سوال مطالعه مروری
ما شواهد مربوط به این سوال را مرور کردیم که این داروها میتوانند از اختلال عملکرد قلب ناشی از ذخیره بیش از حد آهن در قلب افراد مبتلا به بتا تالاسمی (beta thalassaemia) که ترانسفیوژنهای منظم خون (regular blood transfusions) دریافت میکنند؛ پیشگیری کنند یا خیر.
پیشینه
بتا تالاسمی یک اختلال خونی ارثی شایع است که منجر به آنمی (کمخونی) میشود. افراد مبتلا به این اختلال نیاز به ترانسفیوژنهای مکرر خون دارند که به دلیل رسوب بیش از حد آهن در قلب منجر به آسیب میشود. عوارض مربوط به قلب شایعترین علت مرگومیر و ناتوانی در این افراد است. سطوح بالای آهن در قلب نارسایی قلبی را به صورت قوی پیشبینی میکند. یک روش شایع برای کاهش آهن در بدن تجویز داروها (به نام شلاتورها (chelators)) میباشد اما درمان خاصی برای کاهش آهن ذخیره شده در قلب و محافظت از آن در برابر آسیب وجود ندارد. نشان داده شده که داروهایی که کانالهای کلسیم را در قلب مسدود میکنند؛ ورود آهن را به این ارگان کاهش میدهند. با این حال، چگونگی اثربخشی و ایمنی این داروها در افراد مبتلا به بتا تالاسمی کمتر شناخته شده است.
تاریخ جستوجو
شواهد تا 24 فوریه 2018 بهروز است.
ویژگیهای کارآزمایی
ما دو کارآزمایی (74 شرکتکننده) در این مرور وارد کردیم؛ یک مطالعه آزمایشی قبلی و مطالعه بزرگتر بعد از آن. شرکتکنندگان مبتلا به بتا تالاسمی بوده، اضافهبار آهن معنیداری داشتند، و درمان آهنزدایی (chelation treatment) استاندارد دریافت کردند و دارای میانگین سنی 24 سال بودند. آنها به صورت تصادفی وارد شدند تا به مدت 12 ماه با آملودیپین (amlodipine) (یک مسدود کننده کانال کلسیم) به همراه داروهای آهنزدایی یا داروهای آهنزدایی به تنهایی (در کارآزمایی قبلی) یا با داروهای آهنزدایی همراه با دارونما (placebo) (داروی ساختگی بدون داروی فعال) در کارآزمایی بعدی تحت درمان قرار بگیرند.
نتایج کلیدی
اگرچه هنگام اندازهگیری با یک روش، کاهش معنیداری در میزان آهن قلب (پیامد اصلی) پس از 12 ماه درمان با آملودیپین وجود نداشت، بعد از 12 ماه درمان با استفاده از معیار دیگری کاهش معنیداری وجود داشت. در پیامدهایی مانند سطوح آهن در خون یا کبد یا در اندازهگیری بیشتر عملکرد قلب هیچ تفاوتی وجود نداشت. اگر چه حوادث جانبی جدی ذکر نشد، انجام کارآزماییهای بیشتر برای ارزیابی ایمنی این درمان ضروری است. انجام پژوهش بیشتری با کارآزماییهای بزرگتر و طولانیمدت مورد نیاز است.
کیفیت شواهد
به طور کلی، کارآزماییهای وارد شده در این مرور ظاهرا به خوبی اجرا شدند. با این حال، پیامد اصلی در هر دو کارآزمایی به صورت متفاوتی گزارش شد و جزئیات چندین پیامد دیگر از دست رفته بود. کیفیت شواهد برای همه پیامدها پائین بود.