سوال مطالعه مروری
آیا یوگا به عنوان یک درمان کمکی در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی موثر است؟
پیشینه
یوگا از هند باستان میآید و برای پیشبرد تعادل بین ذهن و بدن، حالات بدنی و تمرینات تنفسی را درگیر میکند. یوگا در حال حاضر بهطور گستردهای به عنوان یک روش آرامسازی و ورزش، بهبود قدرت، انعطافپذیری، هماهنگی، استقامت، و کنترل تنفس و تمرکز پذیرفته شده است. همچنین نشان داده شده که انجام یوگا در کاهش استرس و ارتقاء سطح سلامت و احساس بهزیستی (well‐being) موثر است. یوگا به عنوان یک درمان تکمیلی برای بسیاری از شرایط پزشکی، از جمله بهبودی در کنترل فشار خون، همچنین سلامت شرایط ذهنی و روانی مانند افسردگی و اختلالات اضطرابی استفاده میشود.
بعضی از تحقیقات نشان میدهند که یوگا میتواند به عنوان یک درمان کمکی برای کاهش نشانههای پیچیده اسکیزوفرنی (مانند شنیدن صدا، دیدن بعضی چیزها، عدم علاقه به مردم و فعالیت، خستگی، از دست دادن احساسات و کنارهگیری) و بهبود کیفیت زندگی در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی مفید باشد. یوگا و استفاده از آن بهطور خاص برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی تحت تحقیق و بررسی قرار دارد.
ویژگیهای مطالعه
هشت مطالعه کوتاه‐مدت (کمتر از شش ماه) را وارد این مطالعه کردیم که در آنها افراد مبتلا به اسکیزوفرنی به صورت تصادفی به جلسات یوگا فرستاده شدند یا مراقبت استاندارد دریافت کردند. برنامههای یوگا از 45 دقیقه تا 1 ساعت طول کشیده، و از نظر تعداد جلسات، از 8 جلسه تا حداکثر 36 جلسه متفاوت بودند. این مطالعات را با انجام جستوجوهای الکترونیکی در مرکز ثبت گروه اسکیزوفرنی در کاکرین در ژانویه سال 2015 یافتیم. در تمام مطالعات بیماران شرکتکننده به دریافت داروهای آنتیسایکوتیک تجویز شده ادامه دادند.
نتایج کلیدی
برخی از نتایج نشان میدهند که یوگا ممکن است برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی مفید باشد. یوگا ممکن است برای وضعیت روانی، عملکرد اجتماعی و کیفیت زندگی مفید باشد اما شواهد موجود ضعیف است و باید با احتیاط زیاد به کار گرفته شوند. هیچ موردی از عوارض جانبی در تنها کارآزمایی که این پیامد را گزارش کرد، یافت نشد. چندین پیامد مهم دیگر، از جمله تغییرات در شناخت، ملاحظات اقتصادی، و فعالیتهای زندگی روزانه مورد توجه قرار نگرفتند. شواهد کافی و با کیفیت خوب در این مرور وجود نداشت که ادعا کند یوگا باید به عنوان درمان کمکی برای مراقبت استاندارد برای اسکیزوفرنی تجویز شود.
کیفیت شواهد
شواهد محدود و ضعیف بود. تعداد مطالعات وارد شده اندک بوده، و فقط پیگیری کوتاه‐مدت گزارش شد. بنابراین، انجام کارآزماییهای بیشتر، وسیعتر و طولانی‐مدتتر برای تمرکز بر پیامدهای مهم این موضوع مورد نیاز است.
بن گری (Ben Gray)، پژوهشگر همکار اصلی، بنیاد مک پین (McPin Foundation). http://mcpin.org