تخمین زده میشود که هلیکوباکتر پیلوری حدود نیمی از جمعیت جهان را تحت تاثیر قرار داده و بهعنوان عامل اصلی گاستریت مزمن و بیماری زخم پپتیک در نظر گرفته میشود. ریشهکنسازی عفونت هلیکوباکتر پیلوری باعث بهبود زخم و جلوگیری از عود، و کاهش بروز بیماریهای معده مرتبط با H. Pylori میشود. مطالعات متعددی شواهدی ارائه کردهاند که حفره دهان میتواند یک مخزن بالقوه برای H. Pylori باشد. حضور H. Pylori دهانی ممکن است بر کارایی ریشهکنی درمان تأثیر بگذارد و بهعنوان یک نیروی علیتی برای عود آن عمل کند. برعکس، محققان دیگر نشان دادهاند که کلونیزاسیون و رشد H. Pylori بین حفره دهانی و معده متفاوت است. با توجه به بحثهای باز در این موضوع، لازم است روشن شود که آیا درمان پریودنتال یک درمان کمکی مؤثر برای عفونت هلیکوباکتر پیلوری معده است.
ارزیابی اثرات درمان پریودنتال به همراه درمان ریشهکنی در مقابل درمان ریشهکنی بهتنهایی برای عفونت هلیکوباکتر پیلوری معده. هدف دوم این است که نرخ غیر عود را در پیگیری طولانیمدت در گروههای مختلف درمانی مقایسه کنند.
ما کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (RCT) را با جستوجو در پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین (CENTRAL) (2015، شماره 8)، MEDLINE (از 1946 تا آگوست 2015)، EMBASE (از 1980 تا آگوست 2015)، و پایگاه اطلاعات منابع زیست-پزشکی چین (1978 تا آگوست 2015) شناسایی کردیم. ما همچنین هم ClinicalTrials.gov و پورتال WHO ICTRP را در اکتبر 2015 گشتیم. ما فهرست منابع مطالعات واردشده را برای شناسایی کارآزماییهای مرتبط بهصورت دستی جستوجو کردیم.
کارآزماییهایی که به مقایسه درمان پریودنتال همراه با درمان ریشهکنی با درمان ریشهکنی بهتنهایی پرداخته بودند، بدون در نظر گرفتن زبان انتشار مقاله.
دو مرورگر کارآزماییهایی را انتخاب کردند که واجد معیارهای ورود بوده و جزئیات هر کدام از مطالعات را مستقل از هم استخراج کردند. دادهها با استفاده از مدلهای fixed-effect و random-effects تجمیع شده و نتایج به صورت نسبت شانس (OR) با 95% فاصله اطمینان (CI)، براساس آنالیز intention-to-treat محاسبه شدند. با این حال، چون تفاوت اندکی در نتایج به دست آمده از این دو مدل دیده شد؛ ما فقط نتایج مدل fixed-effect را گزارش کردیم.
ما 7 RCT کوچک را که شامل 691 شرکتکننده 17 تا 78 سال بودند، در متا آنالیزمان وارد کردیم. نتایج اولیه نشان دادند درمان پریودنتال همراه با درمان ریشهکنی H. Pylori میزان ریشهکنی H. Pylori معده را در مقایسه با ریشهکنی به تنهایی، در افراد مبتلا به عفونت H. Pylori افزایش میدهد (OR: 2.15؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.47 تا 3.14؛ P < 0.0001). علاوه براین، درمان پریودنتال مزایایی در ریشهکنی طولانیمدت H. Pylori معده دارد. پس از ریشهکنی H. Pylori، نرخ غیر عود عفونت H. Pylori معده در میان شرکتکنندگان درمانشده با درمان پریودنتال در مقایسه با کسانی که فقط درمان ریشهکنی دریافت کردند، افزایش یافت (OR: 3.60؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 2.11 تا 6.15؛ P < 0.00001). براساس رویکرد GRADE (نظام درجهبندی کیفیت شواهد و قدرت توصیهها)، کیفیت کلی شواهد برای نرخ ریشهکنی H. Pylori معده، متوسط و برای نرخ غیر عود عفونت H. Pylori معده، پائین بود.
بهطور کلی، درمان پریودنتال میتواند کارآیی ریشهکنسازی H. Pylori و میزان غیر عود H. Pylori معده را افزایش دهد. با توجه به تعداد محدود و کیفیت مطالعات موجود، لازم است که RCTهای به خوبی طراحیشده، چندمرکزی و در مقیاس بزرگ بهمنظور تعیین اثرات درمان پریودنتال در ریشهکن کردن H. Pylori معده و سرکوب عود این باکتری در معده انجام شود.