پیوند ریه برای افراد مبتلا به فیبروز کیستیک و آسیب پیشرفته ریوی، یک گزینه در دسترس و بادوام است. با این حال، رد پیوند یک پیامد بالقوه مهم پس از پیوند ریه است. درمان سرکوبکننده ایمنی برای پیشگیری از حوادث رد پیوند مورد نیاز است تا مرگومیر ناشی از آن در این جمعیت، کاهش یابد. دستههای مختلفی از انواع داروهای سرکوبکننده سیستم ایمنی وجود دارد که بر اجزای مختلف سیستم ایمنی بدن عمل میکنند. تفاوت قابل ملاحظهای در استفاده از داروهای سرکوبکننده سیستم ایمنی پس از پیوند ریه در فیبروز کیستیک وجود دارد. در حالی که بسیاری از تحقیقات درباره درمان دارویی سرکوبکننده سیستم ایمنی، بر جمعیت عمومی دریافتکنندگان پیوند ریه متمرکز شده، دانش اندکی در مورد مقایسه اثربخشی و ایمنی این داروها در افراد مبتلا به فیبروز کیستیک وجود دارد. مطالعه مروری حاضر، یک بهروزرسانی از یک مرور منتشرشده قبلی است.
بررسی اثرات داروهای مجزا یا ترکیبی از این داروها در مقایسه با گروه دارونما یا سایر داروهای مجزا یا ترکیبی از داروها در پیشگیری از رد پس از پیوند ریه در افراد مبتلا به فیبروز کیستیک.
ما در پایگاه ثبت کارآزماییهای بالینی گروه فیبروز کیستیک و اختلالات ژنتیکی کاکرین و منابع مربوط به مطالعات واجد شرایط به جستوجو پرداختیم. همچنین پایگاه ثبت www.clinicaltrials.gov و پلتفرم بینالمللی ثبت کارآزماییهای بالینی سازمان جهانی بهداشت (ICTRP) را برای بهدست آوردن اطلاعات در مورد مطالعات منتشرنشده و در حال انجام مورد جستوجو قرار دادیم.
تاریخ آخرین جستوجو: 29 می .2018
مطالعات تصادفیسازی و شبهتصادفیشده.
ما بهطور جداگانه، مطالعات شناسای شده را از جستوجوها برای گنجاندن در مرور حاضر ارزیابی کردیم. در صورتی که مطالعاتی واجد شرایط باشند و برای بهروزرسانیهای آینده از این مرور انتخاب شوند، ما بهطور جداگانه، دادهها را استخراج و خطر سوگیری (bias) را ارزیابی خواهیم کرد. ما از GRADE (نظام درجهبندی کیفیت شواهد و قدرت توصیهها) برای خلاصه کردن نتایج از راه جدول خلاصهای از یافتهها برای هر یک از مقایسههایی که در این مرور ارائه کردیم، استفاده کردیم.
در حالیکه پنج مطالعه مربوط به مداخلات مورد علاقه این مرور بودند، ما آنها را وارد این مرور نکردیم، زیرا محققان این مطالعات، هیچ نوع اطلاعاتی را که مختص افراد مبتلا به فیبروز کیستیک باشد، گزارش نداده بودند. تلاش ما برای به دست آوردن این اطلاعات، هنوز ناموفق مانده است. ما هرگونه اطلاعات ارائهشده را در بهروزرسانیهای آتی از این مرور در نظر خواهیم گرفت.
در حال حاضر فقدان شواهد موجود، نتیجهگیری را در مورد اثربخشی نسبی و ایمنی داروهای مختلف سرکوبکننده سیستم ایمنی بدن در میان افراد مبتلا به فیبروز کیستیک پس از پیوند ریه، غیر ممکن ساخته است. مرور اخیر کاکرین که به مقایسه تاکرولیموس (tacrolimus) با سیکلوسپورین (cyclosporine) در همه دریافتکنندگان پیوند ریه (به افراد مبتلا به فیبروز کیستیک محدود نمیشود) پرداخته بود، تفاوت معنیداری را در مرگومیر و خطر رد حاد گزارش نکرد. با این حال، استفاده از تاکرولیموس با خطر سندرم برونشیولیت اوبلیترانس (broncholitis obliterans syndrome) و هیپرتانسیون شریانی و خطر بیشتر ابتلا به دیابت در ارتباط بود. لازم به ذکر است که این مرور گستردهتر، فقط شامل تعداد کمی از مطالعات (3 مطالعه) و با خطر بالای سوگیری همراه بود. بهمنظور ارائه شواهد درباره سودمندی و ایمنی استفاده از درمان سرکوبکننده ایمنی در میان افراد مبتلا به فیبروز کیستیک پس از پیوند ریه، انجام مطالعات تصادفیسازی شده بیشتری مورد نیاز است.