن است.
ما چه کاری را انجام دادیم؟
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) و شبه‐RCTهایی را وارد کردیم که به مقایسه تاثیرات هر نوعی از مداخله با دارونما (placebo)، عدم درمان، مراقبت معمول یا هر نوعی از دیگر مداخلات در بیماران مبتلا به هیپوناترمی هیپوتونیک غیر‐هیپوولمیک مزمن پرداخته بودند.
ما چه چیزی پیدا کردیم؟
جستوجوی سیستماتیک ما (تا دسامبر 2017) 35 مطالعه را شناسایی کرده که 3429 بیمار را به کار گرفته بودند. آنتاگونیست گیرنده وازوپرسین تاثیرات نامشخصی بر خطر مرگومیر و کیفیت زندگی دارند و مطالعات بیشتری برای پاسخ به این سوالات لازم است. آنها احتمالا میزان غلظت سدیم را بهبود میبخشد اما گاهی اوقات خیلی سریع اتفاق میافتد. علاوه بر این، افرادی که از این آنتاگونیست استفاده میکنند ممکن است دچار افزایش تشنگی و تولید ادرار شوند. برای هر یک از دیگر درمانهای موجود، اطلاعات بسیار کمی وجود دارد.
نتیجهگیریها
در افرادی که دارای غلظت کم سدیم هستند، این آنتاگونیست غلظت سدیم را تا حد متوسطی افزایش میدهد. تاثیرات آنها بر مرگومیر و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت مشخص نیست و نمیتوان مزایا یا آسیب قابل ملاحظه آنها را منتفی دانست، به نظر میرسد تاثیر مهمی در عملکرد شناختی داشته باشند، اما ممکن است اقامت را در بیمارستان کمی کوتاهتر کنند، اگر چه دادههای موجود محدود است. شواهد برای درمانهای دیگر تا حد زیادی وجود ندارد.