آسپرژیلوزیس تهاجمی شایعترین عفونت قارچی فرصتطلب و تهدیدکننده حیات در بیماران مبتلا به نقص سیستم ایمنی است. آزمایش تشخیصی آسپرژیلوزیس نه باید تهاجمی باشد و نه باید بار زیادی را به بیماری که در زمان بیماری ضعیف شده، تحمیل کند. سنجش عیار گالاکتومانان سرم به شیوه الایزا (ELISA) به نظر میرسد که هر دوی این موانع را مرتفع میکند.
مشخص کردن خلاصه برآوردها در میزان صحت سنجش گالاکتومانان در سرم برای تشخیص آسپرژیلوزیس تهاجمی.
برای این مطالعه مروری MEDLINE ،EMBASE و Web of Science را هم با اصطلاحات MeSH و هم کلمات آسپرژیلوزیس و ساندویچ الایزا جستوجو کردیم. فهرست منابع مطالعات گنجانده شده و مقالات بررسی شده برای یافتن مطالعات بیشتر جستجو شد. ما جستوجوهایمان را در فوریه 2014 انجام دادیم.
مطالعات مقطعی، مورد ـ شاهدی و مجموعههای متوالی با بررسی بیماران برای تشخیص صحت سنجش گالاکتومانان برای تشخیص آسپرژیلوزیس تهاجمی در بیماران با نوتروپنی یا بیمارانی که نوتروفیلهای آنها عملکرد ضعیفی دارند را در این مطالعه مروری گنجاندیم. استانداردهای مرجع ترکیبی از معیارهای ارائه شده بوسیله سازمان تحقیقات و درمان سرطان اروپا (EORTC؛ European Organization for Research and Treatment of Cancer) و گروه مطالعاتی قارچها (MSG؛ Mycoses Study Group) بود.
دو نویسنده این مطالعه مروری به طور جداگانه کیفیت و استخراج دادهها را بررسی کردند. ما متاآنالیزها (meta-analysis) را با شیوه دو متغیره تجزیه و تحلیل و همچنین منابع ناهمگونی را با اضافه کردن منابع بالقوه ناهمگون به عنوان متغیرهای کمکی به مدل، ارزیابی کردیم.
54 مطالعه را در این مطالعه مروری گنجاندیم (50 مورد در متاآنالیز)، که شامل 5660 نفر بود که از میان آنها 586 نفر به طور قطعی یا با احتمال زیاد مبتلا به آسپرژیلوزیس تهاجمی بودند. با استفاده از شاخص چگالی نوری (ODI) در حد 0.5 به عنوان یک شاخص جدا کننده، حساسیت آزمایش 82% (73% تا 90%) و دقت آن 81% (72% تا 90%) محاسبه شد. با شاخص جدا کننده در حد 0.1 ODI، حساسیت آزمایش 72% (65%تا 80%) و دقت آن 88% (84%تا 92%) بود. با شاخص جدا کننده در حد 1.5 ODI، حساسیت آزمایش 61% (47% تا 75%) و دقت آن 93% (89%تا 97%) بود. هیچکدام از منابع بالقوه ناهمگونی تاثیر معناداری روی حساسیت و دقت آزمایش نداشت.
اگر ما آزمایشی را با شاخص جداکنندگی 0.5 ODI در جمعیت 100 نفره بیماری با شیوع 9% (شیوع کلی متوسط) به کار بگیریم، دو بیمار مبتلا به آسپرژیلوزیس تهاجمی ممکن است بدون تشخیص باقی بمانند (حساسیت 82%، 18% پاسخ منفی کاذب)، و 17 بیمار بدون نیاز واقعی، درمان شده یا برای انجام آزمایشات بیشتر ارجاع داده خواهند شد (دقت 81%، 19% مثبت کاذب). اگر از شاخص جداکنندگی 1.5 ODI در همان جمعیت استفاده کنیم، این به آن معنا است که چهار بیمار با آسپرژیلوزیس تهاجمی ممکن است بدون تشخیص باقی بمانند (حساسیت 61%، 39% پاسخ منفی کاذب)، و شش بیمار هم بدون نیاز واقعی درمان شده یا برای انجام آزمایشات بیشتر ارجاع داده خواهند شد (دقت 93%، 7 مورد مثبت کاذب). این اعداد، البته باید با دقت تفسیر شوند چرا که نتایج، عدمتجانس زیادی داشتند.