سرطان مری هفتمین علت منجر به مرگ ناشی از سرطان در کل جهان است. گاهی اوقات، طب گیاهی سنتی چینی (TCM؛ Chinese herbal medicine) بهعنوان یک درمان مکمل همراه با پرتودرمانی یا شیمیدرمانی برای این نوع از سرطان استفاده میشود. این مطالعه مروری برای اولین بار در سال 2007 منتشر و در سال 2009 بهروزرسانی شد. این بهروزرسانی در سال 2016، آخرین نسخه این مطالعه مروری است.
بررسی اثربخشی و عوارض جانبی احتمالی استفاده از طب گیاهی چینی به همراه درمان با رادیوتراپی یا شیمیدرمانی برای سرطان مری.
جستوجوی خود را منابع زیر انجام دادیم: مرکر ثبت کارآزماییهای گروه بیماریهای دستگاه گوارش فوقانی و پانکراس در کاکرین (Cochrane Upper Gastrointestinal and Pancreatic Diseases Group Trials Register)؛ کتابخانه کاکرین (the Cochrane Library)؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ پایگاه اطلاعات طب مکمل و وابسته (AMED؛ Allied and Complementary Medicine Database)؛ زیرساختهای دانش ملی چین (CNKI؛ China National Knowledge Infrastructure)؛ پایگاه اطلاعاتی VIP؛ پایگاه اطلاعاتی Wanfang؛ مرکز ثبت کارآزماییهای کنترل شده مرکزی کاکرین (Chinese Cochrane Centre Controlled Trials Register) تا 1 اکتبر .2015 همچنین در پایگاههای اطلاعاتی کارآزماییهای در حال انجام، اینترنت و فهرست مراجع به جستوجو پرداختیم.
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده (RCT) که به مقایسه استفاده از پرتودرمانی یا شیمیدرمانی با و بدون درمان مکمل طب گیاهی چینی پرداختهاند.
حداقل دو نویسنده این مطالعه مروری به طور جداگانه، دادهها را استخراج و کیفیت کارآزماییها را ارزیابی کردند.
سعی کردیم با نویسندگان 142 مطالعه، تماس تلفنی بگیریم و درنهایت، 9 مطالعه را با 490 شرکتکننده انتخاب کردیم. همه مطالعات انتخاب شده در چین انجام شده و بیماران مبتلا به سرطان مری را به گروههای رادیوتراپی یا شیمیدرمانی با و بدون درمان اضافی طب گیاهی چینی، اختصاص داده بودند. کیفیت زندگی، اثرات درمانی کوتاهمدت، علائم TCM و عوارض جانبی ناشی از پرتودرمانی یا شیمیدرمانی در این مطالعات گزارش شده است. به طور کلی، کارآزماییها، در معرض خطر سوگیری (Bias) بالا یا نامشخص قرار داشتند.
اندازهگیری کیفیت زندگی، قبل و بعد از مداخله انجام شد. تحلیلهای ما نشان دهنده تاثیر مثبت بر تعداد شرکتکنندگان با تجربه بهبودی (خطر نسبی (RR): 2.20؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.42 تا 3.39؛ 5 RCT؛ 233 شرکتکننده؛ تغییر نمره وضعیت عملکرد ≥ 10) و تعداد شرکتکنندگان با تجربه وخیمشدن بیماری (RR: 0.41؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.27 تا 0.62؛ 6 RCT؛ 287 شرکتکننده؛ تغییر نمره وضعیت عملکرد ≤ 10) بود. قضاوت ما بر این بود که کیفیت شواهد پایین هستند. وجود خطر سوگیری و عدم دقت، کیفیت شواهد را کاهش و وجود اثرات بزرگ، آن را افزایش داد.
نتایج نشان میدهد که برای اثرات درمانی کوتاهمدت، طب سنتی چینی (TCM) دارای تاثیر مثبتی بر بهبود (پاسخ کامل + پاسخ جزئی) (RR: 1.17؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.02 تا 1.35؛ 8 RCT؛ 450 شرکتکننده) است که به دلیل وجود خطر سوگیری، کیفیت شواهد متوسط بود. برای بیماری پیشرونده (RR: 0.73؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.52 تا 1.01؛ 8 RCT؛ 450 شرکتکننده) تفاوت معنیداری وجود نداشت. کیفیت شواهد، به دلیل وجود خطر سوگیری و بیدقتی، کم بود. در سه مطالعه این پیامد پس از چهار هفته یا سه ماه پیگیری، ارزیابی شد و در بقیه مطالعات، جزئیات اطلاعات دقیق این پیامد گزارش نشده بود. در دو مطالعه با 88 شرکتکننده در پایان مداخله، یعنی علائم TCM، تشخیص داده شد که شبیه به اثرات درمانی کوتاهمدت ارزیابی شده با معیارهای بالینی TCM بود. نتایج نشان میدهد که TCM دارای تاثیر مثبت بر اثربخشی (RR: 1.84؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.20 تا 2.81) و ناکارآمدی یا عدم تاثیر کلی (RR: 0.22؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.05 تا 0.93) است. قضاوت ما بر این بود که مطالعات در نظر گرفته دارای شواهد با کیفیت بسیار پایین بودند که به دلیل وجود خطر سوگیری و عدم دقت، کاهش داشت.
در 9 مطالعه، یک سری از عوارض جانبی ناشی از پرتودرمانی یا شیمیدرمانی در پایان مداخله گزارش شده بود که عبارتند از: موکوزیت (mucositis)، ازوفاژیت ناشی از تابش(radiation oesophagitis)، آسیب به مغز استخوان (arrest of bone marrow)، واکنشهای دستگاه گوارش، اختلال کلیوی و کبدی، کاهش گلبولهای سفید خون، سمیت عصبی (neurotoxicity)، سمیت قلبی و کمخونی. برای آندسته از عوارض جانبی که در مطالعات متعدد گزارش شده بودند، تحلیل آمیخته (ادغام شده) انجام دادیم. به عنوان یک نتیجه، TCM تاثیر معنیداری را بر ازوفاژیت تابش (RR: 0.66؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.47 تا 0.94؛ 2 RCT؛ 90 شرکتکننده)، واکنش های دستگاه گوارش (RR: 0.54؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.36 تا 0.81؛ 4 RCT؛ 268 شرکتکننده) و گلبولهای سفید خون (RR: 0.60؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.44 تا 0.83؛ 4 RCT؛ 224 شرکتکننده) نشان داد. کیفیت شواهد، به دلیل وجود خطر سوگیری و بیدقتی، کم یا خیلی کم بود.
در حال حاضر هیچ شواهدی برای تعیین اینکه آیا TCM یک درمان موثر علیه سرطان مری است، نیافتیم. تاثیر TCM بر اثرات درمانی کوتاهمدت نامشخص است. احتمالا TCM دارای اثرات مثبت بر کیفیت زندگی و برخی از عوارض جانبی ناشی از پرتودرمانی یا شیمیدرمانی در بیماران مبتلا به سرطان مری پیشرفته تحت پرتودرمانی یا شیمیدرمانی است. با توجه به کیفیت کم شواهد، نتایج حاصل از این بررسی باید با احتیاط تفسیر شوند. برای شناسایی اثرات بالینی مهم و به حداقل رساندن خطر سوگیری، باید در آینده کارآزماییهایی در مقیاس بزرگ و با طراحی درست انجام شوند.