برونشکتازی بیماریای است که مشخصه آن گشاد شدن راههای هوایی است. این گشاد شدن منجر به تولید موکوس اضافی و عفونتهای مکرر میشود. برونشکتازی در خانمها مخصوصا در میانسالی شایعتر است. بسیاری از بیماران پایبندی کمی به درمانهای تجویز شده برای شرایطشان دارند (درمانهایی چون تمرینها و تکنیکهای پاکسازی راه هوایی و درمانهای دارویی). بهترین روشی که بتوان این پایبندی را بیشتر کند، مشخص نشده بود.
به منظور بررسی اثر مداخلات بر افزایش پایبندی به جنبههای مختلف درمان در بزرگسالان مبتلا به برنشکتازی، کلماتی چون پایبندی و نتایج مرتبط با سلامت نظیر وخامت مشکل ریوی، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت و هزینه مراقبت بهداشتی در نظر گرفته شد.
در مرکز ثبت تخصصی گروه راه هوایی در کاکرین (Cochrane Airways Group Specialised Register) که شامل گزارشهای تحقیقات و مطالعات نظاممند موجود در CENTRAL ،MEDLINE ،EMBASE ،CINAHL ،AMED و PsycINFON از آغاز تا اکتبر 2015 بود، جستوجو کردیم.
تصمیم گرفتیم کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده (RCT) را وارد مطالعه کنیم که بزرگسالان مبتلا به برونشکتازی را مطالعه کرده و مداخلات را با هدف افزایش پایبندی بیماران به درمان، با عدم مداخله، مقایسه کرده بودند. ما مطالعاتی را که برونشکتازی ثانویه به سیستیک فیبروزیس بود، از این مطالعه خارج کردیم.
دو نویسنده مطالعات موردی (ET ،AMCC) به طور مستقل به بررسی عناوین و چکیدهها و مقالات و متون کامل در این زمینه پرداختند.
جستوجوها 36 مطالعه را که در 37 مقاله گزارش شده بودند، بازیافتند .هیچ مطالعهای، مناسب نبود.
هیچ مطالعهای را که اثر مداخلات را بر افزایش پایبندی بیماران مبتلا به برونشکتازی به درمان ارزیابی کرده باشد، نیافتیم. بنابراین مطالعات دیگری با طراحی خوب و حساب شده مورد نیاز است تا بتوانیم اثر مداخلات را بر پایبندی به درمان برونشکتازی ارزیابی کنیم.