پیشینه
سرطان تخمدان علت اصلی مرگومیر ناشی از سرطان زنان است. درمان استاندارد شامل جراحی و شیمیدرمانی است. پاسخ به شیمیدرمانی معمولا خوب است؛ با این حال، اکثر زنان دچار عود بیماری میشوند، که هیچ درمان دارویی برای آن وجود ندارد. حضور سلولهای ایمنی خاص در تومورها با بقای طولانی همراه است. این نشان میدهد که تحریک پاسخهای ایمنی ضد‐تومور (یعنی ایمونوتراپی (immunotherapy)) ممکن است یک رویکرد مفید برای بهبود پیامدها میان زنان مبتلا به سرطان تخمدان باشد.
سوال مطالعه مروری
این مرور امکانپذیری ایمونوتراپی فعال را با آنتیژن خاص ارزیابی کرد. هدف ایمونوتراپی فعال با آنتیژن خاص ایجاد پاسخهای ایمنی ضد‐تومور از طریق تجویز آنتیژن تومور است ‐ مولکولی که توسط سلولهای تومور تولید و به سختی توسط سلولهای سالم تولید میشود. نویسندگان مرور اطلاعات مربوط به پیامدهای بالینی، پاسخهای ایمونولوژیک و عوارض جانبی را گردآوری کردند.
یافتههای اصلی
67 مطالعه را شناسایی کردیم که شامل 3632 زن مبتلا به سرطان تخمدان بود و بین سالهای 1966 تا 2017 منتشر شدند. استراتژیای که اغلب توصیف شد تجویز آنتیبادیهای هدفمند آنتیژن CA‐125 تومور بودند (2347 شرکتکننده در 17 مطالعه). اکثر این مطالعات در ابتدا پاسخهای ایمنولوژیک و ایمنی را ارزیابی کردند. نشانههای شبه‐آنفولانزا و اختلالات دستگاه گوارش در 7% تا 30% از شرکتکنندگان رخ داد. محققان اغلب آنتیبادیها و سلولهای ایمنی تشخیص دهنده آنتیژن CA‐125 تومور را شناسایی کردند، هر چند نرخ پاسخ بین مطالعات متفاوت بود. علیرغم این پاسخهای ایمونولوژیک امیدوار کننده، چهار مطالعه بزرگ، مزیت بقای بیشتری را برای شرکتکنندگان تحت درمان با آنتیبادی CA‐125 مستقیم نسبت به شرکتکنندگان دریافت کننده دارونما (placebo) گزارش نکردند.
برای استراتژیهایی که به تجویز آنتیبادی وابسته نیستند، هنوز نمیتوان نتیجهگیریهای مشابهی گرفت. در مجموع، نویسندگان مطالعه گزارش دادند که درمان به خوبی تحمل شده و عوارض جانبی التهابی در محل تزریق اغلب مشاهده شد. محققان پاسخهای سیستم ایمنی را برای بسیاری از استراتژیهای مورد مطالعه مشاهده کردند، اما مزایای بالینی این استراتژیها باید در کارآزماییهای بزرگ مورد بررسی قرار گیرد.
قطعیت شواهد و نتیجهگیریها
از آنجایی که در حال حاضر شواهدی با قطعیت بالا برای مزیت بالینی در دسترس است، درمان آنتیبادی هدفمند CA‐125 نباید در درمان استاندارد به شکل فعلی آن گنجانده شود.
بر اساس عدم وجود یکنواختی در طراحی مطالعات وارد شده، ما به شدت طرفدار پذیرش کلی تعاریف پاسخ، دستورالعملهای گزارشدهی حوادث جانبی و دستورالعملهای انجام و گزارشدهی کارآزمایی هستیم. علاوه بر این، نتایج به دست آمده از کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) در حال انتظار هستند وRCTهای بیشتری باید انجام شوند.