انسداد بدخیم رودهای (MBO ؛Malignant Bowel Obstruction) ممکن است در افراد مبتلا به سرطان پیشرفته تخمدان یا دستگاه گوارش توسعه یابد. اگر تغذیه از طریق دهان یا انترال (بهطور مستقیم از طریق لوله به داخل روده) وجود داشته باشد، آنها قادر به تحمل محدودیت هستند. تغذیه وریدی (PN ؛Parenteral Nutrition) شامل تامین مواد مغذی، ریزمغذیها، الکترولیتها و مایعات تزریق شده به شکل محلول داخل وریدی و ارائه روشی برای تغذیه این افراد است. استدلالهای بالینی و اخلاقی به نفع و علیه تجویز PN برای افراد دریافت کننده مراقبت تسکین دهنده (Palliative Care) وجود دارد.
ارزیابی اثربخشی تغذیه وریدی در خانه (HPN) در بهبود بقا و کیفیت زندگی افراد مبتلا به MBO غیرقابل جراحی.
ما پایگاههای اطلاعاتی الکترونیکی زیر را تا ژانویه 2018 جستوجو کردیم: پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trials؛ شماره 1، 2018)؛ MEDLINE (Ovid)؛ Embase (Ovid)؛ BNI؛ (CINAHL) Cumulative Index to Nursing and Allied Health Litreture؛ Web of Science و ارزیابی اقتصادی NHS و ارزیابی تکنولوژی سلامت؛ ClinicalTrials.gov (http://clinicaltrials.gov/) و در پرتال جستوجوی پلتفرم بینالمللی ثبت کارآزماییهای بالینی سازمان جهانی بهداشت (ICTRP ؛World Health Organization (WHO) International Clinical Trials Registry Platform) (http://apps.who.int/trialsearch/). علاوهبراین، ما مطالعات انتخاب شده را به صورت دستی جستوجو کردیم و از ویژگی «مقالات مشابه» در PubMed برای مقالات انتخاب شده استفاده کردیم.
ما هر مطالعهای را که به بررسی HPN در افراد بالای 16 سال مبتلا به MBO غیرقابل جراحی پرداخته و بیش از 5 شرکتکننده داشتند، انتخاب کردیم.
ما دادهها را استخراج و خطر سوگیری (bias) را برای هر مطالعه ارزیابی کردیم. ما دادهها را وارد Review Manager 5 کردیم و از GRADEpro برای ارزیابی کیفیت شواهد استفاده کردیم.
ما 13 مطالعه را با مجموع 721 شرکتکننده در این مرور گنجاندیم. این مطالعات مشاهدهای بودند، 12 مطالعه فقط یک بازوی مرتبط درمانی داشت و بازوی کنترل نداشت و برای یک مطالعه با یک بازوی کنترل، جزئیات بسیار کمی ارائه شد. خطر سوگیری بالا و قطعیت شواهد برای تمام پیامدها بسیار پایین طبقهبندی شد. به دلیل ناهمگونی دادهها، متاآنالیز انجام نشد و بنابراین دادهها به صورت یک خلاصه روایی ترکیب شدند.
شواهد مربوط به منفعت حاصل از PN برای بقا و کیفیت زندگی بسیار پایین بود. تمام مطالعات بقای کل را اندازه گرفتند و در پایان مطالعه 636 شرکتکننده (88%) فوت کردند. با این حال تعاریف متنوعی از بقای کلی وجود داشت که نشان میدهد فاصله میانه بقا بین 15 تا 155 روز بود (بین 3 تا 1278 روز). 3 مطالعه از معیارهای معتبر کیفیت زندگی استفاده کردند. نتایج به دست آمده از ارزیابی کیفیت زندگی متضاد بودند؛ 1 مطالعه بهبود را تا سه ماه و 2 مطالعه تقریبا تعداد مشابهی را از بهتر و بدتر شدن شرکتکنندگان گزارش کردند.
مقیاسهای مختلفی برای کیفیت زندگی در هر مطالعه مورد استفاده قرار گرفت و کیفیت زندگی در نقاط زمانی مختلف اندازهگیری شد. با توجه به قطعیت بسیار پایین این شواهد، ما در مورد عوارض جانبی مرتبط با استفاده از PN بسیار نامطمئن هستیم. عوارض جانبی در 9 مطالعه اندازهگیری و دادههای مربوط به شرکتکنندگان فردی از 8 مطالعه استخراج شد. این آنالیز نشان داد که عفونت کاتتر ورید مرکزی در 32 بیماز از 260 (12%) بیمار پیشرفت کرد یا به دلیل عوارض مرتبط با PN در بیمارستان بستری شدند.
ما در مورد اینکه آیا HPN باعث بهبود بقا یا کیفیت زندگی افراد مبتلا به MBO میشود، بسیار نامطمئن هستیم زیرا قطعیت شواهد برای هر دو پیامد بسیار پایین بود. از آنجایی که مبنای شواهد محدود بوده و در معرض خطر بالای سوگیری قرار دارند، مطالعات آیندهنگر بیشتری با کیفیت بالاتر مورد نیاز هستند.